“ရန္ကုန္ခရီးစဥ္နဲ႔ ေဒၚမာမာေအးရဲ႕ ၾသဝါဒ”

Wira Thu
၁။
21.4.2014 ရက္ေန႔ကပါ။
ေလယာဥ္ကြင္းခ်ိန္းက 3:00 နာရီ။
ေလယာဥ္ထြက္မွာက 4:30 နာရီ။
ေလေၾကာင္းက ေအးရွားဝင္း။
ေလယာဥ္ေပၚလည္းေရာက္ပါျပီ။
စက္လည္းႏႈိးထားပါျပီ။
နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ ျပန္ဆင္းခုိင္းတယ္။
ႀကဳိပုိ႔ကားေပၚျပန္တက္ရတယ္။
ေနကပူ ေလကပူ
နားေနေဆာင္ကုိသြားမွာလား?
ကားေပၚမွာပဲေနရမွာလား?
ကားဆရာေမးေတာ့ မေျဖတတ္။
နားေနေဆာင္မသြားဘူးဆုိရင္
ကားေအာက္ဆင္းျပီး ကားအရိပ္ကြယ္ေနမယ္ေျပာေတာ့
ေအာက္ကုိဆင္းၾကပါတဲ့။
ေအာက္ကုိဆင္းေတာ့ အင္ဂ်င္ေငြ႕ရုိက္တာခံရလုိ႔
မ်က္ႏွာေတြပူေလာင္ျပန္ေရာ။
လြတ္ရာကၽြတ္ရာ သြားေနျပန္ေတာ့
နားေနေဆာင္သြားရမယ္တဲ့။
အရင္နားေနေဆာင္မဟုတ္ တျခားနားေနေဆာင္မွာ ေနၾကရ။
နာရီဝက္တစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့ လာေခၚျပန္
ေလာယာဥ္ေပၚမဟုတ္ဘဲ အရင္ေနရာမွာထပ္ေစာင့္ရ။
ဒီလုိနဲ႔ 7:00 ေက်ာ္မွ ေလဆိပ္ေရာက္ စမ္းေခ်ာင္းတရားပြဲသုိ႔တန္းသြား။
ေလယာဥ္ေနာက္က်လုိ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွဆင္းျပီး ပလႅင္ေပၚကုိတန္းတက္ရတာ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိခဲ့ေလျပီတည္း။
၂။
စုံစမ္းေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့
ေလယာဥ္အတက္အဆင္းမ်ားလုိ႔ ေစာင့္ခုိင္းထားရာမွ
အင္ဂ်င္တုိ႔ ဘက္ထရီတုိ႔ တစ္ခုခုျဖစ္သြားလုိ႔ပါဆုိပဲ။
ေလယာဥ္မယ္ကေတာ့ တစ္လမ္းလုံးကုိျပန္ေတာင္းပန္ေနေတာ့တာပါပဲ။
အဲလုိသည္းခံပါ ေတာင္းပန္ေနမည့္အစား ေလေၾကာင္းရဲ႕ အားနည္းမႈေၾကာင့္ နစ္နာေၾကးအျဖစ္ တစ္ေယာက္ တစ္ေသာင္းေလာက္ ျပန္ေလွ်ာ္ေပးရင္ မေကာင္းဘူးလားကြ-ေျပာေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္းက ရယ္လုိက္တာ ခြက္ခြက္ကုိေမာလုိ႔ပါပဲ။
၃။
ေလယာဥ္ေပၚမွဆင္းေတာ့ ေဒၚမာမာေအးကုိေတြ႕ရတယ္။
ၿပဳံးျပီး ႏႈတ္ဆက္ေနတာ။
ကားေဘးမွာေရာ နားေနေဆာင္မွာေရာ စကားေတြ ေျပာခြင့္ရခဲ့တယ္။
မစုိးရိမ္ကုိလာတုန္းက ဝီရသူ ဓမၼဒူတခရီးစဥ္က်ေနလုိ႔ မေတြ႕လုိက္ရဘူး။
ခုေတာ့လည္း ေအးရွားဝင္းကုိ ေက်းဇူးတင္ရမလုိေတာင္ျဖစ္ေနျပီ။
၄။
ေဒၚမာမာေအးက အသက္ ၇၂ ရွိျပီ။
တစ္ေယာက္တည္းသြားတုန္း။
