အႀကီးဆုံး ဝက္သားတုတ္ထုိးဆုိင္ မႏၱေလးမွာ ရိွသည္

ဝက္သားတုတ္ထုိး ဆုိတာဟာ ရန္ကုန္အစားအစာ ျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
အဲ.....ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေနရာ အမ်ားအျပားမွာ ရိွတတ္တ့ဲ တုတ္ထုိးဆုိင္ေတြကုိ တျခားၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း ေတြ႔ေနရပါျပီ။

ကဲ... ဒါဆုိရင္ အႀကီးဆုံး ဝက္သားတုတ္ထုိးဆုိင္ ဘယ္မွာ ရိွပါသလဲ။
ရန္ကုန္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာလဲ။ ရန္ကုန္မွာလား။
အေျဖမွန္ကေတာ့ "မႏၱေလးမွာ ရိွသည္" ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အႀကီးဆုံး ဝက္သားတုတ္ထုိးဆုိင္ ဆုိင္ကုိ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၃၃ လမ္းထဲမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၈၄/၈၅ လမ္းမႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွာပါ။ လူ ငါးဆယ္ေျခာက္ဆယ္နီးပါး တထုိင္ထဲ စားရေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားတ့ဲဆုိင္ပါပဲ။

ဆုိင္နာမည္ကုိ တြတ္ပီလုိ႔ ေပးထားပါတယ္။ အဲဒါ ဆုိင္ရွင္ရဲ႕နာမည္ပါပဲ တ့ဲ။ ဆုိင္မွာ ဆဲြထားတ့ဲပုံကေတာ့ ဆုိင္ရွင္ရဲ႕ပုံ မဟုတ္ပါဘူး။ ကာတြန္းထဲက ျမိဳင္ရာဇာတြတ္ပီပုံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးခ့ဲတ့ဲရက္ပုိင္း မႏၱေလးေရာက္ခုိက္ ထုိင္ျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ ဒီတြတ္ပီဆုိင္အေၾကာင္း ဧရာ၀တီဘေလာ့ http://blog.irrawaddy.orgပရိသတ္ အပ်င္းေျပျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္နုိင္ေအာင္ ေရးဦးမွ ဆုိျပီး ဓာတ္ပုံ နည္းနည္း ရုိက္ခ့ဲပါတယ္။ ဆုိင္မွာထုိင္ေနတုန္း ဦးေဏွာက္စားဦးမလား ဆုိျပီး ဆုိင္၀န္ထမ္းေတြ လာေမးတာနဲ႔လည္း ႀကဳံရပါလိမ့္မယ္။ အေမးခံရင္ ဆန္းဆန္း ေတြးမေနပါနဲ႔... ဝက္ဦးေဏွာက္ရိွတယ္ - မွာစားဦးမွာလားလုိ႔ ရုိးရုိးေမးတာပါ။ ဝက္ဦးေဏွာက္ဆုိတာ မွာမွ လာေပးတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သိတ့ဲအတုိင္း... အဲဒါက တုတ္ထုိးလုိ႔မွ မရတာ။ ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ေရာက္လာမယ္ဆုိတာေတာ့ မမွာျဖစ္ခ့ဲလုိ႔ မသိလုိက္ မျမင္လုိက္ရပါ။

ေစ်းႏႈန္း

တုတ္ထုိးတေခ်ာင္းကုိ က်ပ္ငါးဆယ္။ ငုံးဥျပဳတ္ ၃ လုံးတဲြလုိမ်ဳိးဆုိရင္ တုတ္ကုိ လက္ကုိင္ေနရာမွာ ခ်ဳိးထားတယ္။ ခ်ဳိးထားတ့ဲတုတ္က ငါးဆယ္နဲ႔မရ တရာေလာက္ ေပးရမယ္ ထင္ပါတယ္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းခ်ေပးမွာက ဝက္သားတုတ္ထုိး တပန္းကန္၊ အေၾကာ္စုံ တပန္းကန္။ လုိတာ ေကာက္ယူ။ အူမၾကီး၊ အူခ်ိဳ၊ အူပိတ္၊ အသည္း၊ အသား ႀကိဳက္ရာယူစား။ တုတ္ေလးေတြကုိ စားပဲြေပၚ တင္ထားဖုိ႔ေတာ့ ေမ့လုိ႔ မျဖစ္ပါ။ ဒါမွ က်သင့္ေငြရွင္းရာမွာ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ စားခ့ဲတယ္ ဆုိတာ တြက္နုိင္ပါလိမ့္မယ္။ တုတ္ေလးေတြကုိ ခ်ဳိးလုိက္တာမ်ဳိးလည္း မလုပ္သင့္ပါဘူး။ တုတ္တေခ်ာင္းကုိ ငါးဆယ္နဲ႔တြက္၊ ခ်ဳိးထားတ့ဲတုတ္ဆုိရင္ တရာနဲ႔ တြက္မယ္ ထင္ပါတယ္။

