ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို တိုက္ကြမ္ဒို ပညာျဖင့္ ထမ္းေဆာင္သူ

Thursday, October 17, 2013

ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ စစ္စတာ လင္ဒါဆင္မ္သည္ သီလရွင္ေက်ာင္း၌ ဘဝကို ျမွဳပ္ႏွံရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ သူမ၏ ျဖဴလြေသာ တိုက္ကြမ္ဒို ဝတ္စံုႏွင့္ ခါးပတ္နက္တို႔ကို အၿပီးတိုင္ သိမ္းဆည္းျဖစ္ခဲ့

ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို တိုက္ကြမ္ဒို ပညာျဖင့္ ထမ္းေဆာင္သူ
သူမသည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္အရ တိုက္ကြမ္ဒိုကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္အရပင္ တုိက္ကြမ္ဒိုကို ျပန္လည္ လက္ကမ္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ စစ္စတာ လင္ဒါဆင္မ္သည္ သီလရွင္ေက်ာင္း၌ ဘဝကို ျမွဳပ္ႏွံရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ သူမ၏ ျဖဴလြေသာ တိုက္ကြမ္ဒို ဝတ္စံုႏွင့္ ခါးပတ္နက္တို႔ကို အၿပီးတိုင္ သိမ္းဆည္းျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္မူ ကင္ဆာေရာဂါမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္းလာသည့္ ကေလးငယ္မ်ားကို စိတ္ဓာတ္ ျမွင့္တင္ေပးရန္ တိုက္ကြမ္ဒို အားကစားကို အားမာန္ျပင္းျပင္း သင္ျပေပးရင္း ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ ရွိသည္။ "ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေမတၱာတရားဆိုတာ က်မ္းစာေတြထဲက အကိုးအကာေတြ မပါဘဲနဲ႔လည္း သက္ေရာက္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္မ မ်က္ျမင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ခဲ့တာေပါ့ေလ"ဟု လင္ဒါက မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။

သူမသည္ ငယ္စဥ္က ေသးေသးညွက္ညွက္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ ခဲ့ဖူးသည္။ စကၤာပူ စစ္တပ္တြင္ ပါဝင္အမႈထမ္းလိုေသာ္လည္း လူေကာင္ေသးလြန္းသျဖင့္ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသည္။ "ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ ရဲေမတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခ်င္တယ္။ လူေတြကို ကာကြယ္ခ်င္တယ္ေလ"ဟု လင္ဒါက အမွတ္တရ ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္သျဖင့္ ရဲတပ္ဖဲြ႕တြင္ အမႈထမ္းခြင့္ မရခဲ့ေခ်။ (၁၉၇၁)ခုႏွစ္တြင္မူ လင္ဒါသည္ သူမဘဝ၏ အေကာင္းဆံုး အရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ကိုရီးယားရိုးရား ကိုယ္ခံပညာျဖစ္သည့္ တိုက္ကြမ္ဒို အားကစားပင္ ျဖစ္သည္။ "တကယ္လုိ႔ ကၽြန္မက ခါးပတ္နက္ အဆင့္မွာ ရွိေနၿပီဆိုရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေတာ့ အကာအကြယ္ ေပးႏုိင္မွာပဲ မဟုတ္လား"ဟု လင္ဒါက ေမးခြန္းထုတ္သည္။ တကယ္လည္း သူမသည္ ခါးပတ္နက္အဆင့္ တိုက္ခုိက္ေရး ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း လင္ဒါအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ သူမ၏ တတ္ကၽြမ္းမႈကို လက္ေတြ႕ အသံုးခ်ရမည့္ အေျခအေန မေတြ႕ခဲ့ျခင္းပင္။ တိုက္ကြမ္ဒိုသည္ လင္ဒါကို ခုိင္မာေလးနက္ေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္လာေအာင္ သြန္သင္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဘဝကိုမူ ဖန္တီးမေပးႏုိင္ခဲ့ေခ်။ ထို႔ေနာက္တြင္မူ လင္ဒါသည္ Franciscan Missionaries of the Divine Motherhood အဖဲြ႕ႏွင့္ ဆံုစည္းခြင့္ ရခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္တြင္မူ လင္ဒါသည္ မိဘမ်ား၏ ဆႏၵကို တြန္းလွန္ကာ ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ သီလရွင္ ဘဝကို ခံယူခဲ့သည္။ "ကၽြန္မက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလ။ မိဘေတြကေတာ့ ကၽြန္မကို အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ေျမးေလးေတြ ေမြးေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဘဝကို ဘုရားသခင္အတြက္ ေပးအပ္ဖုိ႔ပဲ ေရြးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္"ဟု လင္ဒါက ဆိုသည္။ သူမသည္ သီလရွင္အျဖစ္ ခံယူခဲ့သည့္ေနာက္ တိုက္ကြမ္ဒို အားကစားကိုပါ စြန္႔လႊတ္ထားလုိက္သည္။

