ညေနခင္းက အျမႇဳပ္တစီစီထလြန္းလွသည္။ အခိုးတရွိန္ရွိန္ ထြက္ေနေသာ ေသြးေရာင္လႊမ္းမ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ မည္သည့္ အဓိပၸာယ္ဟု အလိုလိုသိသာေနေသာ ရီေဝေဝ အၾကည့္မ်ားကို လည္း ထိုေနရာ တြင္ေပါေပါသီသီရႏိုင္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အ႐ိုင္းဆန္လွေသာေနရာ တစ္ခုတြင္ ေပါင္လယ္ခန္႔စကပ္တိုတို၊ ရင္ တစ္ဝက္လွပ္ထားေသာ ႀကိဳးေပ်ာက္ေဘာ္လီအက်ႌႏွင့္ မိန္းမ သားတစ္ဦးကို ဟိုစားပြဲဝိုင္းကူးလ်က္ ဒီစားပြဲဝိုင္းကူးလ်က္ျမင္ေတြ႔ရပါလွ်င္ သင့္မ်က္လံုးမ်ားသည္ေရာ တစ္စံုတစ္ရာေသာ တပ္ မက္မႈျဖင့္ အေရာင္မေျပာင္းဟုအာမခံႏုိင္ ပါမည္ေလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနရာ အခ်ိန္ႏွင့္ သံုးစြဲေနေသာ အရာ၏ ပံ့ပိုးမႈမ်ားက ပုထုဇဥ္တို႔၏စိတ္ကို ေဖာက္ျပန္ေ စတတ္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုေနရာက ႏုိက္ကလပ္တစ္ခုမဟုတ္။ ေမာ္ ဒယ္ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ခုမဟုတ္သလို အေပ်ာ္အပါးအတြက္ ေသြးသား အေရာင္းအဝယ္ေန ရာတစ္ခုလည္း မဟုတ္ပါ။ ထို ေနရာက ဘီယာဆိုင္ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ အေျဖကိုသိၿပီဆို ေသာအခါ သင့္ထံတြင္အေတြး တစ္ခုလည္းရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအေတြးကေတာ့ ”ဒီလိုေနရာမ်ိဳး ဒီလိုဝတ္လို႔ကေတာ့ အထင္ ခံရတာေတာင္နည္းေသး” သို႔မဟုတ္ ”အင္း ဒီပံုစံဆို ဒီေဆာ္ ေလးေတြ ရတယ္ထင္တယ္” ဟူ၍ ျဖစ္ႏုိင္ ပါသည္။ ထိုသို႔ မဟုတ္ပါက ေသခ်ာသည္မွာ ထိုအဝတ္အစားအဆင္အျပင္ ႏွင့္မိန္းကေလးမ်ားအေပၚ အထင္အျမင္ေသးသြားျခင္းမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ လည္းျမန္မာစကားကရွိ ပါသည္။ ”လူမွာအဝတ္ေတာင္းမွာအကြပ္”ဟူ၏။ ထို႔သို႔ျဖင့္ပင္ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္အရက္နံ႔ႏွင့္ အျမႇဳပ္တစီစီထေနေသာဘီယာ ခြက္မ်ား တင္ထားသည့္ စားပြဲမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ လိုအပ္၍ျဖစ္ေစ၊ အ ေၾကာင္းမဲ့ ေဆးလိပ္ယူခိုင္း ဟိုမွာသည္မွာျဖစ္ေစ လုပ္ေပးႏုိင္ သေလာက္ လုပ္ေပးေနရေသာ စကပ္တိုတို ရင္တစ္ဝက္ဟိုက္ အက်ႌျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ားကေတာ့ ညေန ညီအစ္ကို မသိတသိ အခ်ိန္မွစ အားေကာင္းေမာင္းသန္ေယာက်္ားႀကီးမ်ားကေတာ့ သိသိႀကီးႏွင့္ပင္ ဘီယာတက်ိဳက္ အၾကည့္ တႏႈိက္ျဖင့္ ညက ပိုမိုက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္—— ”ရင္ျပတ္အက်ႌဝတ္လု႔ိ ႀကိဳးေပ်ာက္ေဘာ္ လီမဝတ္ရင္ ဒဏ္ေငြေပးရတယ္”ဟု မနန္း(အမည္ေျပာင္း)က ရွင္းျပသည္။ ၄င္းအျပင္ေရခ်ိဳး၊ ေခါင္းေလွ်ာ္၊ အလွျပင္ဆင္မႈတို႔ကို မိနစ္ ၃ဝသာအခ်ိန္ေပးထားၿပီး အခ်ိန္ေက်ာ္လြန္ပါကလည္းဒဏ္ေငြေပးရပါသည္တဲ့။ သူတို႔ဝတ္ဆင္ရေသာဝတ္စံုမ်ားသည္ လည္း ဆိုင္ရွင္စိတ္ႀကိဳက္ ဆင္ယင္ေပးထားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း သင္သိလိုက္ရၿပီဆိုပါက အထက္ပါအျမင္မ်ား ေျပာင္းသြားပါ မည္လား။
တကယ္ေတာ့ စားဝတ္ေနေရး ရပ္တည္မႈ တစ္စံုတစ္ရာ အခက္အခဲေၾကာင့္ အလုပ္ကို စိတ္တုိင္းက် မေရြးႏုိင္ဘဲ ဝင္ ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနရသည့္အျပင္ အလုပ္၏ ထို သို႔ေသာ ဂယက္ မ်ားေၾကာင့္ ဘဝရပ္တည္မႈအေပၚ အထင္အျမင္ အေသးခံ ၾကရသည္။ ထို႔ျပင္အလုပ္ရွင္၏ သတ္မွတ္ဆင္ ယင္ေပးမႈက ပ်က္ကြက္ပါက ဒဏ္ေငြဟူေသာ ဝင္ေငြထိခိုက္မႈ ပါရွိေန ေသာအခါ ——-ေရြးခ်ယ္ခြင့္နည္းေသာ ဘဝမ်ားအတြက္ အေျဖသည္ လြယ္ကူမည္ဟု သင္ထင္ပါသလား။ ထိုဆိုင္က ေအာင္မဂၤလာ အေဝးေျပး ကားဝင္းထဲတြင္ရွိသည္။ မနန္းႏွင့္ မၿဖိဳး(အမည္လႊဲ)တို႔က ၂ဝ၁၂ခုႏွစ္မွစကာ ထိုကားဝင္းအတြင္းရွိဘီယာဆိုင္တြင္ တစ္လလွ်င္ က်ပ္ ၃ဝဝဝဝ ျဖင့္ စတင္ဝင္ ေရာက္ ခဲ့သည္မွစ ထို႔သို႔ႀကံဳခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
မနန္းမွာ အလုပ္ဝင္ၿပီးေနာက္ ဆိုင္ရွင္ ေဒၚတင္တင္ႀကီး (အမည္ေျပာင္း)က ေျခာက္ လစာႀကိဳထုတ္ေပးခဲ့သည္ဟု ျပန္ေျပာင္းေျပာ သည္။ တရားဝင္အလုပ္ခ်ိန္က ညေန ၄ နာရီ မွ ည ၁၂ နာရီ။ ထို႔အတြက္ သူတို႔သည္လည္း လာ ေရာက္ေသာက္စားၾကေသာ ေဖာက္သည္မ်ားဆီမွ မုန္႔ဖိုးကိုေမွ်ာ္ၾကရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိကပါးရိက ပါးျပဳလုပ္၍ တိုင္တန္းမိပါကဆိုင္ရွင္က မိတ္ပ်က္ မည္စိုး၍ ေခါင္းေရွာင္ေနတတ္သည္ဟု မနန္းက ရင္ဖြင့္သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူကဲ့သို႔စားပြဲထိုးမိန္းက ေလးတစ္ဦးႏွင့္ ရန္ျဖစ္ရာ ဆိုင္ရွင္က ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာ၍ အလုပ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ဇာတ္ကေတာ့ ထူး ဆန္းသည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ က်န္ခဲ့သည့္ မၿဖိဳး မွာလည္း ဆိုင္မွာတင္း က်ပ္သည့္ စည္းကမ္းမ်ား သာမက ေနာက္ထပ္ ဒုကၡတစ္ခုပါ ႀကံဳလိုက္ရ သည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ခ်င္း ခင္မင္ခ်စ္ခင္ ၍ ေပးထားသည့္နားကပ္ေလး မွာ ၂ဝ၁၃တြင္ မၿဖိဳး အလုပ္ထြက္ၿပီးေနာက္ ပါလာခဲ့သည္ဟု မနန္းက ေျပာျပသည္။
