ေသြးသားခရီး

ရထားစီးေနခုိက္ ကၽြန္ေတာ္႔ေရွ႕မွာ ေကာင္မေလးတစ္ယာက္လာရပ္ေတာ့ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေတြဆိုတဲ႔ ကဗ်ာကို ခ်က္ခ်င္းပဲ သတိရလိုက္မိတယ္။ ေပါင္တံလွလွေတြျမင္ရင္ ျဖစ္လာတဲ႔ခံစားမႈၾကမ္းၾကမ္းကို ရာဂဆိုတဲ႔ စကားလံုးအစား တျခားေဝါဟာရရွိမလားလုိ႔ ရွာၾကည္႔ေသးေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္က ဘာသာစကားမွာ ညံ႕ဖ်င္းတယ္ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္႔အနားမွာ သူမ ရွိရင္ေတာ့ ေပါင္တံလွတဲ႔သူေတြအေပၚ သေဘာက်တတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ၿပံဳးစစနဲ႔ မသိမသာေစာင္းငဲ႔ၾကည္႔ဦးမလားဘဲ။

ေကာင္မေလးက ေပါင္တံေလးေတြက အဆီျပင္ေတြနဲ႔ မသိမသာလႈိင္းထေနတာမရွိ၊ အိုမင္းမႈၾကာင္႔ အသားအေရာေလ်ာ႔ရဲေနတာမရွိေပမယ္႔ အသိစိတ္ကို  ခ်ဳပ္ထိန္းလို႔ အၾကည္႔ကို ေအာက္ဖက္ဆီ ေရႊ႕လိုက္ရတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေျခသလံုးေတြက ေနရာတက်သြယ္သြယ္လ်လ်ရွိၿပီး ေျခဖဝါးလည္း လွသူေပပဲ။ စီးထားတဲ႔ ဖိနပ္အနီရင္႔နဲ႔ အဆင္ေျပေျပ ေျခဖဝါးက ေဖာင္းၾကြေသြးေရာင္လွ်မ္းေနတယ္။ 

တစ္ဆက္တည္းပဲ ေဒါက္တာ ေနာ္မင္န္ကင္မရြန္ရဲ႕ ပင္ကိုအရည္အေသြးဖြ႔ံၿဖိဳးမႈႏွင္႔ စိတ္ပညာေရာဂါေဗဒ ( Dr Norman Cameron’s Personality Development and Psychopathology ) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ထဲက တစ္စံုတရာတပ္မက္မႈရာဂ (fetishism) ဆိုတဲ႔ အခန္းမွာ “ Fetishists are nearly always man; and their commonest fetish is a woman’s shoe.” လို႔ ေရးထားတာကို ကၽြန္ေတာ္ ဖ်က္ကနဲ သတိရေနမိတယ္။ 

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ရမၼက္ေလးအေရာင္လက္သြားလာတာနဲ႔ မုိက္ရူးရဲမိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေျခအေနနဲ႔ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေအာင္ တိုက္ဆုိင္ေနတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က ဘာသာစကားေဝါဟာရေတြဖလွယ္ရမွာ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္သူမဟုတ္ေတာ့ “တစ္စံုတစ္ရာအေပၚ မ်က္ကန္းတပ္မက္မႈဟာ ေယာက္်ားေတြမွာပဲ အၿမဲျဖစ္ေလ႔ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘံုတဏွာကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရႈးဖိနပ္ပါပဲ” လုိ႔ ခပ္တံုးတံုးျပတ္ျပတ္ ဘာသာျပန္ၿပီး ေမ႔ေဖ်ာက္ထားခ်င္ေပမယ္႔ ေနာက္ကြယ္က အမွန္တရားကေတာ့ စူးရွလြန္းလို႔ပါ။ သူက ရႈးဖိနပ္ကို ဥပမာေပးထားေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ့ လွပတဲ႔ေပါင္ေတြကသာ ရမၼက္စိတ္ၾကြလာေအာင္ ဖန္တီးႏုိင္တာပါ။ 

ဒီအျဖစ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတဲ႔ သူမက ေျပာဖူးတယ္။ “ေက်းဇူးျပဳၿပီး မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕အလွကုိ အႏုပညာပစၥည္းတစ္ခုလို သေဘာထားလုိ႔မရဘူးလား” တဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ေနလိုက္တယ္။ “မိန္းမေတြဟာ လိင္ဆြဲေဆာင္ဖုိ႔သက္သက္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ကို လွစ္ဟဝတ္ဆင္ျပတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကိုယ္႔ရဲ႕ အလွတစ္ခုကို ထုတ္ေဖာ္ျပသတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ power game ကစားတာေပါ့။ ေမာင္ ငန္းလုိ႔ပဲ ရမယ္ သူတို႔ကို ထိလို႔မရဘူးေလ” လို႔ သူမက ရွည္ရွည္ေဝးေဝးလည္း ရွင္းျပတတ္တယ္။ မိန္းမေတြက နားလည္ရသိပ္ခက္တဲ႔ သတၱဝါေတြပဲ။ သူမကအစ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ဘူး။ သူမက ဒီလို ကာကြယ္ေျပာဆိုတတ္ေပမယ္႔ သူမရဲ႕ ေပါင္တံေတြကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မျမင္ခဲ႔ရဘူး။