လင္ဒါသည္ သာသနာျပဳ အဖဲြ႕ႀကီး ရံုးစိုက္ရာ ၿဗိတိန္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျဖစ္ခဲ့ သည္။ "အဂၤလန္မွာ ကၽြန္မ (၁၇)ႏွစ္ ေနခဲ့တယ္။ အာဖရိကမွာ (၃)ႏွစ္ၾကာတယ္။ ဇင္ဘာေဘြက ေဆးရံုတစ္ရံုကို ကၽြန္မ ဦးေဆာင္ ခဲ့တုန္းကပါ"ဟု လင္ဒါက ရွင္းျပခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မူ သူမ၏မိခင္ အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါ ခံစားေနရေၾကာင္း သတင္းၾကားရသည့္အတြက္ (၂၀၀၄)ခုႏွစ္တြင္ စကၤာပူသုိ႔ လင္ဒါတစ္ေယာက္ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာ ခဲ့သည္။ မိခင္ကို ျပဳစုေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ လင္ဒါတစ္ေယာက္ သူမကိုယ္တုိင္ ဆယ္စုႏွစ္ သံုးခုေက်ာ္မွ် ေဝးကြာေနသည့္ တိုက္ကြမ္ဒို အားကစားကို မည္သည့္ေနရာတြင္ အသံုးခ်သင့္ေၾကာင္း အေျဖရွာေတြ႕သြားခဲ့သည္။ ေမာင့္အယ္လ္ဗာနီးယား ေဆးရံုသည္ စကၤာပူ တိုက္ကြမ္ဒို အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ အစီအစဥ္တစ္ရပ္ လုပ္ေဆာင္လွ်က္ ရွိသည္။

"ေဆးရံုမွာ တက္ေရာက္ကုသေနတဲ့ ကေလးေတြဟာ ေလွခါးနဲ႔ေျမြ ကစားနည္းမ်ိုးနဲ႔တင္ ပိတ္မိေနတယ္။ ေဆးရံုက ဝန္ထမ္း တစ္ေယာက္က အားကစားသင္တန္း တစ္ခုခု ပို႔ခ်ႏုိင္ရင္ ကေလးေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္လုိ႔ အႀကံေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္မတို႔က အကူအညီေပးဖုိ႔ သေဘာတူညီခဲ့တယ္ေလ"ဟု တိုက္ကြမ္ဒို အဖဲြ႕ခ်ဳပ္မွ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး မင္ဝမ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လင္ဒါသည္ မိခင္၏ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးရံုသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာရင္း အဆုိပါ သင္တန္းေလးအေၾကာင္း သိရွိသြားခဲ့သည္။ ထို႔အတူ သူမ၏ ပင္ကိုယ္ပါရမီကို မည္သည့္ေနရာတြင္ အသံုးခ်ရမည္ကို ခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္သြားသည္။

