သီေပါမင္းအေၾကာင္း၊ ရတနာဂီရိအေၾကာင္း ကို ေရးမယ္လို႔ ႀကံလိုက္တုိင္း လက္ကတြန္႔ တြန္႔ၿပီး သြားတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ ရွည္လ်ားလွတဲ့ ျမန္မာဘုရင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေဆာင္းပါးအေနနဲ႔ အားလုံးၿခံငုံမိေအာင္ ေရးဖို႔ ခဲယဥ္းတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ရြံ႕တြံ႔တြံ႔ျဖစ္ေနတာလဲ ပါမွာေပါ့၊ သီတဂူဆရာေတာ္ ႀကီး ေျပာဖူးသလို သၿဂိဳလ္ အဘိဓမၼာ ၉ ပိုင္းလုံးကို သရုပ္ခြဲရတာ မခက္ခဲဘူး၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ေဆြမ်ိဳးစပ္ ရတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္တယ္၊ မေလ့လာခ်င္ဘူး၊ သပြတ္အူလို ရႈတ္ေထြးလြန္းလို႔ တဲ့၊ အခုလဲ အဲဒီကိန္း ဆုိက္ ေနတယ္ ထင္ပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွားရွားပါးပါး သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့တဲ့ ရတနာဂီရိ ခရီးသြားမွတ္ တမ္းအေနနဲ႔ေတာ့ ေရးသားခ်င္တာမို႔ ဒိုင္ယာရီ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးမိပါတယ္၊
စာေရးသူ ( ဘုံေဘ ) မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ကို ေရာက္ကတည္းက သီေပါမင္း ပါေတာ္မူရာ ရတနာဂီရိကုိ သြားေရာက္ ေလ့လာ ဖို႔ စိတ္၀င္ စားခဲ့တယ္၊ သီေပါမင္း ေနခဲ့တဲ့ေနရာကို သြားရေတာ့မယ္ဆုိၿပီး စိတ္ထဲမွာလဲ ၀မ္းသာ သလို ေ၀ဒနာတခု အလုိ လို ကိန္းေအာင္းေနတယ္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္လ ( 6 ) ရက္မွာေတာ့ P hD ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား အားလုံး ( ၅ ) ပါး စုေပါင္းကာ ကားတစ္စီးအျပတ္ ငွါးၿပီး ရတနာဂီရိကုိ သြားခဲ့ ၾကတယ္၊ တကယ္လဲ သြားရေရာ လြမ္းေမာဖြယ္ ေနရာ တစ္ခုကို ေရာက္ရသလို၊ ဘာကို လြမ္းၿပီး ဘယ္လို ေျဖသိမ့္ရမလဲ စဥ္းစားမရခဲ့ဘူး၊ ျမန္မာ ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ အဲဒီမွာ ေပၚ လြင္လာတယ္ လို႔ ဆုိရပါ မယ္။ အတူသြားခဲ့ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြရဟန္းေတာ္မ်ားေတာ့ ဘယ္လုိ ခံစားရမယ္ဆိုတာ မေမး ၾကည့္မိဘူး၊ သူတို႔ လဲ ျမန္မာပီပီ အထုိက္အေလ်ာက္ေတာ့ ခံစားခဲ့ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊
ရတနာဂီရိ ဆိုတာ မာရသီ Marathi ဘာသာစကားကေန ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ ဆုိတယ္၊ ရတနာ ဆုိတာ jewel ၊ ဂီရိ ဆိုတာ mountains ေပါင္းလိုက္ေတာ့ Mountains Of Jewel ရတနာမ်ားရွိရာ ေတာင္တန္းေပါ့။ တကယ္လဲ ေနာက္ပိုင္း မွာ ဇာတ္နိမ့္ဘ၀မွ အထက္တန္းေရာက္လာၿပီး ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို အႀကီးအက်ယ္ သာသနာျပဳခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာ Dr.Ambedkar ဆုိတာ ရတနာဂီရိ သား စစ္စစ္ဆုိေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနတဲ
ရတနာဂီရိၿမိဳ႕ဟာ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ကီလိုမီတာ ( 285 ) ကီလိုမီတာ ေ၀းၿပီး လမ္းတစ္ေလ်ာက္လုံး မြန္ဘို္င္းက ထြက္ တာ နဲ႔ ေတာင္တန္းမ်ား၊ သစ္ပင္မ်ား စိမ္းလမ္းစိုေျပေနတာ ေတြ႔ရတယ္၊ စာေရးသူတို႔ သြားစဥ္မွာ ဂ်ဴလိုင္ မိုးက သည္းသည္း မည္းမည္း ရြာေကာင္းေနတာ ဆုိေတာ့ တေနကုန္မုိးထဲ ေရထဲမွာ သြားခ်င္တဲ့ေနရာမ်ား၊ ေရာက္လိုတဲ့ ေနရာမ်ားကို မေလ်ာ့ေသာ ဇြဲနဲ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ရတယ္။ သြားလာဖို႔ လမ္းေကာင္းေပမယ့္ ခရီးေ၀းလြန္း ေတာ့ ပင္ပန္းခဲ့သလို အထုိက္ အေလ်ာက္ ေတာ့ ပင္ပန္းရက်ိဳး နပ္ခဲ့တယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျဖသိမ့္ရတယ္။ ရတနာဂီရိ စံအိမ္ကုိ ေရာက္တာနဲ႔ ဘုရင္ သီေပါရဲ႕ အထီးက်န္ေန႔ရက္မ်ား၊ စိတ္ဆင္းရဲစရာမ်ား၊ မိသားစု အတြင္းေရး ျပႆနာမ်ား၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ လက္လႊတ္ စပယ္ ျဖစ္သြားပုံမ်ားဟာ အေတြးထဲကို တန္းစီ ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္။
အသက္အရြယ္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္ကစၿပီး ေသဆုံးခ်ိန္ ( ၅၈ ) ႏွစ္အရြယ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ( ၃၁ ႏွစ္ ) ေက်ာ္ အထီး က်န္ ေနထိုင္သြားခဲ့တဲ့ ဘုရင္ သီေပါရဲ႕ ဘ၀ကုိ ေတြးမိၿပီး ဘ၀ရဲ႕ အတက္ အက်၊ အနိမ့္ အျမင့္ စတာေတြကို သံေ၀ဂ ပြားမိ ပါရဲ႕၊ တဆက္တည္းမွာ စုဖုရားေလး နတ္ရြာစံလို႔ သရဏဂုံတင္စရာ ဘုန္းႀကီး မရွိခဲ့ဘူး၊ အဂၤလိပ္ကုိ ပင့္ခြင့္ေတာင္းျပန္ေတာ့ ခြင့္မျပဳခဲ့တာေၾကာင့္ သတၱဳျပား သံျဖဴျပားမ်ားျဖင့္ အထူးစီရင္ကာ အလုံပိတ္ ထားႏိုင္ေသာ အေခါင္းတစ္ခုကို လုပ္ေစၿပီး ထုိအေခါင္းတြင္ မီးေသြးမ်ား၊ ပရုတ္မ်ားျဖင့္ စုဖုရားကေလး၏ အေလာင္းကို မပုပ္မသိုးေအာင္ စီရင္ထားေစေသာ စုဖုရားလတ္၏ စိတ္ကူးအႀကံအစီကိုလဲ သနားစိတ္ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးမိ ေတာ့သည္၊
တနယ္တေက်းမွာ ကိုးကြယ္စရာ ရွိခိုးစရာ ဘုန္းႀကီးမရွိေသာ ပါဠိဆုိင္ရာ ပထမေက်ာ္ဘြဲ႔ရ ကိုရင္လူထြက္ ျမန္မာဘုရင္တပါးရဲ႕ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ေတြက The more I study him, The more I know him, The more I know him, The more I pity him, လို႔ ဆုိရမလိုပဲ၊ သူ႔အေၾကာင္းကို ေသခ်ာေလ့လာေလေလ ပိုသိေလ၊ ပိုသိလာေလေလ သူ႔ကို ပိုသနားမိေလ ဆုိေတာ့ ကိုယ့္ရႈးကိုယ္ပတ္သလို ျဖစ္ေနၿပီေပါ့၊ သီေပါမင္း ကိုလည္းပဲ 1916 ခုနွစ္မွာ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္တာကို 1919 ခုႏွစ္ မတ္လပိုင္းက်မွ စုဖုရားေလးႏွင့္အတူ ဂူသြင္းသၿဂိဳလ္ရတယ္၊ 1912 ခုႏွစ္ ဇြန္ 25 မွာ နတ္ရြာစံတဲ့ စုဖုရားေလးလဲ (၇) ႏွစ္ေလာက္ အေခါင္းထဲမွာ ထားခံရၿပီးမွ ဂူသြင္းတယ္လို႔ သိရျပန္ေတာ့ တစ္ပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္ ၀မ္းနည္းမိျပန္တယ္။
တကယ္က စုဖုရားလတ္က သီေပါမင္းအေလာင္းႏွင့္ စုဖုရားေလး အေလာင္း ၂ ေလာင္းကို ျမန္မာျပည္ကုိ သယ္သြားခြင့္အတြက္ အေမ့ေျခရာ နင္းမယ့္ ထက္ထက္ျမတ္ျမတ္ စတုတၳသမီးေတာ္ႏွင့္ သားအမိႏွစ္ေယာက္ တုိင္ပင္ၿပီး အဂၤလိပ္ကုိ အက်ိတ္အနယ္ ေတာင္းဆုိေနခဲ့တာေၾကာင့္ၾကန
သူ႔စိတ္ဓာတ္က လာမယ့္ေဘး ေျပးေတြ႔မယ္၊ တုံးတုိက္တုိက္ က်ားကိုက္ကိုက္ ၊ ေသရင္ ေျမႀကီး ရွင္ရင္ ေရႊထီး ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးကိုး၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ပါေတာ္မမူခင္က အဂၤလိပ္ကို သူေသ ကိုယ္ေသ တုိက္ၾကမယ္ လို႔ အေရး ဆုိတာကို တားျမစ္ခဲ့တဲ့ ကင္း၀န္မင္းႀကီး ဦးေကာင္းကို ေယာက်ာၤးျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္ေၾကာက္ေနရင္ ထမိန္ ( လုံခ်ည္ ) ၀တ္ထားပါလားလို႔ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားက ရာဇ၀င္တြင္ခဲ့တာျဖစ္မယ္၊ ဒီေလာက္နဲ႔ မၿပီးပဲ ၀န္ႀကီးဆီကို လုံခ်ည္၊ သနပ္ခါး ေက်ာက္ျပင္၊ စတဲ့ မိန္းကေလး အလွျပင္ အသုံးအေဆာင္ေတြ ပို႔ေစခဲ့သတဲ့၊ ေအာ္ စုဖုရား လတ္လို စိတ္ဓာတ္မ်ား ျမန္မာ ျပည္သားမ်ားရွိၾကလ်င္…ရွိေန
စုဖုရားလတ္ရဲ႕ဆႏၵက အေလာင္းေတြကို မႏၱေလး ရတနာပုံေနျပည္ေတာ္အထိ သယ္သြားၿပီး ဘုိးေတာ္ မင္းတုန္းမင္းတို႔ရဲ႕ အုတ္ဂူေတြႏွင့္ အတူတူ ျမွဳပ္ေစခ်င္ခဲ့တာ၊ ဒါေပမယ့္ အဂၤလိပ္က ခြင့္မျပဳမွ အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့ကာ ျမန္မာျပည္ကို အၿပီးျပန္ခဲ့ရတယ္။ ရတနာဂီရိမွာ သီေပါမင္းနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ၾကည့္စရာက သုံးေနရာပဲ ရွိပါတယ္၊ သူတို႔ မိသားစု ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္က ေဆာက္လုပ္ေပးထားေသာ သီေပါနန္းေတာ္ ဆုိေသာ အေဆာက္အဦး၊ ေနာက္ေတာ့ စုဖုရားေလးႏွင့္ သီေပါမင္းတုိ႔ရဲ႕ ေဘးခ်င္းကပ္ အတူတူ ေဆာက္ထားေသာ အုတ္ဂူႏွစ္လုံးပါ။
ေနာက္ထပ္ သီေပါမင္းက ျမန္မာျပည္ကို လြမ္းတိုင္း ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ သြားထုိင္ၿပီး အလြမ္းေျဖတဲ့ ေနရာတစ္ခုရွိတယ္၊ အဲဒီေနရာမွာဘာသာေရး အေဆာက္အဦး တစ္ခု ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေပးထားတာေၾကာ
အပိုင္း ( ၂ ) ဆက္ပါအုံးမည္ ..
အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ )
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.380373772088074.1073742186.288727014586084&type=1
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ေတာ့ အျပင္ဘက္ ၀ရံတာဘက္မွာ မိုးေရေတာင္မလုံေတာ့တာ ၀မ္းနည္းမိတယ္၊ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ဆုိရင္ေတာ့ ေရႊပိန္းေတြ ခ်ထားၾကမလား မသိဘူး၊
မ်က္ႏွာစာ အေဆာက္အဦးမွ ေနာက္မွာ အေဆာင္ေတာ္ကူးဖုိ႔ ေနာက္တစ္ေဆာင္ရွိေသးတယ္၊ ဒါကေတာ့ အေဆာင္ေတာ္ ႏွစ္ခုၾကားက လမ္းမႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ ေရကန္မ်ား ထင္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ သီေပါမင္း မိသားစု ေနထုိင္ခဲ့ရာ တိုက္ခန္းအတြင္း အျပင္အဆင္ေတြပါ၊ ေနာက္က သီေပါမင္း ပုံတူ ပန္းခ်ီကားနဲ႔ ဆိုေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ ရုိက္လာခဲ့တယ္
ဓာတ္ပုံေတာ့ ရုိက္ခြင္မေပးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သိတယ္ မဟုတ္လား ငါတုိ႔ ျမန္မာဘုရင္မို႔လို႔ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္လို႔ပါ ခြင့္ျပဳေပးပါ ဆုိၿပီး အေစာင့္ဒရ၀မ္ကို ရူပီး ၃၀ ေလာက္ေပးလိုက္တာ ရုိက္ ရိုက္ဆုိပဲ၊
စုဖုရားလတ္တို႔ အတူထုိင္ခဲ့ စံျမန္းခဲ့တဲ့ ေညာင္ေစာင္း ထင္ပါရဲ႕ ေနာက္မွာ ဘုရင္ ႏွင့္ မိဖုရားဓာတ္ပုံ ရွိေနပါတယ္ ..
တလမ္းလုံး စိမ္းစိမ္းစိုစို ေတာေတာင္ ရႈခင္းမ်ားနဲ႔ တလမ္းလုံး ဒီလို သြားခဲ့ရတယ္၊ တို႔ဘုရင္ကုိ ဒီလို အစြန္အဖ်ားၿမိဳ႕မွာ လာထားတာ ေတြးမိတုိင္း စိတ္မေကာင္းမိ၊ ေနရာေကာင္းမွာ ထားလို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားရင္ သူတို႔လုပ္ထား ပင္ပန္းထားသမွ် သဲထဲ ေရသြန္ျဖစ္မွာကိုး၊ ဒါေၾကာင့္ ပထမ မဒရပ္ၿမိဳ႕မွာ ထားတာကို ျပင္သစ္ရန္ကုိ ေၾကာက္ေတာ့ သြားလာေရး ခက္ခဲတဲ့ ရတနာဂီရိကို ပို႔လုိက္တယ္၊ အဂၤလိပ္ပဲ ကမၻာကို အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ အဲဒီေလာက္ေတာ့ အ - မည္မထင္ ...
No comments:
Post a Comment