သူမက  “ကၽြန္မရဲ႕မ်က္ႏွာကိုပဲ ေမာင္ၾကည္႔ေစခ်င္တာ။ ေပါင္ေတြဆီပဲ ေမာင္အၾကည္႔ေရာက္ေနမွာ စိုးလုိ႔” လုိ႔ ရယ္ေမာေျပာတတ္တယ္။ အဲဒီလုိအေျပာေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကို နားလည္မႈရွိလြန္းတဲ႔ သူမက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဘာလို႔ စြန္႔ခြာခဲ႔မွန္း စဥ္းစားလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ေကာင္မေလးက ထုိင္စရာေနရာရသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ေရွ႕က ထြက္သြားသလို သူမကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝထဲက ေအးေဆးၿငိမ္သက္စြာ ထြက္ခြာသြားတယ္။ ခင္ဗ်ားထင္သလိုပါပဲ ေထာင္ေခ်ာက္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔ စြန္႔စားခ်င္တဲ႔ ၾကြက္ငယ္လို ကၽြန္ေတာ္လည္း ရင္ခုန္ျမန္ခ်င္ခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံပါတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ ေယာက်္ားခ်င္းနားလည္မႈယူၿပီး ကို္ယ္က်င္႔တရားေဖာက္ျပန္မႈဆိုတဲ႔ လက္သီးႀကီးနဲ႔ အရႈိက္မထိုးဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္စကားနည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။မဲျပာပုဆိုးဇာတ္လမ္းပဲ ျဖစ္မွာပါ ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ား သေရာ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ ယဥ္ေက်းတဲ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ဘီလ္ကလင္တန္ကစလို႔ ေဘာင္းဘီဇစ္မခိုင္တဲ႔ လူႀကီးလူေကာင္းေယာက္်ားေတြ အမ်ားသား မဟုတ္လား။ ျပင္သစ္က IMF ဥကၠဌ ဒုိမိနစ္ခ္ စထေရာ့စ္ခန္းတို႔ရဲ႕ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္အဓမၼမႈေတြေတာင္ ေအးေဆးညင္သာၿပီးဆံုးသြားတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အေပ်ာ္ရွာကိစၥက အလြန္႔အလြန္ေသးဖြဲတဲ႔ ခြင္႔လႊတ္စရာပါ။ 

ေသခ်ာတာက ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အထင္မေသးဘူး မဟုတ္လား။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အေျဖရွိပါတယ္။ မိန္းမကိုယ္ဝန္ရွိတုန္း ဇတ္လမ္းသစ္ရွာတဲ႔ ရြန္းနီကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အျပစ္မျမင္ၾကဘူးေလ။ တခါတေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေယာက်္ားအားလံုးဟာ အေမရိကန္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ေရးဖူးသလို တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ႔ အဓမၼက်င္႔သူေတြလားလုိ႔ ေတြးမိပါရဲ႕။ သူေရးတာ မမွားဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆေပမယ္႔ လူသားစိတ္ပညာေလ႔လာသူေတြကေတာ့ ျငင္းခုန္ေနၾကဦးမွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အျငင္းပြားရတာကို မႀကိဳက္ဘူး။ နားလည္မႈပဲ လိုခ်င္တယ္။

သူမကိုလည္း ရွင္းျပခဲ႔ပါတယ္။ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆိုတဲ႔ စကားလံုးအျပင္းအထန္ေတြကို ေခါက္သိမ္းထားေစခ်င္တယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ခဏအလည္သြားသလိုပဲ။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ္႔မူလေျမကိုပဲ ခ်စ္လို႔ ျပန္လာၾကတာ မဟုတ္လားလုိ႔။ သူမက လက္မခံဘူးဗ်။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္ လိင္ကိစၥနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ တစ္သီးတျခားစီပဲလို႔ နားလည္ရဲ႕နဲ႔ မာနထားေခါင္းမာၿပီး သည္းမခံခ်င္ဘူး။ သမာရိုးက်မိန္းမပီပီ သစၥာကို အစြန္းေရာက္တန္ဖိုးထားတယ္ဗ်။ ဘယ္လိုမွ မေမ႔ေပ်ာက္။ ခြင္႔မလႊတ္ႏုိင္ဘူးဆိုေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆက္ဆံေရးက စိတ္မေကာင္းစရာ အဆံုးသတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမယ္႔ အခုထိေတာ႔ နာက်င္အၾကည္႔ကို လက္သင္႔မခံႏုိင္လို႔ ေမ႔ေဖ်ာက္ရတာ ခက္ခဲေနတုန္းပဲ။ 

