ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းက က်င္းပခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းမႇာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား က်ဴရႇင္သင္ၾကား ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလႇယ္ တစ္ဦးရဲ႕ ေမးျမန္းမႈကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ပညာေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီး ျဖစ္သူက ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား က်ဴရႇင္မသင္ဖုိ႔ သတ္မႇတ္ထားေၾကာင္းသာ ေျဖၾကားခဲ့ရာ လြတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြကုိ က်ဴရႇင္မသင္ၾကားဖုိ႔ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ အမိန္႔ဟာ တရားေသာအမိန္႔ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ မလုိက္နာႏုိင္ၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကားလုိက္တာကုိ ပုံႏႇိပ္မီဒီယာေတြမႇာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
နာတာရႇည္ ေရာဂါဆုိးႀကီး
လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလႇယ္က ျမန္မာႏုိင္ငံ ပညာေရးစနစ္မႇာ က်ဴရႇင္ေရာဂါဟာ နာတာရႇည္ ေရာဂါဆုိးႀကီးသဖြယ္ အျမစ္တြယ္ေနၿပီး ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ အခ်ိန္ယူ စီမံခ်က္ခ် ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း တုိက္တြန္းခဲ့ေပမဲ့ ပညာေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီးကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား က်ဴရႇင္မသင္ဖို႔နဲ႔ သင္ပါက ဘယ္လုိအေရးယူမႈေတြကုိသာ ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့တာေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ေက်ာင္းသားေတြ က်ဴရႇင္သင္ၾကားေနရျခင္း ေက်ာင္းေတြက ပညာသင္ၾကားေပးတာ မလုံေလာက္လုိ႔ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေ၀ဖန္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ဴရႇင္လို႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ ေက်ာင္းကျပန္လာေပမဲ့ မနားႏုိင္ဘဲ က်ဴရႇင္ဆက္သြားၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ လူတုိင္းေတြ႕ၾကံဳ ဖူးမႇာပါ။ က်ဴရႇင္ေတြ ေခတ္စားေနတာ ေက်ာင္းက သင္ေပးလုိက္တာေတြက မလုံေလာက္လို႔လား၊ သူမ်ားထက္ ေတာ္ခ်င္တတ္ခ်င္လုိ႕လား၊ ဒါမႇမဟုတ္ တခ်ဳိ႕ေ၀ဖန္ေနသလို ေက်ာင္းက ဆရာမဆီမႇာ က်ဴရႇင္တက္ဖုိ႔ မျဖစ္မေန လုိအပ္တဲ့ အေျခအေန ရႇိေနလို႔လား ဆုိတာေတြအျပင္ ေက်ာင္းဆရာမ ေတြကေကာ က်ဴရႇင္ေတြ ဘာေၾကာင့္ သင္ေနရသလဲဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မေၾကာက္မလန္႔ ဘာေၾကာင့္သင္
တကယ္ေတာ့ အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ က်ဴရႇင္သင္ဖုိ႔ တရား၀င္ တားျမစ္ထားတဲ့ၾကားက မေၾကာက္မလန္႔ သင္ေနရၾကတာ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ။ ပညာေရးက႑မႇာ က်ဴရႇင္ေတြ ႀကီးစုိးေနရတာဟာ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ရႇိႏုိင္ၿပီး အဲဒီအေၾကာင္းေတြထဲမႇာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ လစာ၀င္ေငြဟာ လက္ရႇိစား၀တ္ေနေရး ကုန္က်စရိတ္ေတြနဲ႔ တြက္ခ်က္ရင္ အင္မတန္မႇ နည္းပါးေနတာဟာလည္း ဆရာ၊ ဆရာမေတြ က်ဴရႇင္သင္ဖို႔ တြန္းအားေပးေစတဲ့ အခ်က္္တစ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရႇိ၀န္ထမ္းလစာ ေပးႏႈန္းအရ အေျခခံပညာ မႈလတန္းမႇာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမ တစ္ဦးဟာ တစ္လကုိ က်ပ္ ၆၇၀၀၀ ရရႇိေနၿပီး ရႇားပါးစရိတ္ က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ထည့္ေပါင္းပါက က်ပ္ ၉၇၀၀၀၊ အေျခခံပညာ အလယ္တန္းမႇာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမတစ္ဦးဟာ တစ္လကုိ က်ပ္ ၇၃၀၀၀ ရရႇိေနၿပီး ရႇားပါးစရိတ္က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ထည့္ေပါင္းပါကက်ပ္ ၁၀၃၀၀၀ က်ပ္နဲ႔ အေျခခံပညာ အထက္တန္းမႇာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမတစ္ဦးဟာ တစ္လကုိ က်ပ္ ၇၉၀၀၀ ရရႇိေနၿပီး ရႇားပါးစရိတ္ က်ပ္ ၃၀၀၀၀ ထည့္ေပါင္းပါက က်ပ္ ၁၀၇၀၀၀ သာ ရရႇိေနတာေၾကာင့္ ယေန႔ကုန္ေစ်းႏႈန္း အပါအ၀င္ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္ေတြကုိ သုံးစြဲဖုိ႔ အပုိ၀င္ေငြ ရႇာၾကမယ့္ အေနအထား ရႇိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
စီးပြားျဖစ္ တရားလြန္သင္သူ
အစုိးရ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ လစာ၀င္ေငြ နည္းပါးတာေၾကာင့္ အပုိက်ဴရႇင္ေတြ သင္ၾကားၾကရာက မိမိလုိက္နာရမယ့္ ဆရာက်င့္၀တ္ေတြကုိ ခ်ဳိးေဖာက္မိသလို ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြဟာလည္း ၾကားရသူေတြအဖို႔ နား၀င္မခ်ဳိတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြပါ။ ဆရာက က်ဴရႇင္တက္ဖုိ႔ တပည့္ေတြကုိ ျမဴဆြယ္ေနရတာ၊ တပည့္ေတြက မိမိအတန္းပုိင္ ဆရာေတြဆီမႇာ က်ဳရႇင္တက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾက တာေတြဟာ ေက်ာင္းေတြမႇာ ေက်ာင္းသား အမ်ားကုိ မွ်တေကာင္းမြန္စြာ သင္ၾကားျပသဖုိ႔ တာ၀န္ရႇိတဲ့ ဆရာေတြရဲ႕ အလုပ္ကုိ အေႏႇာက္အယႇက္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ အစုိးရ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြ က်ဴရႇင္သင္တဲ့အခါ အခ်ဳိ႕က လစာမလုံေလာက္လို႔ က်ဴရႇင္တစ္ခုႏႇစ္ခု သင္တာရႇိသလုိ တခ်ဳိ႕ၾကေတာ့ က်ဴရႇင္ကုိ စီးပြားျဖစ္ တရားလြန္ သင္ၾကားၿပီး ေက်ာင္းေတြမႇာေတာ့ ေကာင္းစြာ မသင္ၾကားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတြဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာသင္ၾကာေရးကုိ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
လစာသတ္မႇတ္ေပးမႈ
အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြ ရတဲ့လစာနဲ႔ မလုံေလာက္လုိ႔ အပုိ၀င္ေငြ ရႇာၾကရတဲ့ အျဖစ္ေတြဟာ ဒီေန႔အထိ မၾကားခ်င္ မျမင္ခ်င္အဆုံး ရႇိေနေသးတယ္ ဆုိေပမဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ ျဖစ္လာမယ့္ ေက်ာင္းသား အရြယ္ေတြကုိ သင္ၾကားျပသရတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြဟာ ေငြရဖုိ႔အတြက္ သက္သက္က်ဴရႇင္ သင္ေနရတာဟာ ၾကားလုိ႔ ျမင္လုိ႔ ေကာင္းတဲ့အရာလို႔ မထင္မိပါဘူး။ ဒီေနရာမႇာ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ထဲက အေၾကာင္းအရာ အခ်ဳိ႕ကုိ အမႇတ္ရမိပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေရးသူက ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကုိ အလည္သြားရင္း ေလ့လာတဲ့အခါ အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြကုိ လစာေပးတဲ့ ေနရာမႇာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ၊ ဆရာ၀န္၊ ရဲ၀န္ထမ္းေတြကုိ အျခား၀န္ထမ္းေတြထက္ လစာပုိေပး ထားတယ္လို႔ ေရးသားထားတာ ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဆာင္းပါးေရးသူက ဘာလို႔ သူတို႔ကုိ အျခား၀န္ထမ္းေတြထက္ လစာပုိေပးရသလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ ကေလးေတြကုိ ပညာသင္ေပးရမယ့္ ဆရာေတြက စာေကာင္းေကာင္း မသင္ေပးႏုိင္ရင္၊ ဆရာ၀န္က ျပည္သူေတြကုိ ေဆးေကာင္းေကာင္း မကုေပးႏုိင္ရင္၊ ရဲ၀န္ထမ္းက လာဘ္စားၿပီး တာ၀န္မေက်ႏုိင္ရင္ ႏုိင္ငံအေပၚ မေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးသက္ေရာက္လာမႇာ စိုးလုိ႔ အခုလုိ လစာေတြ ျမႇင့္ေပးထားတာလုိ႔ ေျပာတယ္လုိ႕ ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒီလုိလစာ သတ္မႇတ္ ေပးအပ္မႈေတြ ဟာလည္း က်ဴရႇင္ျပႆနာနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ေနရမႈကုိ ေျဖရႇင္းရာမႇာ အခ်က္တစ္ခ်က္ အေနနဲ႔ စဥ္းစားႏုိင္မႇာ ျဖစ္ပါတယ္။
