၀ိုင္း

ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ေအာင္ေသာ္ ပါ ..

အသက္က ၁၇ႏွစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက လူပ်ိဳရည္မပ်က္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဂိုဏ္း၀င္သြားေအာင္ မဂၤလာေစ်း JJ ေအာက္မွာ ... ညေမႊးပန္းသြားရွာမယ္ လိုက္ခဲ့ ..ဆိုတာနဲ႕ လူငယ္ဆိုေတာ့ စူးစမ္းခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႕ လိုက္သြားခဲ့တယ္..

ဟိုေရာက္ေတာ့ .. သားၾကီး မင္းက ဒီည အထူးဆိုေတာ့ ..မင္းတစ္ေယာက္ေရြးကြာတဲ့ သူတို႕က သူတို႕ စိတ္ၾကိဳက္တစ္ေယာက္ေရြးတယ္..

အဲဒီမွာ ၀ိုင္းဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္စေတြ႕ခဲ့တယ္... ေရွ႕မွာလာရပ္ျပေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြထက္ ..

ဟုိးးး သစ္ပင္ေအာက္မွာတစ္ေယာက္တည္း ငူငူေငါင္ေငါင္ ထိုင္ေနတဲ့ သူမဆီ ..ကၽြန္ေတာ္ အသာေလွ်ာက္သြားတယ္..

မီးမလင္းတလင္းမွာ ..မပီ၀ိုးတ၀ါး ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္အထင္ မ်က္ရည္ေတြမ်ား ၀ိုင္းေနသလား မသိပါဘူး.. မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲဆိုေတာ့ ..၀ိုင္းတဲ့ .. နာမည္ေမးတုန္းရွိေသးတယ္....ေခါင္းဆိုတဲ့ လူ ေရာက္လာျပီး ညီက ဒီကေလးမေလးၾကိဳက္လို႕လားတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းကို အသာညိတ္မိလိုက္တယ္ ထင္ပါတယ္.. ကဲ ..မိ၀ိုင္း ထေတာ့ ... အလုပ္ေပၚျပီ ...နင္စိတ္ညစ္တာေနာက္မွညစ္.. လိုက္သြား .. ေခါင္းရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ..

ညမိမယ္ နတ္သမီးေလးတစ္ပါး ဘာဆိုဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ အရုပ္တစ္ရုပ္လို ထလိုက္လာပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕ ...၀ိုင္းရယ္ ..ေနာက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္ .. ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ရယ္ ..ကားတစ္စီးနဲ႕ သူတို႕ ညႊန္ျပတဲ့ သူတို႕က်က္စားရာ .. တည္းခိုခန္းတစ္ခုဆီ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္..

ကားေပၚမွာ ..ေရွ႕ခန္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ညိဳးထိုးျပီး ..သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္ ၀ိုင္း... နင့္ကို ဒီေကာင္က ဘိုင္နိမ္းနဲ႕ ေခၚလာတာေလ....အဲလို ေျပာေတာ့.. နတ္သမီးေလး ဆီက အသံထြက္လာတယ္.. အကိုက ၀ိုင္းကို သိလို႕လားတဲ့ .... ကၽြန္ေတာ္ အသာအယာပဲ ေခါင္းခါျပလိုက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္မွ မသိတာ ... သူ႕ကိုဘာေၾကာင့္ ေရြးခဲ့မိတယ္ဆိုတာလဲ မသိဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က ခံစားခ်က္ရွိတဲ့ သူေတြကို စိတ္၀င္စားတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ..

ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းနဲ႕ အတူေနဖို႕ အခန္းတစ္ခန္းေပးတယ္..... တစ္နာရီပဲ ရမယ္ေနာ္သားၾကီး .. ငါတို႕ အားလံုး အလွည္႕က်ပဲ .... လုပ္စရာရွိတာလုပ္...ရွက္ေၾကာက္မေနနဲ႕တဲ့ ေအးပါကြာ ..ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ ၀ိုင္းက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနေလရဲ႕..

