မ်က္ႏွာကို ေျခႏွင့္ေက်ာက္ေစေတာ့
ေသြမေဖာက္ခုေနာ္
လင္ငါးေယာက္ေပၚေစ
ကၽြန္ေတာ္ကမလြဲ
တစ္သက္လံုး လင္ငယ္ေနပါ
သည္ေမကို ရိုးျပာက်စြဲ
ခ်စ္လွလို႔ သည္းညည္းခံသည္
ဆဲေရးသံကိုလည္း
အၿငိမ့္သံသည္ပြဲလို႔
စိတ္ထဲကထင္တယ္၊
ကြာမည္ကိုမဆိုလိုက္ပါႏွင့္
မယ္႐ိုက္လွ်င္ ကုန္းခံပါ့မယ္၊
ဖိနပ္ႏွင့္အရပ္လယ္မွာ
မျပတ္ကြယ္ မယ္႐ိုက္ေတာ့
နာလိုက္တာ စိတ္ကယ္ေနာ္
ေရြးမွ်မေပၚ
ခင္ေလးက ၾကင္ေရးေမွ်ာ္လွ်င္
ထဘီေလွ်ာ္ခိုင္းေတာ့ေလး။
(စေလ ဦးပုည)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment