လူမႈကြန္ရက္ႏွင့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ျပႆနာ

Written by တင္ၫြန္႔

Facebook တစ္ကမာၻလုံး အသုံးျပဳေနၾကသည့္ လူဦးေရ စုစုေပါင္းမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ မတ္လစာရင္းအရ ၁ ဒသမ ၁၁ ဘီလီယံ (သန္း ၁၁၀၀) ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ထိုအထဲတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၌ အသုံးျပဳသူေပါင္း ၁၆၈ ဒသမ ၈ သန္း၊ ဘရာဇီးလ္ႏိုင္ငံတြင္ အသုံးျပဳသူေပါင္း ၆၄ ဒသမ ၆ သန္း၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ အသုံးျပဳသူေပါင္း ၆၂ ဒသမ ၆ သန္း၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ အသုံးျပဳသူေပါင္း ၅၁ ဒသမ ၄ သန္းႏွင့္ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံတြင္ အသုံးျပဳသူေပါင္း ၄၀ ဒသမ ၂ သန္း ရွိေနသည္ကလည္း အံၾသစရာ ျဖစ္သည္။

Facebook မ်ဳိးဆက္

Facebook ကို ဆိုရွယ္ကြန္ရက္၊ လူမႈကြန္ရက္ဟု အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခါင္းစဥ္တပ္ၾကသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ Facebook ဆိုသည့္ အြန္လိုင္းမွတ္တမ္း စာအုပ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္း စာရင္းဖြင့္ကာ၊ မိတ္ေဆြရွာၿပီး၊ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမ်ားကို အလုံးအရင္းႏွင့္ အငမ္းမရ တမ္းတရွာေဖြ၊ ဝင္ေရာက္ ေဆြးေႏြးသည့္ ေနရာတစ္ေနဟုသာ အလြယ္ဆုံး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုရေပလိမ့္မည္။

ထိုေနရာတြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ႏိုင္ၾကသည္။ စာတိုစာရွည္ေတြ ေရးပို႔ႏိုင္ၾကသည္။ ဓာတ္ပုံ၊ ဆက္သြယ္ႏိုင္မည့္ (Link)၊ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းမ်ား ေပးပို႔ႏိုင္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ က်ယ္ျပန္႔လွသည့္ မီဒီယာတစ္ခုကို ၾကားခံျပဳၿပီး လြတ္လပ္စြာ စားသုံးၾကသည့္ အုပ္စုမ်ားကို မ်ဳိးဆက္သစ္ Facebook လူတန္းစားမ်ားဟု ေခၚဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုမ်ဳိးဆက္သည္ တစ္ေနကုန္နီးပါး Facebook ေပၚတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ မိမိတို႔ တုံ႔ျပန္လိုက္မႈ တစ္ခုခုကို မည္သူေတြက မည္သို႔တုံ႔ျပန္မည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ၾကသည္။ ယင္းသို႔ ေပးျခင္း၊ ယူျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကပင္ သူတို႔အတြက္ စိတ္ေဝဒနာတစ္ခု ျဖစ္လာေၾကာင္းကို သိသူနည္းသည္။

စြဲလမ္းမႈေဝဒနာ

ကိုယ္ေပးလိုက္သည့္ သတင္းတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုအတြက္ တုံ႔ျပန္ခ်က္ (feed-back) ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျခင္းသည္ မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔အတြက္ စြဲလမ္းမႈ ေဝဒနာတစ္ခုဟု ဆိုရမည္။ ထိုစြဲလမ္းစိတ္ကလည္း အတိုင္းအတာကာလ ခဏေလးသာ ျဖစ္သည္။ တစ္ခုခုရလိုက္လွ်င္ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း စသည့္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို ခံစားလိုက္ၿပီး ေမ့ေဖ်ာက္မည္၊ ေနာက္အသစ္တစ္ခု ထပ္မံေမြးဖြားမည္။ ယင္းကို Facebook ထဲက ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္သည့္ သံသရာဟုလည္း ေျပာႏိုင္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ တုံ႔ျပန္ခ်က္သည္သာ သူတို႔အတြက္ အေျဖျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားရသည့္ ေဝဒနာကို ေကာင္းေသာအေျဖဟု ပညာရွင္မ်ားက မသတ္မွတ္ၾကေပ။ ထိုေဝဒနာကို ကုစားျခင္းသည္ ဝဲၾသဃအတြင္းက ႐ုန္းထြက္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

စိတ္ထိခိုက္ခံစားလြယ္မ်ဳိးဆက္

Facebook ေပၚတြင္ အခ်င္းခ်င္းမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး ဂိမ္းကစားႏိုင္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ကစားျခင္းသည္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေကာင္းႏိုင္ေသာ္လည္း လြန္က်ဴးစြာ စြဲလမ္းျခင္းကေတာ့ မေကာင္းဟု ေျပာရမည္။ မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔သည္ ကြန္ပ်ဴတာဆိုသည့္ နည္းပညာ ေပၚလာခ်ိန္တြင္ ပိုၿပီးအထီးက်န္ဆန္လာၾကသည္။ သူတို႔သည္ Facebook ေလာက္ကိုသာ လူမႈဝန္းက်င္တစ္ခုဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ လူ႔ေဘာင္ေလာကႀကီးက ပိုၿပီးက်ယ္ဝန္း နက္႐ိႈင္းသည္။ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ ဂိမ္းတစ္ခု အေပၚတြင္သာ အာ႐ုံဝင္စားေနေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္သည္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈတတ္သည့္စိတ္မ်ား လြန္ကဲလာေစႏိုင္သည္။ ဂိမ္းစြဲလမ္းစြာ ကစားျခင္း ေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ စကားေျပာဆိုရမႈ၊ ဆက္ဆံရမႈမ်ားတြင္ စိုးရြံ႕စိတ္မ်ား၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မ်ား၊ အားငယ္စိတ္မ်ား ဝင္လာတတ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူထဲတြင္ လူစကားမေျပာတတ္သေလာက္ ျဖစ္လာၾကသည္။ ထို႔ျပင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ေတြ႕ရာတြင္ မ်က္ႏွာကိုပင္ ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး မေျပာရဲ မဆိုရဲျခင္းသည္ အထီးက်န္စြာ ေနျခင္းႏွင့္ အာ႐ုံစူးစိုက္ျခင္းစသည့္ အက်င့္အေနအထိုင္မ်ားေပၚတြင္ မွီတည္ေနသည္။ ထိုစိတ္ဓာတ္သည္ စိတ္ထိခိုက္လြယ္သည့္ ေပ်ာ့ညံ့ေသာစိတ္ကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ အေကာင္းစိတ္မဟုတ္၊ အဆိုးစိတ္သာ ျဖစ္သည္။