ယခုအခါ လင္ဒါသည္ ေဆးရံုမွ လူငယ္ေလးမ်ားကို စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ျမွင့္တင္ေပးသည့္ တိုက္ကြမ္ဒို သင္တန္းဆရာမ တစ္ဦးအျဖစ္ ရပ္တည္လွ်က္ရွိသည္။ "စစ္စတာ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကၽြန္မခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ဘဝနဲ႔ ျပန္ဆံုဆည္းဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာၿပီေလ"ဟု လင္ဒါက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လင္ဒါ၏ အပတ္စဥ္ သင္တန္းတြင္ သင္တန္းသား (၂၀)မွ် ရွိသည္။ အားလံုးမွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ကေလးမ်ားျဖစ္ၿပီး ကေလးဘဝက ဦးေႏွာက္တြင္ အႀကိတ္ျဖစ္ေပၚမႈ၊ ေသြးကင္ဆာ ေရာဂါတို႔ကဲ့သို႔ ဆိုးရြားေသာ ျပႆနာမ်ား ႀကံုခဲ့ဖူးသူမ်ားခ်ည္း ျဖစ္ၾကသည္။ သင္တန္းသား အားလံုးတို႔သည္ ၎တို႔ ခ်စ္ခင္ေလးစားသည့္ ဆရာမ၏ သင္ျပမႈေအာက္တြင္ စိတ္အားထက္သန္စြာ ေလ့က်င့္လွ်က္ ရွိသည္။

လင္ဒါ၏ လက္ဦးတပည့္ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ေနာ္ေဝေဟာ္သည္ အသက္(၁၂)ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ဦးေႏွာက္တြင္း အႀကိတ္ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ဆရာဝန္မ်ားက ၎သည္ (၆)လထက္ အသက္မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ "သူ႔ကိုကၽြန္မ စေတြ႕တုန္းက ေကာင္ေလးက ဘီးတပ္ ကုလားထုိင္ေပၚမွာေလ။ သူ႔အသက္ (၂၁)ႏွစ္ ေရာက္လာေတာ့ ေထာက္ခံုေလးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္။ အသက္(၂၃)ႏွစ္မွာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္။ ခုဆိုရင္ သူက ဘာအကူအညီမွ မလိုဘဲ ကုိယ့္ဖာသာ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ၿပီ"ဟု လင္ဒါက ဝံ့ၾကြားစြာ ေျပာဆိုသည္။ ေရာဂါေၾကာင့္ အတန္ငယ္ နားထုိင္းၿပီး မ်က္စိမႈန္ေနသည့္တိုင္ လင္ဒါ၏ သင္ျပမႈျဖင့္ ေဝေဟာ္သည္ ယမန္ႏွစ္က တုိက္ကြမ္ဒို ခါးပတ္နက္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

လင္ဒါက "သူတို႔ နာမက်န္း ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆိုေပမယ့္ ကေလးေတြက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့ ရွိၾကတယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ဘဝမွာ အျပည့္ဝဆံုး အဓိပၸါယ္ တစ္ခုလုိ႔ ေတြးေတာၾကလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာျဖစ္ျဖစ္ တုိက္ကြမ္ဒိုသင္ဖုိ႔ သူတို႔ အၿမဲတမ္း တက္ၾကြေနတတ္တယ္"ဟုလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ တိုက္ကြမ္ဒို အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္လည္း ေဆးရံုတြင္ သင္တန္းေပးျခင္းထက္ ေက်ာ္လြန္ ကာ ေနအိမ္မ်ားရွိ နာမက်န္း ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ အခမဲ့ တုိက္ကြမ္ဒို သင္တန္း ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္းမ်ိုးကို တိုးျမွင့္ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။ အသက္(၅၇)ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ လင္ဒါက သီလရွင္ တစ္ပါးအေနျဖင့္ တိုက္ကြမ္ဒို ဆရာမအျဖစ္ ခံယူခ်က္ ထားရွိျခင္းကို လိပ္ျပာမသန္႔ျခင္းမ်ိဳး လံုးဝမရွိဟု ဆိုသည္။

Planet Myanmar Network