စုၿပီး၀ယ္ေပးခဲ့ရတဲ့ တုိက္ပုံတစ္ထည္
ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ၀င္ေငြနဲ႔ သင္ၾကားမႈအေၾကာင္း စဥ္းစားမိေတာ့လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၉၉၅ ခုႏႇစ္ ၁၀ တန္း တက္တုန္းက ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အတန္းပုိင္ ဆရာတစ္ဦးကုိ သတိရမိပါတယ္။ ဆရာက လူပ်ဳိႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းမႇာ သခၤ်ာသင္တဲ့ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး သင္တဲ့ေနရာမႇာ အားႀကိဳးမာန္တက္ သင္တတ္သူ တစ္ဦးပါ။ က်ဴရႇင္တစ္ခုႏႇစ္ခု သင္ေပမယ့္ စီးပြားျဖစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ မေလာက္ငႇလို႔ သင္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးပါ။ မႇတ္မႇတ္ရရ ဆရာ့မႇာ တုိက္ပုံခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ႏႇစ္ထည္နဲ႔ ၀တ္ေလ့ရႇိတဲ့ ပုဆုိးေတြကလည္း အႏြမ္းေလးေတြမို႔ ေက်ာင္းသားေတြစုၿပီး တုိက္ပုံအသစ္ တစ္ထည္ ၀ယ္ေပးခဲ့ရတဲ့အထိ ခ်ဳိ႕တဲ့ပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာ ေကာင္းတာက အတန္းထဲက ဆရာ႔ဆီမႇာ က်ဳရႇင္တက္ေနသူ အခ်ဳိ႕ရဲ႕ လုပ္ရပ္အခ်ဳိ႕ပါ။ ဆရာက ေက်ာင္းမႇာလည္း နားလည္ေအာင္ တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့ေတာ့ က်ဴရႇင္ေရာက္ရင္ တခ်ဳိ႕က တတ္ၿပီးသားေတြ လာသင္ေနတာ ပုိက္ဆံေပးထားတာပဲ၊ ဘာဂ႐ုစုိက္စရာ လုိလို႔လည္း ဆုိတဲ့အယူအဆနဲ႔ က်ဴရႇင္ခ်ိန္ ပုံမႇန္လာေလ့ မရႇိသလုိ တခ်ဳိ႕က ဆရာသင္ေနရင္လည္း စကားေျပာေန တတ္တာေတြ ၾကံဳေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆရာက်ဴရႇင္မႇာ တက္ခဲ့သူေတြက အတန္းထဲမႇာ ျပန္ေျပာျပေတာ့ ၾကားရတဲ့သူေတြ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ေပါ့့ေပါ့တန္တန္ ေတြးေခၚရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္
ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမဆုိတာ ေစတနာ၊ အနစ္နာ၊ ၀ါသနာဆုိတဲ့ နာသုံးနာနဲ႔ ျပည့္စုံရမယ္လုိ႔ ၾကားဖူးခဲ့ေပမဲ့ ယေန႔ေခတ္လုိ စား၀တ္ေနေရး လုိအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားျပားတဲ့ ေခတ္အေျခအေနမႇာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ ေတြဟာလည္း အမ်ားနဲ႔တန္းတူ လူ႔ေလာက အလယ္မႇာ ရပ္တည္ႏုိင္ဖို႔ နာသုံးနာအျပင္ လုပ္ခလစာ ေတြကုိလည္း တုိးျမႇင့္ေပးဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္ အနာဂတ္အတြက္ အေရးႀကီးလႇတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကုိ ပညာသင္ၾကား ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေရးကိစၥဟာ ေပါ့့ေပါ့တန္တန္ ေတြးေခၚရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရႇိေျပာင္းလဲဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာသင္ၾကားေရး က႑မႇာ ထည့္သြင္း စဥ္းစားၾကဖုိ႔လုိတဲ့ အေရးႀကီး အခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ႏႈိးေဆာ္တင္ျပ လုိက္ရပါတယ္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမႇ မူလတန္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအား ေတြ႕ရစဥ္
Eleven Media group
No comments:
Post a Comment