သမီးေတာ္ ရာဇဝင္ ( ၂ ) •• ( သုဓမၼာဇရပ္မွာမွ ဒင္နာစားခ်င္တယ္ )

အရင္ေခတ္က ဧၿပီလဆိုရင္ စစ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္းပြဲလုပ္ေလ့ရွိတယ္၊ ဒီေတာ့စစ္အာဏာရွင္ကာခ်ဳပ္ႀကီးက ေက်ာင္းဆင္းပြဲတက္ရင္ သမီးေတာ္ေတြကလည္း ျပင္ဦးလြင္ကို ေႏြဦးရာသီ သၾကၤန္အပန္းေျဖခရီး လိုက္ေလ့ရွိတယ္၊ ဒီေတာ့ တစ္ေထာက္နားရာက မႏၲေလးေပါ့ဗ်ာ၊ မႏၲေလးကတပ္ေတြကလည္း သမီးေတာ္ေတြလာမယ္ဆိုရင္ကို ေၾကာက္ေနၾကတာ၊ တစ္ေခါက္တစ္မ်ိဳး မရိုးရေလေအာင္ နိွပ္စက္လြန္းလို႔ေလ၊ သမီးေတာ္ဆိုတဲ့ အေခၚအေဝၚကိုလည္း သူတို႔နားထဲမွာ သာယာေနေလေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ခရီးစဥ္တစ္ခုမွာဆိုရင္ ကားေပၚမွာ လက္တ္ုိလက္ေတာင္းခိုင္းဖို႔လိုက္ရတဲ့ တပ္မွဴးကေတာ္တစ္ေယာက္က `` ဟုတ္ကဲ့ သမီး ´´ လို႔ေျဖမိတာကို သမီးေတာ္လို႔ မေခၚရေကာင္းလားဆိုၿပီး မ်က္မာန္ေတာ္ရွ ကားေပၚကေန ေမာင္းခ်ဖူးတာေတြကလည္း အားလံုသိေနေလေတာ့ အဲ့ဒီမိသားစု လာမယ္ဆိုရင္ကို အလယ္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာခ်ဳပ္တစ္ခုလံုး သံဗုေဒၶ႐ြတ္ေနၾကရတာ။

ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ညေနလည္းေစာင္းေရာ သမီးေတာ္ေတြက အမိန္႔ေတာ္ထုတ္ပါတယ္၊ မႏၲေလးေတာင္ေျခက သုဓမၼာဇရပ္ေတြမွာ ဒင္နာစားခ်င္ပါသတဲ့၊ အဲ့ဒါမွတကယ့္ျပႆနာ၊ အဲ့ဒီကာလက သုဓမၼာဇရပ္ေတြဆိုတာ အေျခေနမဲ့ေတြနဲ႔သူေတာင္းစားေတြပဲ ေနတဲ့ေနရာ၊ ဖုန္ေသာေသာနဲ႔ အမႈ္ိက္ေတြျမက္ေတြကဒင္းၾကမ္း၊ ဒါေပမယ့္သမီးေတာ္ေတြ မ်က္မာန္ရွမွာကို ဘယ္သူမွမခံရဲေလေတာ့ စစ္သားစုေဆာင္းေရးတပ္ကရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ တပ္အသီးသီးကရဲေဘာ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္းကားေတြနဲ႔တင္ၿပီး အဲ့ဒိီကိုပို႔ရေတာ့တယ္၊ ဂ်ီအီးတပ္နဲ႔စည္ပင္ကလည္း ေရကားေတြလႊတ္၊ ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ အဲ့ဒီမွာအေျခခ်ေနတဲ့ အေျခေနမဲ့ေတြနဲ႔ သူေတာင္းစားေတြကိုခ်က္ခ်င္းနွင္ထုတ္ရတာေပါ့၊ သမီးေတာ္ေတြရဲ႕နိွပ္စက္ခ်က္ကေတာ့ သူေတာင္းစားေတာင္မက်န္ပါဘူး၊ ျမက္ႏုတ္သူကႏုတ္၊ အမႈ္္ိက္လွည္းသူကလွည္းနဲ႔ တကယ္ဆိုရင္ ရဲေဘာ္ေတြခမ်ာ သူ႔အိမ္မွာထမင္းခ်က္ရမယ့္ ညစာစားရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေပမယ့္ သမီးေတာ္ေတြနိွပ္စက္တာနဲ႔ သုဓမၼာဇရပ္မွာ အလုပ္ေတြရႈပ္ၾကရေတာ့တယ္။