Facebook ေရာဂါလကၡဏာမ်ား

- တစ္ေနကုန္ Facebook ထဲတြင္ အခ်ိန္ကုန္ေနပါသလား
- အျခားအလုပ္မ်ားကို မလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါသလား
- လက္ေတြ႕ဘဝထက္ Facebook ထဲတြင္သာ အခ်ိန္ျဖဳန္းမႈ မ်ားေနပါသလား
အေျဖသည္ ‘ဟုတ္’ ျဖစ္ေနလွ်င္ Facebook စြဲေဝဒနာကို က်ိန္းေသခံစားေနရၿပီဟုသာ ဆိုရမည္။ ထို႔ျပင္ စြဲ၊ မစြဲ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားျဖင့္လည္း ဆန္းစစ္ႏိုင္သည္။
- ေန႔စဥ္ Facebook ကို စစ္ေဆးရျခင္းသည္ ေန႔တစ္ေန႔၏ ပထမဆုံးႏွင့္ ေနာက္ဆုံးအလုပ္ ျဖစ္ေနသည္။ မနက္အိပ္ယာက ႏိုးသည္ႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ သို႔မဟုတ္ အျခားဆက္သြယ္ႏိုင္ေသာ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ပထမဦးဆုံး ဝင္ၾကည့္သည္မွာ Facebook ျဖစ္ေနမည္။ အိပ္ယာမဝင္မီ သို႔မဟုတ္ အိပ္ရာကထၿပီး တစ္ေရးႏိုးလွ်င္ Facebook ကို ဝင္ခ်င္သည္။
- Facebook ေၾကာင့္ အလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္၊ တာဝန္ေတြကို ပစ္ထားသည္။ အလုပ္က စိတ္ကိုဖိစီးၿပီး Facebook က စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ရွိသည္ဟု ထင္သည္။ အလုပ္ေတြ မၿပီးရျခင္းမွာ Facebook တြင္ အခ်ိန္ကုန္မႈ မ်ားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
- စိတ္ထဲတြင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ Facebook ကိုသာ ေတြးေနသည္။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြက ဘာေတြေရးမလဲ၊ ငါအစေထာင္ထားတာကို ဘယ္သူေတြက ေလွာင္ထားမလဲ စသည့္အေတြးမ်ားသာ ဝင္ေနသည္။ ကိုယ့္ Wall ေပၚတြင္ ဘယ္သူေတြ ဘာလာေရးထားမည္ကို စိတ္ဝင္စားသည္။
- Facebook ကို လက္ေတြ႕ဘဝက လြတ္ေျမာက္ခ်င္သည့္အတြက္ အသုံးျပဳသည္။ အျပင္တြင္ ေနထိုင္ရသည့္ လက္ေတြ႕ဘဝထက္ Facebook ကိုသာယာသည္။ Facebook ထဲက လူေတြကို ျပင္ပကလူေတြထက္ပိုၿပီး အေလးထားသည္။
- အမွန္တကယ္ရွိေသာ လူမႈေရးဘဝကို စိတ္မဝင္စား။ သာေရးလည္းမရွိ၊ နာေရးလည္းမသိ။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားကို ျပင္ပတြင္ ရွာေဖြျခင္းထက္ Facebook ေပၚတြင္သာ ရွာေတာ့သည္။ အင္တာနက္အပါးက တစ္ဖဝါးပင္ မခြာခ်င္။ လူမႈဘဝတြင္ လူအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ဆိုသည္မွာ စိတ္က်န္းမာေရး သေဘာလည္း ေဆာင္သည္။ သို႔ေသာ္ Facebook ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြကို အစစ္အမွန္ ထင္သြားသည္။
- အထိုင္မ်ားသျဖင့္ အေညာင္းထိုင္ကာ မက်န္းမာခ်င္ ျဖစ္လာသည္။ မ်က္စိေတြလည္း မႈန္ဝါးလာသည္။ က်န္းမာေရးႏွင့္ Facebook သုံးစြဲျခင္းက တစ္နည္းနည္း ပတ္သက္လာသည္။ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ မ်ားလာသည္။ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕တြင္ အခ်ိန္ကုန္ရျခင္း၊ Facebook ထဲတြင္ ဝင္စားေနရျခင္းကပင္ မက်န္းမာသလိုလို ျဖစ္လာသည္။

အထက္ပါ ယူဆခ်က္မ်ားကို ေျဖၾကည့္ေစခ်င္သည္။ ထိုယူဆခ်က္မ်ားအတိုင္း အမွန္တကယ္ ကိုယ္တိုင္ခံစားေနရပါက ေရာဂါစြဲေနသည္မွာ ေသခ်ာသြားၿပီ ျဖစ္သည္။

မစ္ခ်ီဂန္တကၠသိုလ္မွ အီသန္ကေရာ့စ္ႏွင့္ ဘယ္လ္ဂ်ီယံႏိုင္ငံ လူဗန္းတကၠသိုလ္မွ ဖိလစ္ပီဗာဒူးန္ တို႔ကပူးေပါင္းၿပီး ေလ့လာမႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သူတို႔က Facebook ကို အသုံးမ်ားေလေလ လက္ရွိေနထိုင္ရသည့္ မိမိဘဝကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္မႈ နည္းေလေလ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္တင္ျပခဲ့သည္။