သီခ်င္းေတြဆုိတုန္းပဲ။
ျမန္မာ့ေတးဂီတနဲ႔ပတ္သက္ျပီး သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ဖြင့္ရင္း ဦးပဥၥင္းကုိေတာင္ တာဝန္ေပးလုိက္ေသးတယ္။
“ဘုန္းဘုန္းတုိ႔က ထည့္ေဟာရမွာ” တဲ့။
ျမန္မာသီခ်င္း ျမန္မာေတးဂီတ အကူးအလဲ လွိမ့္ပိန္႔ခံေနရတာ ကုိယ္ခ်င္းစာေသာ္လည္း မိမိမွာ အႏုပညာဝမ္းစာမရွိ။
ပြဲစီစဥ္ေပးမယ္ ဒကာမႀကီးက ေဟာေျပာေပးေပါ့ ဆုိေတာ့ ကုိယ့္အႏုပညာအေၾကာင္းကုိ ေဟာရမွာ ဝန္ေလးေနသလုိ ျဖစ္ေနရွာပုံပဲ။
၅။
ႀကဳံတုန္း ဆုံတုန္းမုိ႔ ဘုန္းဘုန္းကုိလည္း သတိေပးရဦးမယ္။
တပည့္ေတာ္မမွာလည္း ေမာင္ဘုန္းႀကီးေတြျပည့္လုိ႔ဆုိျပီး
အႀကံရာေတာ္ေပးပါတယ္။
အျပဳသေဘာေဆာင္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းလုပ္ရပ္ေတြ လူတုိင္းလက္ခံတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၾကမ္းတမ္း ျပင္းထန္လြန္းတယ္။
ခ်ဳိခ်ဳိသာသာယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာပါ။
မီးစာပဲျဖစ္ပါေစ။
မီးထြန္းသူ မျဖစ္ပါေစနဲ႔တဲ့။
၆။
မိခင္အရင္းထက္ အသက္ႀကီးတဲ့ ဝါရင့္သဘာရင့္ အႏုပညာရွင္ တစ္ေယာက္က ဝီရသူကုိ ဆုံးမတဲ့စကားပါ။
မိမိကုိအဲဒီလုိ အႀကံျပဳတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္
အထက္တန္းလႊာေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားဒကာ/မေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတတ္တယ္။
မိမိပရိသတ္က အေျခခံလူတန္းစားနဲ႔ ရြာသူရြာသားကမ်ားတယ္။
လူလတ္တန္းစားက အနည္းငယ္ပဲ။
အထက္တန္းလႊာဆုိ မရွိသေလာက္ပါ။
ခရုိနီ ခရုိဝါဆုိ အနားကုိ မကပ္ရဲၾကဘူး။
ဆင္းရဲသူ/သား ရြာသူ/ရြာသားေတြက်ေတာ့ ထိပ္ထုတာေတာင္ ထုမွန္းမသိၾကျပန္ဘူး။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္လုိ တစ္တစ္ခြခြ ေျပာတာေတာင္ အယားေျပရုံ ေလးရုံပဲ ရွိၾကတာ။
၇။
ႏုိင္ငံျခားမွ ဒကာကေတာ့ ဒါဆုိလဲ FB တင္တဲ့အခါ ႏူးညံ့ေျပျပစ္စြာ တင္ပါတဲ့။
၈။
အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဦးပဥၥင္း ေရးသမွ် ေဟာသမွ်ေတြ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္ တည္းျဖတ္ကူညီေပးၾကမယ့္ ဝန္ေဆာင္ကုသုိလ္ ရွင္မ်ားရွိၾကရင္ ေကာင္းမွာပဲဗ်ာ။