အကို .. ညီမ ေရခိ်ဳးလိုက္အုန္းမယ္ ရလားဟင္ ..တစ္ညေနလံုး ေရမခ်ိဳးရေသးလို႕ နံေစာ္ေနျပီ ....ခြင့္ျပဳပါေနာ္တဲ့ ... ရပါတယ္ ....... ကၽြန္ေတာ္လဲ လူပ်ိဳညအတြက္ ရင္ခုန္လိႈက္ေမာေနတာနဲ႕ အခ်ိန္ေလးတစ္ခုလိုအပ္ေနေသးတယ္ မဟုတ္လား.. ကၽြန္ေတာ္ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံပါရေစ ... မေကာင္းဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္ .. အရာရာကို စမ္းသပ္ခ်င္ေနတဲ့ ..အရြယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ ဘာလုပ္ရမယ္..ဘာေၾကာင့္ ဒီေနရာေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနပါတယ္...

နားနဲ႕မနာ ဖ၀ါ္းနဲ႕ နာၾကပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးသားေတြကလဲ တစ္ခုခုကို ေတာင္းဆိုေနၾကတာ ..တရုန္းရုန္းနဲ႕ေပါ့ ေကာင္မေလး ေရခ်ိဳးသံနဲ႕ အတူ ... တ၀ုန္း၀ုန္းတဒိုင္းဒိုင္းနဲ႕ ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြက ၀ရုန္းသုန္းကား ..ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္မရ ထမရနဲ႕ .. ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြကလဲ ဟိုးးးး အေ၀းၾကီးကေန နီးလာသလို ...နီးရာကေန ေ၀းသြားသလို.. တစ္ခုခုကို ေတာင့္တစိတ္ေတြက ထိန္းမရ သိမ္းမရ ျဖစ္ေနတယ္ ေကာင္မေလးထြက္လာပါျပီ ...

ျဗဳန္းဆို ...ေကာင္မေလး သဘတ္ကိုခၽြတ္ ေကာက္၀တ္လိုက္တဲ့ ... ရင္စည္းက ... ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနက် ..ႏိုင္ငံျခားကားေတြထဲကလို ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ လွလွပပ အရာေလးမဟုတ္ပါဘူး .... အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ မိန္းခေလးေတြ ၀တ္တဲ့ ရင္ခံအက်ီလို ဟာေလးပါ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ျပီး အေရာင္အဆင္းကင္းမဲ့ေနတဲ့ ရင္ခံအက်ီေလးကို ေငးၾကည္႕ရင္း ေကာင္မေလး လက္တစ္စံုက .. အဲဒီအက်ီေလးရဲ႕ လက္ေမာင္းသားေပၚက ၾကိဳးကေလးကို ကိုင္ျပီး တစ္စံုတစ္ခုကိုလုပ္လိုက္ပါတယ္

ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ .. အဲဒီ တခဏမွာ ..ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္ခုက ျပိဳက်သြားသလို ဟာခနဲ ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ ..သူလုပ္လိုက္တဲ့အရာက ...ျပတ္ေနတဲ့ ၾကိဳးႏွစ္ကို တြယ္ထားတဲ့ တြယ္ခ်ိတ္ေလးကို ျဖဳတ္လိုက္တာ.... တစ္ကယ္ကို ခ်ိတ္ေလးတစ္ခုပါ... စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ရင္စည္းအက်ီမွာ ..ၾကိဳးျပတ္ေနလို႕ ...တြယ္ခ်ိတ္နဲ႕ တြယ္ထားရတဲ့ အဲဒီ အက်ီေလးက လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕ ... တ၀ုန္း၀ုန္းၾကဲေနတဲ့ မုန္တိုင္း ရမက္ေတြကို ျဖဳတ္ဆို ေပ်ာက္ဆံုးသြားေစခဲ့တယ္..

ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္...၀ိုင္း ... မခၽြတ္နဲ႕ေတာ့လို႕ .. အက်ီေလးထပ္၀တ္ထားပါ ခ်မ္းေနပါမယ္ ဆိုေတာ့ ... အံၾသတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းၾကည္႕တယ္.. ဘာျဖစ္လို႕လဲ အကိုတဲ့ .. ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးကြယ္.... အကိုစကားေျပာခ်င္လုိ႕ပါဆိုေတာ့ . အံၾသေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္အနား ျဖည္းညွင္းစြာကပ္လာတယ္.. အကို ညီမကို မၾကည္ျဖဴလို႕လားဟင္...ညီမက ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေနလို႕လားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းပဲခါျပလိုက္တယ္...