သို႔ေသာ္ ဆိုင္ရွင္ ေဒၚတင္တင္ႀကီးက နား ကပ္အား မၿဖိဳး ခိုးယူသြားသည္ ဟုဆိုကာ အမႈဖြင့္ခဲ့ သည္။ တရား႐ံုးတြင္ မၿဖိဳးမွာအသက္မျပည့္ေသးေသာေၾကာင့္ အမႈမွ ပလပ္ေပးခဲ့၍သာ ဘဝတြင္ အမည္းစက္မစြန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ လွ်ပ္ေပၚလွ်ပ္လီလည္းဝတ္ခိုင္း၊ ေရခ်ိဳးအလွျပင္ရာ တြင္ပင္ အခ်ိန္မစြန္းမခံဒဏ္ေငြတပ္ေသာ ဘဝမ်ားတြင္ ဘီယာ တန္ခိုးရီေဝစြာမစာမနာအရသာ ခံျမည္းဖို႔ေတာ့ သူတို႔သည္ လည္း ဘဝကို အလကား ပစ္ခ်ထားျခင္းေတာ့ မဟုတ္ၾကပါ။
”ဒီလိုဘီယာဆုိင္ေတြမွာလုပ္တာေတာ့ ေယာက်္ားေတြက တဏွာမ်က္ လံုးနဲ႔ၾကည့္တာေတြ ရွိတယ္။ အဲလိုမ်ိဳးဆိုရင္ သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူး။ အစ္မဆိုရင္ သူတို႔နဲ ႔ေဝးေဝးမွာ ေရွာင္ေနမယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း စိတ္ကိုအဲဒီမွာႏွစ္မထားဘူး။ အဲဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးဆို ဖယ္ရီကားျမန္ျမန္လာ ပါေစလို႔ ဆုေတာင္း တယ္” ဟု ဘီယာကုမၸဏီတစ္ခုမွ အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး ဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သူ မသီတာက အသံခပ္ျပတ္ျပတ္ျဖင့္ ေျပာသည္။
သူသည္လည္း မိသားစုကိုေထာက္ပံ့ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႕အေနျဖင့္ ဘဏ္ဝန္ထမ္းလုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ဆယ္တန္းမ ေအာင္သျဖင့္ ရရာအလုပ္ကိုေရြးလုိက္ ရျခင္း ဟု ေျပာသည္။ သူတို႔အလုပ္အေပၚ အထင္ေသးၾကေသာ္လည္း ညေန ၃ နာရီမွ ည ၁ဝ နာရီအထိ လုပ္ကိုင္ရေသာ ေန႔တစ္ဝက္သာသာအတြက္ လစာက တစ္သိန္းေ က်ာ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအတြက္လည္း သူတို႔ မက္ၾကျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဘဝႏွင့္အရွက္တန္ဖိုးတို႔ကို ထိပါးခံေနသူခ်ည္းလည္းမဟုတ္ပါ။
”အစ္မတို႔က ဒီအလုပ္လုပ္ရတာ အခက္အခဲက သူတို႔ရစ္ တာကိုခံရတယ္။ အစ္မတို႔က သူတို႔နဲ႔စကားမေျပာခ်င္လည္း ေျပာရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ႏွမ သားခ်င္း မစာမနာ ေျပာတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ဆိုင္ရွင္ေတြ လည္းပါတယ္။ အစ္မတို႔က အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး ဝန္ထမ္းေတြေလ။ အစ္မတို႔ ခံယူခ်က္က ဒါပဲရွိတယ္ ။ သူတုိိ႔က အစ္မတို႔လို ခံယူထားတာ မဟုတ္ဘူး” ဟု သူက ဆိုပါသည္။