ယခင္စုံစမ္းစစ္ေဆးခ်က္မ်ားအရ Facebook ကို သုံးျခင္းေၾကာင့္ မနာလို ဝန္တိုစိတ္မ်ားျခင္း၊ လူမႈေရး ဆိုင္ရာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္မႈမ်ားျခင္း၊ အထီးက်န္စြာ ေနထိုင္လိုျခင္းႏွင့္ စိတ္က်ေဝဒနာမ်ား ခံစားရျခင္း တို႔ေလာက္ကိုသာ သတိထားမိၾကသည္။ ယင္းေဝဒနာမ်ားသည္ အခိုက္အတန္႔ျဖစ္ေသာ ယာယီ စိတ္ေဝဒနာမ်ား ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာကေရာ့စ္ႏွင့္ ေဒါက္တာဗန္ဒူးန္တို႔က Facebook ကို အသုံးျပဳသည့္ အခ်ိန္ကိုလည္း ထည့္တြက္ၿပီး ထိုေဝဒနာ ခံစားရမႈသည္ အခ်ိန္ကာလမည္မွ် အသုံးျပဳျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေလ့လာသုံးသပ္ခဲ့ၾကသည္။ စိတ္ခံစားမႈ အတိုင္းအတာသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေျပာင္းလဲတတ္သနည္းကိုလည္း သူတို႔ ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။

သူတို႔စစ္ေဆးစမ္းသပ္မႈတြင္ Facebook သုံးစြဲသူ ၈၂ ဦးကို ေလ့လာစစ္ေဆးခဲ့ၾကသည္။ ထို ၈၂ ဦးစလုံး အသက္ ၂၀ ဝန္းက်င္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ႏွစ္ပတ္ၾကာ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈကို လက္ခံခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရလဒ္ကေတာ့ရွင္းသည္ Facebook သုံးစြဲလြန္သူမ်ားသည္ အဆိုးျမင္စိတ္ ေဝဒနာကို တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ခံစားေနရသူမ်ားဆိုသည့္ အေျဖသာ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

“Facebook ကို စိတ္ဝင္စားေနသူေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူသုံးမ်ား လာတာေၾကာင့္လည္း ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ သုံးေနသူေတြက သန္း ၅၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္။ ဒါကို ေလ့လာဆန္းစစ္ဖို႔ လိုၿပီထင္ပါတယ္” ဟု သုေတသနအဖြဲ႕တြင္ ပူးေပါင္းပါဝင္သူ အီသန္ကဆိုသည္။

မနာလိုမႈ

Facebook ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျခားသတိျပဳစရာ ကိစၥတစ္ရပ္မွာ မနာလိုစိတ္မ်ား ဝင္ေစျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုစိတ္သည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ စိတ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးေလးစားစိတ္မ်ား ေလ်ာ့နည္းလာတတ္ျခင္း မ်ားသည္ ယင္းမနာလိုစိတ္တြင္ အေျခခံေနသည္။ ဥပမာ - မိသားစုမရွိ စိတ္ဓာတ္က်ေနသည့္ လူတစ္ေယာက္အတြက္ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အပန္းေျဖခရီး ထြက္ေနသည့္ ပုံမ်ားသည္ စိတ္အားငယ္စရာ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ အျခား အားငယ္စရာမ်ားတြင္ မလွသူက လွပသူ၏ ပုံကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္သြားႏိုင္သည္။ ဂ်ာမန္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား သုံးဦးတြင္ ႏွစ္ဦးသည္ Facebook ကိုေရာက္ၿပီးမွ မိမိဘဝကို မေက်နပ္မႈမ်ား ပိုၿပီးတိုးတက္လာၿပီး Utah Valley တကၠသိုလ္တြင္လည္း အလားတူ စိတ္အားငယ္မႈမ်ားကို Facebook အခ်ိန္မ်ားစြာ အသုံးျပဳသူမ်ားတြင္ ေတြ႕ရေၾကာင္း Huffington Post သတင္းတြင္ ေရးသားထားသည္။

