သမီးေတာ္ ရာဇဝင္ ( ၅ ) `` ဧည့္ခန္းထဲကအပံုႀကီး ဘယ္သူပါတာလဲေဟ့ ´´

စစ္အာဏာရွင္သာဂိႀကီးရဲ႕ ပုဂံေညာင္ဦးခရီးစဥ္မွာ အဲဒီအခ်ိန္က နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးျဖစ္သူက ထိုင္ကန္ေတာ့ခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ညဘက္ နိုင္ငံေတာ္ဧည့္ရိပ္သာႀကီးမွာ သာဂိႀကီးကအတူပါလာတဲ့ ဝန္ႀကိီးေတြနဲ႔ထိုင္ၿပီး စကားစျမည္ေျပာေနခ်ိန္မွာေပါ့၊ အဲဒီနိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးက ဆက္တီေပၚကေန ျမ္းျပင္ေပၚကိုဆင္းၿပီး သာဂိႀကီးကို လက္အုပ္ခ်ီလိုက္တယ္၊ ပါးစပ္ကလည္း ကႊ်န္ေတာ္သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္နဲ႔ နိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးၿပီး နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖူးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးလို ဉာဏ္ပညာႀကီးမားတဲ့၊ ထက္ျမတ္တဲ့၊ အေျမႇာ္အျမင္ရွိတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ ေန႔မအိပ္ညမအိပ္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြတ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး မေတြ႕ခဲ့ဖူးပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကႊ်န္ေတာ္ရင္ထဲအသည္းထဲက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲၾကည္ညိဳလြန္းလို႔ ကန္ေတာ့ပါရေစဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ပန္းဆင္ေလေတာ့ ဆက္တီေပၚက က်န္ဝန္ႀကီးေတြလည္း ေရာေယာင္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚဆင္းလို႔ လိုက္ကန္ေတာ့ရခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ၿပီးမွ ေနာက္ကြယ္က ဆဲၾကတာေပါ့ေလ။

အဲဒီ နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဟာ ဘယ္ဝန္ႀကီးကမွ မႀကံစည္ဖူးတာတစ္ခုလည္း လုပ္ခ့ဲပါတယ္၊ ဒါကေတာ့ သမီးေတာ္ေတြကို နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနမွာ အတြင္းဝန္ရာထူးအသီးသီးနဲ႔ ခန္႔အပ္လိုက္တာပါပဲ၊ ဒီလို အသားကုန္ဖားခဲ့ေပမယ့္ သူရဲ႕ေနာက္ဆံုးခရီးကေတာ့ မလွပခဲ့ပါဘူး၊ စာမဖြဲ႕ေလာက္တဲ့ျပစ္မႈနဲ႔ အထိန္းခံရၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာပဲ ဘဝဇာတ္သိမ္းခဲ့ရပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီလူႀကီးက ငါတို႔ကို မတန္မရာ ရာထူးေတြေပးၿပီး ဥေရာပက ပိတ္ဆို႔ထားခ်ိန္မွာ ငါတို႔ကို ဥေရာပနိုင္ငံေတြမွာ သံအရာရွိအေနနဲ႔ ေနခဲ့ဖူးေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ပါလားဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးလည္း သူတို႔ရင္ထဲမွာ ေပၚခဲ့ဟန္မတူဘူး။

အဲဒီ သြားေလသူ နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေကာင္းမႈနဲ႔ သမီးေတာ္အသီးသီးဟာ နိုင္ငံျခားက ျမန္မာသံရံုးေတြကိုေရာက္ၿပီး အေမႊဇာတ္ေတြခင္းၾကပါေတာ့တယ္၊ သမီးေတာ္တစ္ပါးကေတာ့ ဥေရာပက သံရံုးတစ္ရံုးကို ေရာက္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာေနတုန္း တစ္ေန႔မွာ သံအမတ္ႀကီးကေတာ္က သူ႔ရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲကို ၿမိဳ႕ထဲကေဟာ္တယ္တစ္ခုမွာ လုပ္မွာျဖစ္လို႔ သမီးေတာ္ႂကြေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ေပးဖို႔ ဖိတ္ၾကားပါတယ္။

