က်န္းမာေရးႏွင့္ ၀ူရွဴးပညာ

Wednesday, October 23, 2013

(ခုတစ္ေလာ ebook အသစ္ေတြ မတင္ႏိုင္ေသးတာနဲ႔ ေဆာင္းပါးေလးေတြပဲ တင္ေပးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ ဒီကေန႔ေတာ့ ကိုရန္လင္း ေရးခဲ့တဲ့ က်န္းမာေရးႏွင့္ ၀ူ႐ွဴးပညာဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးကို ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။ေရးထားတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ၂၀၁၁ တုန္းက ning website တစ္ခုမွာ ဖတ္ဖူးခဲ့တာပါ။ ကိုရန္လင္းဆီမွာ Thaing Wizard မွာ ျပန္တင္ဦးမယ္လို႔ ခြင့္ေတာင္းထားတာေတာင္ အေတာ္ၾကာပါၿပီ။ တင္မယ္၊ တင္မယ္နဲ႔ ခုမွပဲ လုပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ဗ်ာ။)

ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးရတာလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၀ူ႐ွဴးပညာႏွင့္ က်န္းမာေရးကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေလ့လာ လိုက္စားၿပီး အသက္႐ွည္ကာ အနာကင္းေစဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။ ၀ူ႐ွဴးပညာဟာ လူပ်င္းတို႔ ေလ့က်င့္လို႔မရတဲ့ပညာမ်ိဳးပါ။ အင္အားသည္ ကြန္ဖူး၏ေရေသာက္ျမစ္ အင္အားမဲ့ေသာ သိုင္းပညာသည္ ဟန္ေရးျပပဲရွိပါမည္။ ၀ူ႐ွဴးေလ့က်င္ျခင္းသည္ အင္အားႏွင့္ လွ်င္ျမန္ကြ်မ္းက်င္မႈကို တိုးျမႇင့္ေပးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကြန္ဖူးဘုရင္ လီေရွာင္လံု (Bruce Lee) က ေျပာခဲ့ပါသည္။

- ၀ူ႐ွဴးဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ခံပညာရပ္အားလံုးကို ေျပာတာပါ။ တိုက္ခိုက္ေရး အတတ္ပညာလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ခိုက္ေရးအတြက္သက္သက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေလ့က်င့္ခန္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈက က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳေစပါတယ္။
- တ႐ုတ္ကြန္ဖူးကိုမွ ၀ူ႐ွဴးပညာလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး အားလံုးေသာ ကိုယ္ခံပညာရပ္မ်ားကိုေျပာ တာပါ။ ကိုယ္ခံပညာဆိုတာလည္း ကိုယ္ခံရတာသက္သက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ခံတပ္ျဖစ္တဲ့ပညာရပ္ပါ။
- ၀ူ႐ွဴးမွာ
အေပ်ာ့နဲ႔ အမာဆိုၿပီး႐ွိပါတယ္။ အမာဆိုတာကေတာ့ ျပင္ပအားသံုး တိုက္ခိုက္ေရးပညာ မ်ားျဖစ္ၿပီး အေပ်ာ့ဆိုတာကေတာ့ ခ်ိ (အတြင္းအား) ကိုေျပာတာပါ။ ဥပမာ- ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔တို႔ ကရာေတးဒိုတို႔ဟာ အမာသိုင္းမ်ားပါ။ ထိုက္က်ိခြ်မ္၊ ႐ွင္းယီ၊ ပါးကြ တို႔ကေတာ့ အေပ်ာ့သိုင္းမ်ိဳးမ်ားပါ။ အေပ်ာ့နဲ႔ အမာဟာ အဖို၊ အမဓါတ္ျဖစ္ၿပီး တြဲေနမွလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ ကြဲေနရင္ မၿပီးျပည့္စံုပါဘူး။ အမာသိုင္းသက္သက္ ေလ့က်င့္ၿပီး အေပ်ာ့ဓါတ္နည္းနည္းမွ မပါရင္ ၾကာလာတဲ့အခါ ကိုယ္လက္နာက်င္ၿပီး ဒဏ္ျပန္ထတာမ်ိဳး ခံစားရတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ- ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ေတြ႕ေနရ တဲ့ ျမန္မာလက္ေ၀ွ႔သမားေဟာင္းႀကီးမ်ား အိုလာတဲ့အခါ ကိုယ္ေတြလက္ေတြနာတယ္လို႔ မၾကာခဏေျပာတာၾကားရသလိုပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ တရားထိုင္ၿပီး အေပ်ာ့ဓါတ္ ရရွိသူေတြေတာ့ က်န္းမာၾကပါတယ္။ ပထမဦးစြာ ခ်ိ (အတြင္းအား) ေလ့က်င့္နည္းကို က်ေနာ္သိသေလာက္ျပန္တင္ျပ ပါ့မယ္။
အဆင့္(၁) ခႏၶာကိုယ္ ျပန္လည္က်န္းမာျခင္း ေလ့က်င့္စဥ္
- ဒီေလ့က်င့္ခန္းကို တ႐ုတ္လို ခမ္းဖုကုန္းလို႔ေခၚပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကရွိခဲ့တဲ့ ခ်ိ (အသက္ေစာင့္ဓါတ္) ဟာ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာတဲ့အခါ တေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာ့နည္းလာၿပီး က်င္းလုလို႔ေခၚတဲ့ ခ်ိဓါတ္သြားရာလမ္းေၾကာင္း ေပ်ာက္ကြယ္လာတတ္ပါတယ္။ 