စားသံုးသူမ်ား၏ ဆိုးဆုိးဝါးဝါးဆက္ဆံမႈကို မႀကံဳဖူးေသာ္ လည္း သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ အေတြ႕အၾကံဳက ဆံုပါသည္။ လာေသာက္ေနက်ေဖာက္ သည္က အရက္ တစ္ပက္ မွာလိုက္၊ ေဆးလိပ္မွာလိုက္ျဖင့္ ထိုအေရာင္းျမႇင့္တင္ေရးဝန္ထမ္းအမ်ိဳးသမီးငယ္အား ေမာ္ဒယ္မ်ားကဲ့သို႔ ဟိုဘက္သည္ဘက္ေလွ်ာက္ ခိုင္းပါသည္တဲ့။ ထိုအရာ မ်ားက တကယ္ဆိုရပါလွ်င္ လူအခြင့္အ ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအရ လံုၿခံဳမႈမဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ သည္။ သို႔ေသာ္ အလြယ္တကူစကားလည္းရွိပါသည္။ အဲလို မခံစား ခ်င္ရင္ အဲဒီအလုပ္ဝင္မလုပ္နဲ႔ေပါ့ ဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ”ပတ္ဝန္းက်င္က ဒီအလုပ္လုပ္လုိ႔ အထင္ေသး လားဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတာလည္း ၾကာၿပီ။ သူတို႔ေျပာတာလည္း စိတ္မဝင္စား ဘူးေလ။ အစ္မလုပ္မွ အစ္မစားရမွာ။ အစ္မမွာက မိသားစုငါးေယာက္ရွိတယ္” ဟုမသီတာက ဆိုပါသည္။
ဆိုက္ကားဆရာက တကၠစီသမားကိုအားက်သည္။ တကၠစီ သမားကလည္း ကိုယ္ပိုင္ကားေလးပိုင္ခ်င္သည္။ ကို္ယ္ပိုင္ကား ပိုင္သူကလည္းတစ္စီး မွ ေနာက္တစ္စီး။ ဘဝဟူသည္က မျပည့္ ေသာလိုဘမ်ားႏွင့္မို႔ တစ္ေယာက္အလုပ္တစ္ေယာက္ သာသည္ နာသည္ဟုတြက္၍မရပါ။ ထို႔အတူ ဘဝႏွင့္ရင္းရသည္ျဖစ္ေစ၊ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အရွက္တရားတို႔ကို ရင္းရသည္ျဖစ္ေစ ငါ့ဝမ္း ပူစာမေနေသာဟူေသာ ေလာကဓံတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ ေလာကပါလတရားမွာ ”ကိုယ္ခ်င္းစာတရားပင္” ျဖစ္ မည္ဟု ထင္မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ အကယ္၍ အလင္းေရာင္ခပ္မွိန္မွိန္၊ စားပြဲေပၚတြင္ အျမႇဳပ္တစီစီဘီယာခြက္ႏွင့္ အျမည္းစံု။ ေရွ႕ တြင္ ေတာ့ ေပါင္လယ္အထိ စကပ္တိုႏွင့္ လည္ ဟိုက္အက်ႌဝတ္ဆင္ ထားေသာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးက ဝန္ေဆာင္မႈေပးေနသည္ဆိုပါအံ့။ သင္ သူ႔အေပၚမည္သုိ႔ဆက္ဆံမိမည္ကို ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ ဝင္စားေနမိပါ သည္။ အထူးသျဖင့္ သင္သူ႔အေပၚ ျပန္အမ္းေငြ သို႔မဟုတ္ သင့္အိတ္အတြင္း မွ သီးသန္႔ထုတ္၍ မုန္႔ဖိုးေပး သည့္အခါ ထိုတစ္ခုတည္းေသာ ေလာက ပါလတရားသည္လည္း တစ္ခါတည္းပါသြားေစခ်င္မိပါေတာ့သည္။
ေအာင္ခြန္းဆက္၊ ေဇေဝယံ
Popular Myanmar News Journal
No comments:
Post a Comment