ၿပီးတာနဲ႔ ရဲေဘာ္သစ္ေတြနဲ႔ စစ္သည္ေတြက အဲ့ဒီဇရပ္က အညစ္အေၾကးေတြကို ေရပိုက္ေတြနဲ႔ထိုးၿပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ေအာက္ကဖေယာင္းပုဆိုးေတြ ခ်က္ခ်င္းခင္းေပါ့ဗ်ာ၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဂ်ီအီးတပ္က မီးသမားေတြက လွ်ပ္စစ္ႀကိဳးေတြ မီးစက္ေတြသယ္လာၿပီး အေရးေပၚမီးဆင္ရေတာ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ထံုးစံအတိုင္း ကားလမ္းကို ဟိုဖက္ဒီဖက္ ပိတ္ဆို႔ၿပီး ဇရပ္ထဲမွာ စားပြဲေတြခင္း၊ ထမင္းဟင္းေတြျပင္ဆင္လို႔ သမီးေတာ္ေတြကို ညစာသံုးေဆာင္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ပါေၾကာင္း သတင္းပို႔ၾကရတယ္။

သမီးေတာ္ေတြႂကြခ်ီလာၿပီး စားေတာ့လည္း ဒီေလာက္မဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ လက္ညိဳးၫႊန္ရင္ ေရျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့စကားအတိုင္း စိတ္ထဲထင္တာေတြေလွ်ာက္ေျပာ၊ ေလွ်ာက္လုပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္၊ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔မိသားစုကလြဲရင္ ဘယ္သူမွေပ်ာ္ေနတာ မျမင္ခ်င္ဘူး၊ သူမ်ားေပ်ာ္ေနတာျမင္ရင္ မရႈ႕ဆိတ္ဘူးဆိုတာပဲ၊ ဒီမဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ညစာတစ္နပ္စားဖို႔ ရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ႕လုပ္အားေတြ ဘယ္ေလာက္သံုးလိုက္ရမလဲ၊ မီးစက္ေတြ မီးႀကိဳးေတြကို တစ္နာရီေလာက္အရူးေၾကာထဖို႔ ဘယ္ေလာက္သံုးလိုက္ရမလဲဆိုတာေတြလည္း ေတြးမိပံုမရဘူး၊ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ထင္ရာေျပာသမွ်ကို ေအာက္ကတိုင္းမွဴးမ်ားကလည္း မိမိတို႔ေနရာတည္ၿမဲဖို႔အတြက္ ျဖစ္နိုင္တယ္၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ခြန္းတုန္႔မျပန္ရဲပဲ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးေနၾကေလေတာ့ ေနျမင့္ေလအရူးရင့္ေလဆိုသလိုေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။

ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ေရာက္တာနဲ႔ ဆိုင္တကာဝင္ၿပီး ေတြ႕သမွ်ဆြဲတင္လြန္းလို႔ သမီးေတာ္ေတြလာမယ္ဆိုရင္ လာမယ့္ၿမိဳ႕က စိန္ေ႐ႊရတနာဆိုင္ေတြမွာ တန္ဖိုးႀကီးတာ တင္မထားရဆိုတဲ့ အမိန္႔ထုတ္ခဲ့ရတယ္၊ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာေတာင္ သူတို႔ဝယ္ထားတာေတြကိုရွင္းရတာ သိန္း ၄၀၀၊၅၀၀ ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာဆို သိန္းေထာင္ေက်ာ္ဝယ္ေလ့ရွိတယ္၊ အဝတ္အထည္ေတြဆိုရင္လည္း အထုပ္လိုက္ ကားေပၚဆြဲတင္ေလ့ရွိတယ္၊ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြက ဆိုင္ေတြကို ယူခ်င္တာမွန္သမွ်ေပးလိုက္ ၿပီးမွ ေဘာင္ခ်ာလိုက္ျဖတ္ၿပီး ေငြရွင္းမယ္လို႔ ႀကိဳေျပာထားရတယ္၊ ေျပာရရင္ အဲ့ဒီသမီးေတာ္တစ္သိုက္ ေရာက္တဲ့ၿမိဳ႕မွန္သမွ် ေဝသာလီျပည္ ဘီလူးဝင္သလိုပါပဲဗ်ာလို႔ ေဘာင္ခ်ာတစ္အုပ္နဲ႔ ေငြလိုက္ရွင္းရတဲ့ အရာရွိႀကီးတစ္ဦးက ရင္ဖြင့္ဖူးပါတယ္။