သူမရဲ႕ အထာက်ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက ဘယ္ညာ ရမ္းျပီး အၾကည္႕ေ၀့တစ္ခ်က္မွာ အရာအားလုံးကို သေဘာေပါက္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ .. ဒီလိုလုပ္ေလ ညီမကို ဖက္ထားလိုက္တဲ့ ... အကို အဆင္ေျပေအာင္ပါ တဲ့

သူမေျပာတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ဖက္လိုက္ပါတယ္ ဟင္ ... ဘာၾကီးလဲ ... ကၽြန္ေတာ္ အလန္႕တၾကားလက္ကို ျပန္ဆြဲရုတ္မိတယ္.. အား ..ေတာင္းပန္ပါတယ္..အကို ...တစ္ကယ္ပါ ... ညီမေလ ..ညေနက ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္လာလို႕ .... ကၽြန္ေတာ္ ျပန္စမ္းၾကည္႕တယ္... ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခုပဲ ..ဟိုဘက္လွည္႕လိုက္ဆိုေတာ့ သူမ လွည္႕ျပတယ္.... ဓါးဒဏ္ရာၾကီးပါလား ... ရွပ္ထိတာ ဆိုေပမယ့္ ..ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာပါ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ညီမရယ္ ဆိုျပီး ... ဘယ္လိုမွ ရည္ရြယ္မထားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္က ထြက္သြားခဲ့တယ္.. ၀ိုင္း ... မ်က္၀န္းေတြမွာ ..အရည္ေတြ လဲ့လာပါတယ္...ေနာက္ သူမ သက္ျပင္းတစ္ခုခ်တယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည္႕တယ္...... သူ႕ၾကည္႕တဲ့ ပံုစံက အကိုတစ္ေယာက္ကို ညီမတစ္ေယာက္က ရင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ... ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္..

ကၽြန္ေတာ္ နားေထာင္ေပးဖို႕ အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ.. ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ မိန္းမပ်ိဳေလးရဲ႕ ေက်ာကုန္းက ဓၚးဒဏ္ရာဆိုတာက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဒြိဟျဖစ္စရာပဲမဟုတ္လား တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညမွာ ေၾကကြဲေနတဲ့ ညငွက္ေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ စကားသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာတယ္ ''ညီမ ညေနက ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္လာတာတဲ့ ... ညီမ ေယာက်ား္ရဲ႕ မိန္းမၾကီးက ညီမကို ဓါးနဲ႕ လိုက္ခုတ္လို႕ ထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္...ဒီ ဒဏ္ရာက ရွပ္ထိသြားတာပါ'' တဲ့ ဒီလိုနဲ႕ပဲ သူမ စကားေတြ ဆက္ေျပာခဲ့တယ္...

သူမက အခုမွ ၁၆ ႏွစ္ေတာင္ မျပည္႕ေသးပါဘူး ... ၁၄ ႏွစ္သမီးမွာ ေယာက်ား္ရတယ္ ရတဲ့ ေယာက်ာ္းက ေခါင္းပါ ..ဒီလိုနဲ႕ ဒီေလာကထဲေ၇ာက္လာခဲ့တယ္.. သူမရဲ႕ ဘ၀အစမွာတုန္းကေတာ့ ... ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ အေၾကာ္သည္လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးပါတဲ့ ..

ေျပာရင္းနဲ႕ ... သူမ လက္ဆြဲအိတ္ေလးကို လွမ္းယူလိုက္ပါတယ္.. ေနာက္ ေၾကမြေနတဲ့ အက်ီအစုတ္ေတြၾကားထဲကေန ... တစ္ခုခုကို ထုတ္ယူလိုက္တယ္.. မပီျပင္၀ိုးတ၀ါးအလင္းေရာင္မွာ သူျပခ်င္တဲ့ အရာအတြက္ အလင္းေရာင္တစ္ခုလိုအပ္တယ္ ထင္ပါရဲ႕ .... အခန္းမီးကို ဖြင့္လိုက္တယ္.. အဲဒီက်မွ ..သူမလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတာ .. ပလက္စတစ္ေလာင္းထားတဲ့ ဓါတ္ပံုအေဟာင္းေလး တစ္ပံု ..

အဲဒီမွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ဆုတံဆပ္ေလးကိုင္လို႕ .....ေဘးနားမွာက ေလာကဓံေၾကာင့္ ပိန္လွီေနေပမယ့္ မိန္းမေခ်ာတို႕ ရုပ္ရည္ရွိတဲ့ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ... ေသခ်ာပါတယ္... အဲဒါ သားအမိႏွစ္ေယာက္ပံုပါ ..သမီးေလးက ေက်ာင္းမွာ ဆုရ သမီးေလးနဲ႕ အေမ ဆုေလးနဲ႕ ဓါတ္ပံုတြဲရိုက္ .... ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးေတြနဲ႕ ... ဒီကေလးမေလးက ၀ိုင္းမွ ဟုတ္ပါေလစ ..ေဘးက သူ႕အေမေပါ့ .. ၀ိုင္းက ငယ္ငယ္တုန္းက စာေတာ္တဲ့ ကေလးမေလးပဲ ... ရင္ထဲမွာ ဆို႕နင့္သြားတယ္

ဓါတ္ပံုေလးၾကည္႕ျပီး ငိုင္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္.. ''အဲဒါ ၀ိုင္းေမေမေလ...၀ိုင္း ႏွစ္တန္းတုန္းက ဆုရတုန္းက အမွတ္တရပံုေလးပါ.. ၀ိုင္းရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္းကလဲ အဲဒီႏွစ္က ေနာက္ဆံုးပါပဲ .... အဲဒီေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ...ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေပါ့ အကိုရယ္... အေဖကဆံုး ..အေမက ေနာက္ေယာက်ာ္းယူ ...ပေထြးက ႏွိပ္စက္ ... သမီးပါေက်ာင္းထြက္ ေစ်းေရာင္း ..ေနာက္ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ေတြေၾကာင့္ အေမကဆံုး .. ပေထြးက ေျခေတာ္တင္....ေနာက္ဆံုးမွာ ဖာေခါင္းနဲ႕ ရျပီး ဖာသည္မေလးျဖစ္သြားတယ္ေပါ့'' ျပီးေတာ့ ဟက္ဟက္ဟက္ဟက္နဲ႕ ေျခာက္ကပ္စြာ သူမ ရယ္ေမာေနခဲ့တယ္

ဒါ ျမင္ဖူးေနက် ရုပ္ရွင္ေတြ ..ဖတ္ဖူးေနက် ၀ထဳေတြ .. ၾကားဖူးေနက် .. ညဥ္႕နက္မေလးေတြရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားက ပံုျပင္ေတြ ဆိုျပီး ... ကၽြန္ေတာ္ ေတြးထင္ပလိုက္ခ်င္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ..မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ..ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္ရည္မက်တဲ့ မ်က္၀န္းနဲ႕ ေလာကၾကီးကိုေလွာင္ျပံဳးေတြနဲ႕ ခနဲ႕တဲ့တဲ့ ... မ်က္ႏွာထားေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ..ဒါေတြက ပံုျပင္ပါလို႕ ..ေတြးထင္လို႕ ရမွာတဲ့လဲ.. ကၽြန္ေတာ္ ယံုတယ္လဲ မေျပာပါဘူး ...မယံုဘူးလဲ မေျပာပါဘူး.. ဘာမွလဲ ေျပာစရာမရွိပါဘူး ... သူမကလဲ ဘာမွ ဆက္မေျပာပါဘူး ...ပံုမွန္အားျဖင့္ ..ဒီအခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာကိုလႊဲ သက္ျပင္းကိုခ် ..တစ္ရိႈက္ရိႈက္နဲ႕ ငိုေၾကြးေနရမယ့္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္က ဘာလို႕မ်ား.... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္စိုက္ၾကည္႕ျပီး တည္ျငိမ္ေနရတာလဲ ....

ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ... ဘာလို႕ အဓိပါယ္ဖတ္မရတဲ့ သူမမ်က္၀န္းေတြကို ေငးၾကည္႕ျပီး ရင္ထဲမွာ စို႕နင့္နင့္ၾကီး ျဖစ္ေနရတာတုန္း.. ေအာ္ ညီမရယ္ ..ဆိုျပီး ဖတ္လိုက္ရမွာလား ..သူမကလဲ ဟင့္ဟင့္ဆိုျပီး ငိုေၾကြးျပီး ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ၀င္လာမွာလား ... ဟားဟား ဒါရုပ္ရွင္ရိုက္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ ...ဒီဇတ္၀င္ခန္းက ဒီလိုရိုက္ျဖစ္သြားမွာပါ ဒါေပမယ့္ ဒါရုပ္ရွင္ရိုက္ေနတာ မဟုတ္...တစ္ကယ့္ ဘ၀ဆိုးၾကီးကို ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကရင္ဖြင့္မိသြားတာ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကေရာ

တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကား တစ္စံုတစ္ခုက က်ကြဲသြားတယ္ အဲဒီ က်ကြဲသြားတဲ့ အရာက ... ဘာသံမွ မထြက္ပဲ ကြဲေၾကသြားတဲ့ အသဲႏွလံုး ႏွစ္ခုပါ.. ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ ''ေဟ့ေရာင္ ေအာင္ေသာ္ ... မျပီးေသးဘူးလား ...ျမန္ျမန္ထြက္ေတာ့ ေနာက္လူေတြေစာင့္ေနတယ္.'' ကၽြန္ေတာ္ ... သူမကို ျပံဳးျပလိုက္တယ္.... သူမကလဲ ျပန္ျပံဳးျပတယ္

ကၽြန္ေတာ္ ဘာႏႈတ္ဆက္စကားမွ မဆိုပဲ ..သူမအနားက ထလာခဲ့တယ္.. ေနာက္မွ လက္ထဲပါလာတဲ့ ..သူမရဲ႕ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အမွတ္တရဓါတ္ပံုေလးကို ျပန္လွည္႕ေပးရင္ ..ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေက်ာခိုင္းထြက္လာတယ္ တံခါး၀နားေရာက္မွ ..ကၽြန္ေတာ္ လွည္႕ေျပာမိတယ္ ''အကို ညီမလို ေက်ာင္းမွာ ဆုမရဖူးဘူး ..သိလား .. ညီမ အရမ္းေတာ္တယ္ '' သူမ ျပံဳးသြားတယ္ ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို တဲ့ .. ..........

ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူမရွိေနတဲ့ အခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့တယ္..

အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လိုလဲ ဆိုတဲ့ အထာနဲ႕ ေမးေငါ့ျပတယ္

''ငါ ခံစားခ်က္အၾကီးၾကီးရခဲ့ပါတယ္'' လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္



ဟဟဟဟဟ ...သူငယ္ခ်င္းက ရယ္ပါတယ္. မင္းအဆင္ေျပရင္ျပီးတာပဲ..ဟိုဘက္

မွာ အခန္းတစ္ခုရွိတယ္ မင္း သြားနားေနလိုက္..ငါ ၀င္လိုက္အုန္းမယ္ ..တဲ့

ေျပာျပီး ..သူမရွိရာ အခန္းေလးထဲကုိ ၀င္သြားပါတယ္



ငါရခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္က မင္းထင္သလို မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မရွင္းျပေတာ့ပါဘူး

ရွင္းျပစရာလဲ လိုမွ မလိုတာ ... ဘာမွန္းမသိတဲ့ ခံစားခ်က္ အၾကီးၾကီးတစ္ခုကို

ထမ္းပိုး.... သူမနဲ႕အတူ ေပ်ာ္ပါးဖို႕ ၀င္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေက်ာကုန္းကို ေငးၾကည္႕ေနရင္းနဲ႕

ကၽြန္ေတာ္ မြန္းက်ပ္လာတယ္



တစ္ဖက္အခန္းက ... မပီ၀ိုးတ၀ါး ၾကားေနရတဲ့ အသံတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ...

ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ တိမ္ထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနရသလိုပဲ ..



ကၽြန္ေတာ္ ...........၂တန္းေက်ာင္းသူအရြယ္

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္ေနရတယ္...