ခင္ဗ်ားကေတာ႔ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္မွာပဲ “one night stand အတြက္ လက္တြဲေဖာ္ကို လဲလွယ္လိုက္ရတာ တန္ရဲ႕လား” လုိ႔ ။ အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အေျဖမရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ “ one night stand” ဆိုတဲ႔ သိုးေဆာင္းဗန္းစကားကို တညတာသာယာမႈေပးသူ လုိ႔ အနက္ဖြင္႔မယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္က်ဴးလြန္ခဲ႔တဲ႔ ညေတြက ေလးငါးည မၾကာခဏဆုိေတာ့ ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေရာက္ႏုိင္သလဲဆိုတာကိုလည္း  မေလ႔လာမိဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အတြဲ (date) လို႔လည္း အမည္္မတပ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူမလည္း ကၽြန္ေတာ္႔အနားမွာ ရွိေနလုိ႔ပါ။

ေနာက္တစ္ခုေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာက ခိုးစားလို႔ရတဲ႔ အသီးက ခ်ိဳေပမယ္႔ လူမိသြားရင္ ခါးသြားတတ္သလားလို႔လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို လာမေမးပါနဲ႔။ ဒါေပမယ္႔ တုိက္ဂါးဝုဒ္ကို အင္တာဗ်ဴးၾကည္႔ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔လြင္႔စင္မႈနဲ႔ တုိက္ဆိုင္ေကာင္း တိုက္ဆိုင္ေနမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ သူမ နားလည္ႏုိင္မယ္ဆိုၿပီး သူမသေဘာထားႀကီးႏုိင္မႈကို ပိုတြက္မိေလသလား။ ခဏပဲ စိတ္ဆိုးမွာပါလို႔ သူမရဲ႕ ေဒါသကို ေလွ်ာ႔တြက္မိေလသလား။ အခုခ်ိန္မွစိစစ္ေနလည္း ဘဝမွာ အေရးမပါေတာ႔ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ေမ႔မထားႏုိင္ဘူး။ ေရာဂါပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ခုလို တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနမိတာ။

ဘာလဲဗ်ာ အခ်စ္ဆိုတာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမကို ခ်စ္တုန္းက ခ်စ္ခဲ႔ပါတယ္။ ထားလုိက္ပါေတာ့။ ဟိုမိန္းမနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕ အမဲလိုက္ဗီဇေဟာ္မုန္းဟာ ေဖ်ာက္ဖ်က္မရဘဲ ေသြးထဲမွာ စီးေနတယ္လို႔ ေျပာၾကေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အမိခံလိုက္ရတာကို သေဘာေတြ႔ခဲ႔တယ္။ ဒါပါပဲ။ ပံုျပင္ေလးက ဒီမွ်သာပါပဲ။ 

ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္အဝင္စားဆံုးက ဘီလ္ကလင္တန္နဲ႔ ဟီလာရီကလင္တန္တု႔ိရဲ႕ လက္ရွိ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးပဲဗ်။ တကယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူမနဲ႔ လမ္းခြဲလိုက္ရတာ မဆိုသေလာက္ေလး နာက်င္သြားေပမယ္႔ အျပစ္ရွိတဲ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ သူမကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရေတာ့လို႔ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္သက္ရာရသြားတာပါ။ အခုကၽြန္ေတာ္ ေျဖာင္႔ခ်က္ေပးေနမိတာကလည္း ဒဏ္ေပးတာသက္သာေအာင္ ဝန္ခံစကားေျပာတယ္ဆိုတာထက္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို တြယ္ၿငိမိတဲ႔ ငါးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ျပန္လည္သံုးသပ္ခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယံုပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာက အေျခမပ်က္ ေအးေဆးပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလံုး လက္ခံထားတဲ႔အတိုင္း အခ်စ္ဆိုတာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသပဲ မဟုတ္လား။

 “ဒါျဖင္႔ လိင္ကိစၥကေရာ” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို အၾကပ္မကိုင္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒီတစ္ခါ ေရွာင္လြဲမိတာက ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီအေျဖကို သိခ်င္ေနလို႔ပါပဲ။ သူမစြပ္စြဲခဲ႔သလို ကၽြန္ေတာ္က လိင္စြဲလမ္းသူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီတဒဂၤေတြဟာ လူႀကီးျဖစ္ခ်င္တဲ႔ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ေသြးၾကြေနတဲ႔ ေဆးလိပ္ခုိးေသာက္ခါစ အခ်ိန္မ်ိဳးပါပဲ။

ဒါေပမယ္႔ တစ္ကိုယ္ရည္အာသာေျဖေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမကို မဟုတ္ဘဲ အဲဒီမိန္းမကို သတိရေနမိတတ္တယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီမိန္းမက အေကာင္းဆံုးဝန္ေဆာင္မႈ ေပးခဲ႔လုိ႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုတာ စူးစူးနစ္နစ္သိခ်င္ေနေပမယ္႔ “နီကိုတင္းဓာတ္ဟာ ေသြးထဲဝင္သြားၿပီမဟုတ္လား” ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ေတာ့ ရယ္စရာလုိလုိ ခင္ဗ်ား မေမးပါနဲ႔။ ဒီဘူတာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဆင္းရေတာ႔မွာ။ ။

မယ္႔ကိုး

http://www.maecoe.net/2013/08/blog-post_9386.html?utm_source=BP_recent