အရသာ

အရသာက ဘယ္လုိလဲ။ ရန္ကုန္ထက္ သာရဲ႕လား။
အင္း... ရန္ကုန္ထက္ သာရဲ႕လား ဆုိတ့ဲေမးခြန္းက တကယ္ကုိ ေမးသင့္တ့ဲေမးခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ ေျပာရရင္ this is a good question ဆုိပါေတာ့။
ဒီေမးခြန္းေျဖရရင္ … တြတ္ပီတုတ္ထုိးဟာ ရန္ကုန္တုတ္ထုိးအရသာနဲ႔ မတူဘူးလုိ႔ သံတမန္ဆန္ဆန္ ဆုိရပါမယ္။ လုပ္တတ္သလုိပဲ လုပ္ထားတယ္ သုိ႔မဟုတ္ တမင္သက္သက္ မတူေအာင္ လုပ္ထားတာျဖစ္နုိင္ပါတယ္။

သံသယျဖစ္မိတာက တြတ္ပီဆုိင္မွာ ဝက္သား ျပဳတ္တ့ဲအခါ တရုတ္မဆလာ သုံးမွ သုံးရဲ႕လားဆုိတာပါပဲ။ ရန္ကုန္တုတ္ထုိးလုပ္ငန္းရွင္တုိ႔ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သုံးၾကတာေပါ့။ ဒီမွာက တရုတ္မဆလာ သုံးထားပုံ မရတ့ဲအတြက္ အနံ႔ အရသာ အေရာင္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရိွပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ … ရန္ကုန္သားေတြက ဓားစြမ္း ပုိျပႏုိင္ပုံရတယ္။ တြတ္ပီဆုိင္မွာ ဝက္သားကုိ ဘယ္လုိပဲ ပါးပါးလွီးလွီး အရြယ္အစားက ရန္ကုန္ဆုိင္ေတြထက္ နည္းနည္းႀကီးေနပါတယ္ း)

တုိ႔စရာ

တုတ္ထုိးမွာ ဝက္သားျပဳတ္ပုံျပဳတ္နည္းထက္ ပုိအေရးႀကီးတာ ဘာလဲ ဆုိရင္ အခ်ဥ္ရည္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခ်ဥ္ရည္ေကာင္းရင္ ဝက္သားတုတ္ထုိးလည္း ေကာင္းမွာပါပဲ။
တြတ္ပီဆုိင္မွာ တုိ႔စရာ အခ်ဥ္ရည္ ႏွစ္မ်ဳိး ခ်ေပးပါတယ္။ ႏွစ္မ်ဳိးစလုံး ေကာင္းပါတယ္။ ငရုပ္သီးမ်ားတ့ဲ အစိမ္းေရာင္အခ်ဥ္ရည္က လူႀကိဳက္ပုိမ်ားပုံပါပဲ။ ႏွစ္ႀကိမ္ သြားထုိင္ရာမွာ က်ေနာ္နဲ႔ အတူပါသူေတြက အစိမ္းေရာင္အခ်ဥ္ရည္ခြက္ထဲပဲ တုိ႔စားၾကတာပါ။

ငရုပ္သီး၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ထည့္ထားတ့ဲ ပန္းကန္ေလးက စားပဲြေပၚ အၿမဲ တင္ထားပုံရပါတယ္။

ငရုပ္သီးကေတာ့ အခ်ဥ္ရည္ထဲက အစပ္ အရသာကုိ ေပ်ာ့တယ္လုိ႔ သတ္မွတ္သူေတြအတြက္ျဖစ္မယ္။ ျပီးေတာ့ အခ်ဥ္ရည္ထဲမွာ ၾကက္သြန္ျဖဴလည္း ပါျပီးသား ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အခမ့ဲေပးတယ္လုိ႔ ယူဆရတ့ဲ ဟင္းရည္ထဲမွာ ကန္စြန္းရြက္နည္းနည္း ေတြ႔ရမယ္။ ဟင္းရည္ နည္းသြားရင္ ထပ္ထည့္မလားလုိ႔ ဆုိင္၀န္ထမ္းေတြက လာလာေမးပါလိမ့္မယ္။
ရန္ကုန္မွာေတာ့ ဟင္းရည္က အခမ့ဲျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အေရာင္ ခပ္ရင့္ရင့္ျဖစ္ေအာင္လည္း လုပ္ထားလိမ့္မယ္။