ဒီေလ့က်င့္စဥ္က ခ်ိဓါတ္သြားရာ လမ္းေၾကာင္းျပန္ဖြင့္ေပးတဲ့ေလ့က်င့္ခန္းပါ။ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ျဖစ္ေစ ထိုင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး ျဖစ္ေစ ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါတယ္။
- ေ႐ွးဦးစြာ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး အသက္ကို ေျဖးေျဖးမွန္မွန္႐ွဴပါ။ စိတ္ထဲမွ မိမိခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးရွိ ပိုက္ကြန္ယက္ပံု အတြင္းအားသြားရာ လမ္းေၾကာင္းကိုပံုေဖၚပါ။ အသက္႐ွဴသြင္းခ်ိန္ မွာ ေျခဖ၀ါးအလယ္ရွိ ယံုခြ်မ္ေသြးေပါက္မွ ငယ္ထိပ္ရွိ ပိုင္ေ၀ွးေသြးေပါက္သို႔ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေရႊ၀ါေရာင္အတြင္းအားအျဖစ္ စီးဆင္းေပးပါ။ ႐ွဴထုတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ငယ္ထိပ္ကေန ေျခဖ၀ါးကို ျပန္စီးဆင္းေပးပါ။ တစ္ေခါက္လွ်င္ ၁၀-ႀကိမ္မွ အႀကိမ္-၁၀၀ အတြင္း တစ္ေန႔-၃-ေခါက္ မွန္မွန္ေလ့က်င့္ပါက ၁-လခြဲမွ ၃-လအတြင္း က်န္းမာေရး သိသိသာသာ ေကာင္းမြန္တိုးတက္လာၿပီး သာမန္ထက္ ပိုမိုလန္းဆန္းလာမွာပါ။ (မွတ္ခ်က္… ေဆးလိပ္ေ႐ွာင္ႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္)။