Facebook ၏ ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈကို သုံးသပ္ျခင္း

မည္သို႔ဆိုေစ Facebook သည္ အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္ေနေသာ လူမႈေရးကြန္ရက္ႀကီးတစ္ခုဟု ဆိုရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ မာ့ခ္ဇူကာဘတ္ဆိုသည့္ လူငယ္ေလးတစ္ဦးက အေျချပဳလိုက္သည့္ ထို Website သည္ ယေန႔သုံးစြဲသူေပါင္း သန္း ၁၁၀၀ ခန္႔ ရွိလာလိမ့္မည္ဟု ထင္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိေပ။ ပထမဦးဆုံး ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္အသုံးျပဳႏိုင္ရန္ တီထြင္ခဲ့ရာမွ တစ္ကမာၻလုံးရွိ လူေပါင္းစုံသုံးသည့္ အဆင့္သို႔ ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္စာရင္းအရ Facebook သုံးစြဲသူေပါင္း သန္း ၁၀၀၀ တြင္ ၈ ဒသမ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ Account တုမ်ားျဖင့္ သုံးစြဲေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေမလ Consumer Reports အရ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေအာက္ သုံးစြဲသူေပါင္း ၇ ဒသမ ၅ သန္းရွိၿပီး၊ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေအာက္ သုံးစြဲသူေပါင္း ၅ သန္းရွိသည္။

Facebook ကို အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခု အျဖစ္ ေျပာင္းၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ စေတာ့ရွယ္ယာမ်ား စတင္ေရာင္းခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ Facebook ၏ဝင္ေငြ စုစုေပါင္းသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ ဒသမ ၁ ဘီလီယံ ျဖစ္သည္။

မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းမ်ား ေခတ္စားလာသည့္ အခါတြင္လည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ Facebook ကို မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းျဖင့္ အသုံးျပဳသူေပါင္းမွာ ၆၀၄ သန္းခန္႔ ျဖစ္ေၾကာင္း ဇန္နဝါရီလထုတ္ Tech Crunch တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

မည္သို႔ဆိုေစ လူမႈဘဝတြင္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုခုကို ရွာေနၾကသူတိုင္းသည္ Facebook ကို သုံးၾကမည္ သာျဖစ္သည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ Facebook ေပၚ၌ ဟုတ္တာေတြလည္း ရွိသည္၊ မဟုတ္တာေတြလည္း ရွိသည္။ မွန္တာလည္း ရွိသလို၊ မမွန္တာေတြလည္း ရွိႏိုင္သည္။ အမွန္၊ အမွား၊ အေကာင္း၊ အဆိုး ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ သုံးသပ္ႏိုင္ခ်က္ႏွင့္ ဆိုင္မည္ထင္သည္။ ယေန႔အထိ ဘီလီယံခ်ီၿပီး ပရိသတ္ရွိေနျခင္းက အဆိုးဘက္ကဲၿပီး၊ မေကာင္းေသာေၾကာင့္ဟု ေျပာ၍ မရႏိုင္သည့္ အေနအထား ျဖစ္သည္။

Facebook သုံးျခင္းသည္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား၊ လုံၿခံဳမႈမ်ား အာမခံခ်က္ တစ္စက္မွ် မရွိဟုဆိုေစ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သုံးေနၾကသည္သာ ျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ မြန္းၾကပ္ ပိတ္ေလွာင္မႈကို တစ္ခုခု ေဖာက္ထုတ္ေပးႏိုင္ေနျခင္းက Facebook ၏ ေအာင္ျမင္ေနရျခင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ အကယ္၍ လူတို႔တြင္ မြန္းၾကပ္စရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား မရွိ၊ ဘဝအေမာေတြ မရွိလွ်င္လည္း အျခားအသြင္တစ္မ်ဳိးျဖင့္ Facebook သည္ ေရာက္လာဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။ အမွန္ေတာ့ Facebook ကို ‘ထြက္ေပါက္’ ဆိုလွ်င္ပင္...

The Voice Weekly, Vol.9, No.35