ခက္တာက အာဏာရွင္ကာခ်ဳပ္ႀကီးကိုယ္တိုင္က သူ႔သမီးေတာ္ေတြ ဘာလုပ္လုပ္ အျပစ္မျမင္ယံုမက သူ႔သမီးေတာ္ေတြ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္တာနဲ႔ အဲ့ဒိိီသက္ဆုိင္ရာတိုင္မွဴးျဖစ္ေစ၊ တပ္မမွဴးျဖစ္ေစ ေသဖို႔သာ ႀကံေပေတာ့ဆိုတဲ့စိတ္က ရွိေလေတာ့ သမီးေတာ္ေတြဆိုရင္ ကာလ်ဳပ္ႀကီးထက္ ပိုအရိုအေသေပးရတယ္၊ ပိုေၾကာက္ရတယ္၊
အခု ႀကံ့ခိုင္းေရးအတြင္းေရးမွဴးဦးေဌးဦးဟာ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာခ်ဳပ္တိုင္မွဴး လုပ္ခဲ့တာပဲ၊ အဲ့ဒီတိုင္မွဴးေတြဆိုရင္ အဆင့္ဆင့္ရာထူးတက္ေလ့ရွိေပမယ့္ ဦးေဌးဦးဘာလို႔ အရပ္ဖက္ေရာက္သြားတာလဲဆိုတာ အတြင္းလူေတြကို ေမးၾကည့္ရင္ သမီးေတာ္တစ္ေယာက္ေၾကာင့္လို႔ ေျဖပါလိမ့့္မယ္၊ ေငြေဆာင္ကဟိုတယ္မွာ သမီးေတာ္တစ္ပါးက သူထိုင္စရာ ဆက္တီတစ္လံုး လိုေနတဲ့ကိစၥနဲ႔ မ်က္မာန္ေတာ္ရွခဲ့လို႔ ျပည္နွင္ဒဏ္သင့္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုပါပဲ--
ၿမိတ္က ခရီးစဥ္တစ္ခုမွာ သမီးေတာ္တစ္ပါးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရေ႐ႊမန္းကားကို ခပ္တည္တည္တက္စီးလို႔ အခုလႊတ္ေတာ္နာယကႀကီးက ႀကံဳရာကားေပၚ တက္စီးခဲ့ရဘူးပါတယ္၊ အဲ့ဒီျဖစ္စဥ္မွာလဲ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ဘယ္သူ႔ကိုစိတ္ေကာက္မွန္းမသိပဲ စိတ္ေကာက္ၿပီး သမီးေတာ္တစ္ပါးက ေလယာဥ္ေပၚကေနမဆင္းလို႔ ယာဥ္တန္းႀကီးတစ္ခုလံုး ရပ္ေစာင့္ေနရတာပါ၊ ဆင္းလာေတာ့လည္း ပထမဆံုးကားက ကာခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ သူတို႔အေခၚ အေမႀကိဳင္စီးဖို႔ကား၊ ဒုတိယကားက ဒုကာခ်ဳပ္ဦးေအး စီးဖို႔ကား၊ တတိယကားက ၾကည္း၊ေရ၊ေလညိွနႈိင္းကြပ္ကဲေရးမွဴး အခုလႊတ္ေတာ္နာယကႀကီး စီးဖို႔ကား၊ ၿပီးေတာ့မွ သမီးေတာ္တစ္ပါးစီအတြက္ ကားတစ္စီးစီ လုပ္ထားတာေလ၊ သမီးေတာ္ေတြက ဘယ္ၿမိဳ႕ေရာက္ေရာက္ တစ္ေယာက္ကို ကားတစ္စီးပဲ၊ ဘယ္ေတာ့မွ အတူတူမစီးဘူး၊ စကားကိုျပန္ဆက္ရရင္ အဲ့ဒီစိတ္ေကာက္ေနတဲ့သမီးေတာ္လည္း ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းလာေရာ ယာဥ္တန္းႀကီးလည္း စထြက္တာေပါ့၊ လႊတ္ေတာ္နာယကႀကီးက ေရွ႕ဆံုးကားနဲ႔ဒုတိယကားကို သြားၿပီးအေလးျပဳေနခ်ိန္မွာ သူရဲ႕ကားကို စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ သမီးေတာ္ကတက္တယ္၊ ကားနားမွာေစာင့္ေနတဲ့ တပ္ထိန္းအရာရွိက ေၾကာက္ေၾကာက္႐ြ႕ံ႐ြ႕ံနဲ႔
`` သမီးေတာ္ခင္ဗ်ား -- ဒါဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရေ႐ႊမန္းအတြက္ကားပါ၊ သမီးေတာ္ကားက ေနာက္မွာပါ ´´ လို႔ ေျပာတာကို လက္မခံပဲ အတင္းတက္စီးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဦးေ႐ႊမန္းကေတာ့ ယာဥ္တန္းထဲက လြတ္ေနတဲ့ ႀကံဳရာကားတစ္စီးကို တက္စီးၿပီး ခရီးဆက္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ေျပာရရင္ ဦးေနဝင္းကို အာဏာရွင္လို႔ေျပာေပမယ့္ ဦးေနဝင္းသားသမီးေတြဟာ အဲ့ေလာက္ထိမဆိုးခဲ့ဘူး၊ ဦးေစာေမာင္သားသမီးေတြဆိုရင္ ဘယ္သူဘယ္ဝါမသိရေအာင္ကို အေနအထိုင္ရိုးေအးခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုေရးတာေတြ ဇာတ္နာေအာင္ေရးတယ္လို႔ထင္ရင္ စာဖတ္ပရိိတ္သတ္ေတြထဲမွာ စစ္တပ္ကအသိအကြၽမ္းေတြရွိရင္ ေမးၾကည့္ပါ၊ ဒီလိုေရးတာေတြက ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ၊ အဲ့ဒီလိုေမးရင္ `` ဒါေတြက အေပၚယံအကင္းပဲရွိေသးတယ္၊ ဒီထက္ဆိုးတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတာေပါ့ ´´ ျပန္ေျဖၾကပါလိမ့္မယ္၊

ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ သမီးေတာ္ေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရီစရာတစ္ခုေျပာျပမယ္၊ ေရေတြေရေတြ စိုကုန္ၿပီးလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ဆိုၿပီး ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာျပေနတဲ့ ခရိုနီႀကီးက သူစကားကို ျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ -----///

လက္ေစာင္းထက္

ဒိုင္း ခင္ခင္