ယခုလို မိုးဦးကာလတြင္ ဝမ္းေရာဂါ၊ ဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သရက္သီး၊ ဖရဲသီး၊ ကနစိုးသီးႏွင့္ ပိႏၷဲသီးစသည့္ သစ္သီးဝလံမ်ား ေပါခ်ိန္ကာ
လ ျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊ ငါးခ်ဥ္၊ ပုစြန္ခ်ဥ္စသည့္ လက္လုပ္ခ်ဥ္မ်ားကို စားမိ၍ လည္းေကာင္း ဝမ္းေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ပြားေလ့ရွိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ယင္နားစာမ်ား၊ အမွည့္လြန္ သစ္သီးမ်ား စားမိပါက အမ်ားဆံုး ျဖစ္တတ္ပါ၏။ ဟင္းသီး၊ ဟင္းရြက္ မ်ားမွာလည္း သဘာဝအရ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား မဟုတ္သျဖင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာ၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ အသီးအပြင့္အျမန္ ႀကီးထြားရန္ အသံုးျပဳေသာ ေဆးမ်ားႏွင့္ ဆိုးေဆးမ်ား သံုးစြဲမႈေၾကာင့္ ေရာဂါမ်ဳိးစံု ျဖစ္ပြားႏိုင္သလို အၿမဲတမ္း သတိျပဳ ဆင္ျခင္ႏိုင္မွ ေတာ္ရာ က်ေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ သံုးစြဲခဲ့ဖူးေသာ ကိုယ္ေတြ႕ ေဆးနည္းတစ္ခုကို တင္ျပ လိုက္ပါသည္။
စာေရးသူငယ္စဥ္ ကေလးဘဝကတည္းက ေဆးမေၾကာက္တတ္ပါ။ မည္သည့္ ေဆးဝါးကိုမဆို အလြယ္တကူ ေသာက္သံုးခဲ့ပါ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေၾကာင္ပန္းရြက္ပါေသာ ေဆးဆိုလွ်င္ လြန္စြာ ေၾကာက္ပါသည္။ ယင္းအနံ႔ကို မခံႏိုင္ပါ။ ေၾကာင္ပန္းပင္ ရွိသည့္အရပ္သို႔ မသြား၊ တစ္ဦးဦးက ခါးပိုက္ထဲ၌ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လြယ္အိတ္ထဲ၌ေသာ္ လည္းေကာင္း ထည့္ယူလာလွ်င္ ထိုအနံ႔ကို သိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဝမ္းေရာဂါႏွင့္ ပတ္သက္ျပန္ေသာ အခါ တကယ့္ကိုစြမ္းေသာ ေဆးတစ္ပါးျဖစ္ပါ၏။ စာေရးသူ ဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္ မၾကာခဏ ျဖစ္တတ္ပါသည္။ အနည္းဆံုးတစ္ႏွစ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္ေတာ့ျဖစ္သည္။ ျဖစ္တိုင္းလည္း အနည္းဆံုး ႏွစ္ပတ္၊ သံုးပတ္ေလာက္ ခံစားရသည္။ အလူးအလဲ ခံရသည္။ ဝမ္းဗိုက္ထဲကလည္း ဂီြဂြီေအာ္ ၏။ အထူးသျဖင့္ အေအးမိၿပီး မိုးဦးကာလေတြမွာ အစားမွားလွ်င္ဖ်ားၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္လာတတ္ပါသည္။ ေဆးခန္းျပ၊ ေဆးေတြေသာက္ေသာ္လည္း ေခတၱမွ်သာ သက္သာၿပီး အေနအထိုင္၊ အစားအေသာက္မွားလွ်င္ ထိုေရာဂါျပန္ျဖစ္ပါသည္။ လူမွာလည္း မ်က္ႏွာေတြ ခ်ဳိင့္၊ နားေတြေလးၿပီး မအိပ္ႏိုင္၊ မစားႏိုင္ဘဲ လမ္းပင္ ေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အစာစားျပန္လွ်င္ လည္း စားထားသည့္ အစာအတိုင္း ဝမ္းထဲမွာ ဒလေဟာပါသြား ပါသည္။ ဟိုဟာစားလည္း မတည့္၊ သည္ဟာစားလည္း မတည့္၊ ေရွာင္ရလြန္းေတာ့လည္း အင္အားေတြခ်ိနဲ႔ လာပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာကဦးေလး တစ္ေယာက္ မိမိအိမ္သို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။ ဘုရားဖူးလာျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိအျဖစ္ကိုျမင္၍သူက ''ဒီမွာငါ့တူ လြယ္လြယ္ေလးကြ၊ မင္းမိန္းမကို ေၾကာင္ပန္း ရြက္ရေအာင္ ရွာခုိင္း၊ ၿပီးေတာ့ လက္တစ္ဆုပ္ စာေလာက္ကို ေရစင္စင္ေဆး၊ ေရနဲ႔ သံုးခြက္တစ္ခြက္ ရေအာင္က်ဳိ၊ တစ္ေန႔ကို သံုးႀကိမ္ ေသာက္ကြာ၊ သံုးရက္ေသာက္ရင္ မင္းေရာဂါေပ်ာက္ၿပီကြ ငါ့တူ'' မွန္ပါသည္။ အဝင္ဆိုး လွေသာ ေၾကာင္ပန္းရြက္၊ အနံ႔ပင္မခံႏိုင္ေသာ ေၾကာင္ပန္းရြက္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဦးေလးေပးသည့္ ေဆးနည္း အတိုင္း ေသာက္လိုက္ေသာ အခါ တကယ္ပင္ ဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္ ေရာဂါ ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါသည္။ ယေန႔ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သည့္တိုင္ ထိုေရာဂါ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ တခ်ဳိ႕က အဖ်ားကိုႏိုင္သည္ဆိုကာ ေၾကာင္ပန္းရြက္ကို ဆီခ်က္၊ ပုစြန္ေျခာက္၊ ပဲမႈန္႔တို႔ျဖင့္ သုတ္စားၾကသည္။ ကေလးေမြးၿပီး စမီးေနသည္မ်ား အနာက်က္ျမန္၊ ႏို႔ထြက္ေကာင္းေအာင္ ဟင္းခါးခ်က္ေသာက္ ၾက၏။ ေၾကာင္ပန္းရြက္ကို ပါဠိစကား၊ ေဆးပညာ အေခၚ အရ ''နိဂၢဳ႑ိ'' ဟု လည္းေကာင္း၊''သိႏၶရဝါရ'' ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚဆိုေၾကာင္း သိရပါ သည္။ ေၾကာင္ပန္းရြက္သည္ ခါး၏၊ ဖန္၏၊ ပူ၏၊ စပ္၏၊ ဝမ္းမီး ကို ေတာက္ေစ၏၊ ႏူနာ၊ အနာေပါက္တို႔ကို ေပ်ာက္ေစ၏၊ သလိပ္ကို ထုတ္ေဆာင္တတ္၏၊ အဖ်ားႏွင့္ ပိုးကိုႏိုင္ေစ၏။ မီးယပ္ကို မွန္ေစ၏၊ အဆိပ္ကိုႏိုင္၏၊ ေလနာ၊ သလိပ္နာတို႔ကို ႏိုင္၏၊ ဆံပင္ကိုသန္ေစ၏၊ သြားကိုက္ခဲျခင္းကို ေပ်ာက္ေစ၏။ (ဥတုေဘာဇန က်မ္းက ဆိုပါသည္။)
နားျပည္ယိုျခင္း၊ နားကိုက္ျခင္းတို႔ကို ေၾကာင္ပန္းရြက္ သတၱဳရည္ႏွင့္ ႏွမ္းဆီ၊ ပ်ားရည္စစ္စစ္ အနည္းငယ္ထည့္၍ နားက်ပ္ေပးေသာ္ ေပ်ာက္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေၾကာင္ပန္းရြက္သည္ ေဆးအျဖစ္သာ သံုးသင့္၏၊ မ်ားမ်ားစားလွ်င္ မေကာင္းပါ။ တန္ေဆးလြန္ေဘး ဆိုသည့္အတိုင္း ေဆးၫႊန္းအတိုင္းသာ သံုးစြဲသင့္ပါသည္။
သို႔ပါ၍ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ေဆးခန္း၊ ေဆး႐ံုမ်ားေပါသျဖင့္ ေရာဂါျဖစ္ပြားေသာအခါ အခ်ိန္မီ ျပသကုသႏိုင္ေသာ္လည္း ေဝးလံေခါင္းပါးေသာ အရပ္ေဒသ၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာမ်ား၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲေသာ ေဒသမ်ား၌ အမွန္တကယ္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္ပါ၍ ဝမ္းေဖာဝမ္းေရာင္ ေရာဂါႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မိမိကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္သည့္ အစြမ္းထက္လွေသာ ေဆးတစ္ပါးကို လိုအပ္သလိုသံုးစြဲႏိုင္ပါရန္ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။
Myawaddy
No comments:
Post a Comment