ဗုိက္ဆာသူမ်ားအတြက္

တြတ္ပီဆုိင္မွာ ဗုိက္ဆာသူေတြ မွာစားတတ္ၾကတာကေတာ့ ထမင္းဆီဆမ္း သုိ႔မဟုတ္ ၾကာဆံေၾကာ္။
ၾကာဆံေၾကာ္ကလည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ လုိ႔ ရန္ကုန္သားတုိ႔က ဆုိေကာင္း ဆုိပါလိမ့္မယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ တုတ္ထုိးနဲ႔တဲြေရာင္းတတ္တ့ဲၾကာဆံေၾကာ္ဆုိရင္ အေရာင္ရင့္ပါတယ္။ ၾကာညိဳ႕ထည့္ထားလုိ႔ ညိဳသြားတာလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ တြတ္ပီဆုိင္ၾကာဆံေၾကာ္က သဘာ၀အေရာင္နဲ႔ ပုိနီးစပ္ပါတယ္။ အရသာက သင့္တယ္လုိ႔ ဆုိနုိင္တယ္။

အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္

ဆုိင္ရဲ႕ ဆဲြေဆာင္မႈမ်ားထဲမွာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ နဲ႔ ဝုိင္ဖုိင္ ရျခင္းပါပဲ။
သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္မ်ဳိးစုံက ၀ယ္ေသာက္ရမယ္၊ ဝုိင္ဖုိင္ လုိ႔ ေခၚတ့ဲ ႀကိဳးမ့ဲအင္တာနက္ေတာ့ အခမ့ဲ။

အင္တာနက္ရတ့ဲအတြက္ စမတ္ဖုန္းသုံးသူေတြက စမတ္ဖုန္း ထုတ္ပြတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ေနာင္ေတာ္ ဝက္သားတုတ္ထုိးဆုိင္မ်ားထက္ အပုံႀကီးသာတ့ဲ ဝန္ေဆာင္မႈပဲမဟုတ္လား။
ဆုိင္ရဲ႕ အဓိက အားသာခ်က္က ဆက္ဆံေရးေကာင္းျခင္းပါ။

အားနည္းခ်က္ကေတာ့ စားပဲြေတြကုိ နံပါတ္ေပးထားပုံမရတာပါပဲ။ ဆုိင္ဝန္ထမ္းေတြၾကား ဆက္သြယ္ေျပာဆုိတ့ဲအခါ တိတိက်က်ျဖစ္မွ လုပ္ငန္းအဆင္ေျပမွာပါ။
ပုိက္ဆံရွင္းမယ္/ထမင္းတပဲြလုိတယ္/ဟင္းရည္ထပ္ထည့္မယ္ ဆုိတာမ်ဳိး ေအာ္ေနၾကေပမယ့္ စားပဲြနံပါတ္ဘယ္ေလာက္က ဆုိတာကုိ တိတိက်က် မေျပာနုိင္တ့ဲအတြက္ စားပဲြမွားၿပီးေရာက္ေရာက္လာတာမ်ဳိးကုိ ႀကဳံရပါတယ္။

ေဒါသထြက္လြယ္သူေတြ တြတ္ပီဆုိင္ သြားမယ္ ဆုိရင္ ဒီအခ်က္ကုိ သေဘာေပါက္ထားသင့္ပါတယ္။
အဂၤါေန႔က က်ေနာ္တုိ႔ စားေနတုန္း ပုိက္ဆံလာတြက္တာ တႀကိမ္၊ ပန္းကန္ေတြ လာသိမ္းတာ တႀကိမ္ ႀကဳံရပါတယ္။ ဝန္ထမ္းေတြၾကား ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ အားနည္းလုိ႔လား၊ တမင္တကာ လုပ္တာလား ဆုိတာကေတာ့ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ သိပါလိမ့္မယ္။

နိဂုံးခ်ဳပ္ရရင္... ၂ ရက္အတြင္း တြတ္ပီဆုိင္ကုိ ၂ ႀကိမ္ ေရာက္ပါတယ္။
လူအ၀င္အထြက္စိတ္တယ္။ လာစားသူေတြက အရြယ္မ်ဳိးစုံ။ ကေလးလည္း ပါတယ္။ လူလတ္ပုိင္းေတြလည္း လာတယ္။ မိသားစုလုိက္ လာၾကတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
ေဒသခံ အစားအစာမ်ဳိးစုံ ရိွတ့ဲ မႏၱေလးမွာ ဝက္သားတုတ္ထုိးက ေနရာေကာင္းရလာတ့ဲ လူႀကဳိက္မ်ား ဧည့္သည္အစားအစာျဖစ္ေနျပီလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

ေဒသခံေတြကေတာ့ တျခားအရပ္ကေန မႏၱေလးေရာက္လာသူကုိ ဟုိဟုိဒီဒီ ေခၚသြားမယ္ဆုိရင္ အကုန္အက် သိပ္မမ်ားတ့ဲ၊ ႀကိဳးမ့ဲအင္တာနက္ရိွတ့ဲ တြတ္ပီဆုိင္ကုိ သတိရမိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။