သမီးေတာ္ကလည္း ပြဲကိုႂကြခ်ီလာပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သံအမတ္ႀကီးကေတာ္ရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲစမယ္အလုပ္မွာ သမီးေတာ္က သူ႔ဗိုက္ေအာင့္လွခ်ည္ရဲ႕လို႔ ေအာ္ပါေတာ့တယ္၊ အားလံုးလည္း ျပာယာခတ္ကုန္တာေပါ့၊ ဒါနဲ႔ ေမြးေန႔ရွင္သံအမတ္ႀကီးကေတာ္နဲ႔ ခင္ပြန္းသံအမတ္ႀကီးတို႔က ပြဲကိုဖ်က္ၿပီး သမီးေတာ္ကုိ ေဆးခန္းပို႔ဖို႔ကားနဲ႔ေခၚလာေတာ့ သမီးေတာ္က ေဆးခန္းမသြားခ်င္ဘူး၊ အိမ္ျပန္မယ္လို႔ အမိန္႔ေတာ္ခ်ပါတယ္၊ အိမ္ေရာက္လို႔သမီးေတာ္က ကားေပၚကဆင္းၿပီး ေျပာသြားတဲ့စကားတခြန္းကေတာ့ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္၊ ကႊ်န္မဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ တမင္ အန္တီ့ေမြးေန႔ပြဲကို ဖ်က္လိုက္တာတဲ့၊ ဒီေတာ့ အရင္အပတ္ေတြက ေျပာခဲ့ဖူးသလို ဒီမိသားစုက သူမ်ားေတြေပ်ာ္႐ြင္ေနရင္ ၾကည့္မရဘူးဆိုတဲ့စကားက မမွန္ေပလားဗ်ာ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပိုဆိုးတယ္လို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္၊ သူက အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ သံရံုးမွာ တာဝန္က်တယ္၊ အမွန္က တာဝန္က်တာမဟုတ္ဘူး၊ အစိုးရရာထူးနဲ႔ နိုင္ငံျခားမွာ အလည္သြားေနတာပါ၊ သံတမန္ဆိုေတာ့ ေတာ္ယံုအရူးေၾကာထရင္လည္း သံတမန္ကင္းလြတ္ခြင့္ေတြဘာေတြနဲ႔ အေရးယူမခံရနိုင္ဘူးေလ၊ အဲ့ဒီသံရံုးမွာ သမီးေတာ္က သံအမတ္ႀကီးရဲ႕ စံအိမ္ေတာ္မွာ စံျမန္းေတာ္မူပါတယ္၊ သံအမတ္ႀကီးကေတာ့ ေဘးနားက သံအရာရွိငယ္တစ္ေယာက္အိမ္ကို ေျပာင္းေပးရပါတယ္၊ သမီးေတာ္က စံျမန္းတာမွ ရိုးရိုးစံျမန္းတာမဟုတ္ပဲ ဧည့္ခန္းထဲမွာ သူထိုဖို႔ ဆက္တီတစ္လံုးသာထားၿပီး က်န္ဆက္တီေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္ပါတယ္၊ သေဘာကေတာ့ လာတဲ့ဧည့္သည္ဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီး သူ႔ကိုစကားေျပာရမယ္ေပါ့၊ သံအမတ္ႀကီးက ၾကမ္းျပင္ေပၚမထိုင္ခ်င္ေလေတာ့ အဲဒိီအိမ္ကို အေခၚခံရေလတိုင္း မတ္တပ္ရပ္ၿပီး စကားေျပာေလ့ရွိပါတယ္၊ ဒီအခ်က္ကို သမီးေတာ္က မေက်နပ္ဘူး၊ တစ္ေန႔ေတာ့ ငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိရေစမယ္လို႔လည္း စိတ္ထဲက အႀကံထုတ္ေနပံုရပါတယ္။