အဆင့္(၂) ခ်ိ (အတြင္းအား) စုစည္းျခင္းက်င့္စဥ္
- ဒီေလ့က်င့္ခန္းကိုေတာ့ တ႐ုတ္လို ခ်ိကုန္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ စႀကၤာ၀ဠာနဲ႔ ပထ၀ီရဲ႕အားကို စိတ္နဲ႔ညႇိဳ႕ယူတဲ့ေလ့က်င့္စဥ္ပါ။ စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး ေလ့က်င့္မႈအားေကာင္းရင္ ၁-ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း သိသာလာပါလိမ့္မယ္။ သက္ေတာင့္သက္သာထိုင္ၿပီး ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္စြာ ေလ့က်င့္နိင္လွ်င္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ေလ့က်င့္စဥ္အခ်ိန္မွာ ပူပင္မႈေတြကို အားလံုးေမ့ေပ်ာက္ေနေစရပါမယ္။ အသက္႐ွဴသြင္းေနစဥ္ စႀကၤာ၀ဠာမွ အတြင္းအားႏွင့္ ကမၻာေျမမွ ပထ၀ီအတြင္းအားတို႔သည္ ၀င္ေလႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း စီး၀င္လာျပီး ခ်က္ေအာက္လက္-၂-လံုးခန္႔အကြာအေ၀းရွိ ထ်န္းက်င္ေသြးေပါက္မွာ စုစည္းေပးပါ။ ျပန္ၿပီး႐ွဴထုတ္စဥ္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းရွိ မေကာင္းေသာ အညစ္အေၾကးမ်ား ေလႏွင့္အတူ ပါသြားေစရပါသည္။ စိတ္တန္ခိုးသံုးေလ့က်င့္စဥ္ျဖစ္သျဖင့္ စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး ေလ့က်င့္အား ေကာင္းလွ်င္ေကာင္းသလို အက်ိဳးရွိပါသည္။ ေလ့က်င့္ရင္း ခ်က္ေအာက္ေနရာမွ ပူလာမွန္းသိပါက မိမိမွာရွိေသာခ်ိဓါတ္ သည္ ေသခ်ာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလာရပါမည္။

အဆင့္(၃) ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ အတြင္းအား ျဖန္႔လႊတ္ျခင္း ေလ့က်င့္စဥ္
- ခ်က္ေအာက္မွအတြင္းအားရွိလာပါက ဆီးခံုနွင့္မူလေနရာ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြားအျပန္ပို႔လႊတ္ေပးပါ။ ရက္အနည္းငယ္ၾကာလို႔ ေအာင္ျမင္လာပါက ၿမီးေညႇာင့္႐ိုးအထက္႐ွိ ေ၀လြီေသြးေပါက္ သို႔ ေရာက္ေအာင္ထပ္ၿပီး က်င့္ရပါမည္။ တစ္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာေရာက္မွ အဆင့္တက္ရပါမည္။ ရပါက ဆက္လက္ၿပီး အျခားေသြးေပါက္မ်ားျဖစ္သည့္ ေက်ာ၊ လည္ကုတ္၊ ေနာက္ေစ့ေအာက္၊ ငယ္ထိပ္၊ မ်က္ခံုးၾကား၊ ေမးေစ့၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္အထက္၊ ရင္ဘတ္အလယ္၊ အ႐ွိဳက္ တို႔အထိ ပို႔ေဆာင္ေပးရပါမည္။ ေနာက္ဆံုး မူလေနရာအထိ ေရာက္ပါက ေလ့က်င့္မႈ ပထမအဆင့္ေအာင္ျမင္ပါၿပီ။ ဒီအတိုင္း အသြားအျပန္ရေအာင္ လနဲ႔ခ်ီက်င့္ေနရပါမည္။ မည္သည့္အခ်ိန္မဆို အတြင္းအားထုတ္ၿပီး ေ႐ြ႕လ်ားႏိုင္မွ ေလ့က်င့္ခန္းေနာက္တစ္ခုကို ဆက္ရပါမည္။ ပုခံုးရွိ(က်င္က်န္)ေသြးေပါက္၊ လက္ေမာင္း(ခြ်ီးခ်ီ)၊ လက္ဖ်ံ(ေလ့ကြမ္း) ႏွင့္ လက္ဖ၀ါးရွိ(ေလာက္ကုန္း)ေသြးေပါက္တို႔အထိ ပို႔ေဆာင္ေပးရပါမည္။ လက္ဖ၀ါးအထိပို႔ႏိုင္ၿပီဆိုပါက အေပၚပိုင္းခႏၶာကိုယ္အတြက္ ေအာင္ျမင္ပါၿပီ။ ၀ဋ္နာကံနာမွလြဲ၍ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုေရာဂါသည္မ်ားအား အတြင္းအားေျပာင္းအားလႊဲနည္းျဖင့္ ကုသေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
- ကုသေပးနည္းမွာ လက္ဖ၀ါးမွ အတြင္းအားကို ေ၀နာ႐ွင္အား ၀မ္းဗိုက္မွ ပို႔လႊတ္ရပါသည္။ မိမိစိတ္ႏွင့္လည္း ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ ပို႔လႊတ္ေပးပါ။ သို႔ေပမယ့္ အသားခ်င္းမထိပါေစႏွင့္။ ထိမိက ေ၀ဒနာရွင္မွာ သာမန္လူျဖစ္၍ အတြင္းအားကို တစ္ေနရာတည္းမွာ ခ်က္ခ်င္း အလံုးအရင္းလိုက္ လက္ခံရေသာအခါ ေရာဂါမေပ်ာက္ဘဲ ဆရာ၀န္တို႔ ၆-ႏွစ္ေလာက္ ကုလို႔မေပ်ာက္တဲ့ အတြင္းဒဏ္ရာ ရတတ္ပါသည္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတာပါ။

- ကၽြန္ေတာ္အားတဲ့အခါ တိုက္ခိုက္ေရးသံုးအတြင္းအားေလ့က်င့္နည္းကိုလည္း မွ်ေ၀ဖို႔ဆႏၵရွိပါသည္။
စာ႐ိုက္မကြ်မ္းေသာေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ကိုေတာင္ ၂-ရက္ ေရးခဲ့ရပါသည္။ စာအုပ္ၾကည့္ခိုးခ်ျခင္း မဟုတ္သည့္အတြက္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုႏွင့္ စာစီမက်ျခင္းမ်ားကိုေတာ့ နားလည္ေပးပါ။ မွားေနတဲ့ေနရာရွိပါကလည္း အားမနာစတမ္းေထာက္ျပခဲ့ၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အေမဘက္ကပါတဲ့ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္ဆရာ၀န္ကုလို႔မေပ်ာက္တဲ့ေရာဂါရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ခံရမခံရ ဆိုတာေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး။
- အဲဒီေရာဂါျဖစ္လာခဲ့ရင္ေတာင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ေလာက္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ဒီပညာကို ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တည္းက အသည္းစြဲခဲ့တာပါ။

- ဒါေပမယ့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ဆရာ႐ွာခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လို ၀ါသနာပါသူမ်ား ကၽြန္ေတာ့္လို ဆရာ႐ွာမခက္ၾကဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ မိမိပညာ ေၾကာင္လက္သည္ဖြက္ လွ်ိဳ႕၀ွက္တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္ၿပီး ပညာကို ေသရြာယူမသြားခ်င္လို႔ကတစ္ေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးသုမဂၤလရဲ႕ ဆံုးမစကားလို ပညာကိုေရာင္းစားတဲ့ ပညာသည္ မျဖစ္ေစဘဲ မိမိပညာကို ႐ွင္သန္ေနေစတဲ့ ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနျခင္းကတစ္ေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ စာ႐ိုက္မကြ်မ္းသည့္ၾကားက လက္ေညာင္းခံ အခ်ိန္ကုန္ခံ မွ်ေ၀ေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေစတနာကို ၀ါသနာရွင္မ်ား နားလည္လက္ခံရင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။
႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

ရန္လင္း
ေအးျမသာစည္ရြာ