မၾကာပါဘူး၊ တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ သံရံုးရဲ႕ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းန႔ဲ သမီးေတာ္ ျပႆနာအႀကီးအက်ယ္တက္ပါေတာ့တယ္၊ ဘာျပႆနာလည္းဆိုေတာ့ သမီးေတာ္က သူစံျမန္းေနတဲ့ သံအမတ္ႀကီးရဲ႕အိမ္က ဧည့္ခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အီးအီးပံုႀကီးပါခ်ထားၿပီး အဲ့ဒီနိုင္ငံသူ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းကို က်ံဳးခိုင္းတဲ့အတြက္ပါ၊ အဲဒီနိုင္ငံမွာက ဝန္ထမ္းခန္႔ခ်င္ရင္ ကိုယ္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ခန္႔ခြင့္မရွိဘူး၊ အဲဒီနိုင္ငံက နိုင္ငံျခားေရးဗ်ဴရိုမွာ လိုခ်င္တဲ့ဝန္ထမ္းကို ဌားရတာပါ၊ ဒီေတာ့ ဟိုကေပးတဲ့ဝန္ထမ္းဆိုတာကလည္း ဘယ္လိုလူေတြေပးမလဲဆိုတာ သိေလာက္ၾကပါရဲ႕၊ အထူးသျဖင့္ အိမ္နီးခ်င္းနို္င္ငံက သံရံုးေတြအတြက္ဆိုရင္ အထူးေလ့က်င့္ထားတဲ့ ေအဂ်င့္ေတြကိုပဲ အလုပ္သမားအသြင္ယူၿပီး ေပးမွာေလ၊ အဲဒီနိုင္ငံက သန္႔ရွင္းေရးအသြင္ယူ ေထာက္လွမ္းေရးေအးဂ်င့္မေလးမွေတာ့ သူ႔ဘဝတေလွွ်ာက္ မၾကားဖူးတာေတြ ၾကားလိုက္ရလို႔ ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္သြားပါတယ္၊ သမီးေတာ္က သူ႔အီးအီးပံုကို က်ံဳးခိုင္းလို႔ပါ။

ျပႆနာက သံအမတ္ႀကီးဆီ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္၊ သံအမတ္ႀကီးက အေျပးအလႊားလည္းသြားၾကည့္ေရာ ဧည့္ခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အနံ႔အသက္ဆိုးလွတဲ့ အီးအီးပံုႀကီးက ျမင္မေကာင္းေအာင္ နံေစာ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္၊ ဟိုနိုင္ငံသူဝန္ထမ္းကလည္း သူ႔အလုပ္ထဲမွာ ဒါမပါလို႔ မက်ံဳးေရးခ်မက်ံဳးဘူး၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သံအမတ္ႀကီးနဲ႔ သံရံုးဝန္ထမ္းေတြက အဲဒီ အီးအီးပံုႀကီးကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္ၾကပါေတာ့တယ္၊

အဲဒီေခတ္က သံအမတ္ႀကီးေတြဟာ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံမွာ သံုးနွစ္စီတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရေပမယ့္ ေျပလည္ရင္ေျပလည္သလို နွစ္ပိုထားတာေတြ၊ အသက္ ၆၀ မွာ ပင္စင္ယူရေပမယ့္ ေျပလည္ရင္ေျပလည္သလို Extendion ေပးၿပီး ထပ္မံတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ေတြ ရၾကေပမယ့္ အဲဒီသံအမတ္ႀကီးကေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္တာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ပင္စင္တင္လိုက္ပါေတာ့တယ္၊ အဲဒီသံအမတ္ႀကီးက တပ္မေတာ္က ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ရာထူးကေန သံအမတ္ႀကီးျဖစ္သြားတာ၊ ျမန္မာနိုင္ငံျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မခံစားနိုင္လြန္းလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဝန္ႀကီးေတြ၊ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးေတြကို ေျပာျပရင္း အခုမွငါလည္း ဝဋ္လည္ေတာ့တာပါပဲကြာ ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ အားလံုးက ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ မင္းက အိုဇာတာအေတာ္ညံ့ရွာတာပဲဆိုၿပီး အဲဒီ အၿငိမ္းစားသံအမတ္ႀကီးကို ဝိုင္းသနားေနၾကေလရဲ႕ ---///

( လက္ေစာင္းထက္ )