ေကာင္မေလးက လက္ထဲမွာ ပညာရည္ခၽြန္ဆုေလး ကိုင္ျပီး...

သူ႕ေမေမနဲ႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတယ္.....

ေနာက္ ..ေကာင္မေလးနားမွာ သူ႕ေမေမ မရွိေတာ့ဘူး ..

ရမက္ျပင္းတဲ့ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ ဘီလူးသဘက္လို မိန္းမပ်ိဳေလးရဲ႕ ေသြးသားကို

၀ါးျမိဳခ်င္တဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႕ .... ကေလးမေလး နားကို တျဖည္းျဖည္း ၀ိုင္းအံုလာၾကတယ္



ေကာင္မေလး ေၾကာက္ရြံ႕စြာ ေအာ္ဟစ္ေနတယ္..

သူမ ဘ၀ေလး ႏွင္းဆီပန္းကေလးလို တစ္ရစ္ျပီး တစ္ရစ္ ...တစ္လႊာျပီး တစ္လႊာအေျခြခံေနရတယ္... ဘယ္သူမွ ကယ္မယ့္သူ မရွိဘူး

အားကိုးရာလဲ မရွိဘူး ..



နာက်င္မႈေတြ အျပည္႕နဲ႕ ..အရွက္ေတြကို နင္းေျခခံလိုက္ရတဲ့ ... ကေလးမေလးရဲ႕

ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုက ..ၾကာေတာ့ ေလာကၾကီးကို ေလွာင္ျပံဳးေလးနဲ႕ ျပန္ျပံဳးျပတတ္ျပီ



သူမ မ်က္ႏွာေပၚ တေပါက္ေပါက္ က်ေနတဲ့ တဏွာရမက္ေခၽြးစက္ေတြနဲ႕

မ်က္ႏွာသစ္တတ္သြားျပီ ...



ညည္းညဴလိႈက္ေမာ ပင့္သက္ရိႈက္သံေတြနဲ႕အတူ..

သက္တံေရာင္ တိမ္ေတြၾကား .... ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕

သူ႕ေမေမလဲ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ...

ဆုတံဆိပ္ေလးကလဲ ေၾကမြလို႕ ....

ေနာက္ ကေလးမေလး မ်က္လံုးကိုမွိတ္ အံကိုၾကိတ္ ..
အသူရာေခ်ာက္ထဲ ... ပစ္ဆင္းသြားတယ္ ...
ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းျပီး ဖမ္းဆုပ္ခ်ိန္မရလိုက္ဘူး .......



အလန္႕တၾကားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ သူမ ခုန္ဆင္းသြားရာ ေျပးလိုက္ရင္း

သူမ နာမည္ကို ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္



''၀ိုင္းးးးးးးးး '' ..



.............



''ေဟ့ေရာင္ ...၀ိုင္းမေနနဲ႕ ထေတာ့ မိုးလင္းေနျပီကြ .. ဟိုေကာင္မေလးေတြလဲ

ျပန္သြားၾကျပီ''



ကၽြန္ေတာ္ လန္႕ႏိုးလာတယ္....ေအာ္ မိုးေတာင္လင္းသြားျပီ

ေအာ္ ဒါနဲ႕ ...၀ိုင္းက မင္းကို ဒါေလး ေပးေပးပါတဲ့ ...ေရာ့

.............
ဘာေလးလဲ ... သူငယ္ခ်င္းလွမ္းေပးတဲ့ အရာေလးကို ၾကည္႕လို္က္ေတာ့
တြယ္ခ်ိတ္ေလးတစ္ခု ..
သူမ ရင္စည္းအက်ီက တြယ္ခ်ိတ္ေလး ... ဘာအတြက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးခဲ့တာလဲ
သူမအတြက္ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလား .....



ဒီတြယ္ခ်ိတ္ေလးမရွိပဲ ..သူမရဲ႕ အရွက္ကို ဘယ္လိုဖံုးမလဲ..
ဘာေၾကာင့္လဲ ...



''အရွက္ေတြကို ဖံုးဖို႕ မလုိအပ္ေတာ့တာလား ...ေကာင္မေလးေရ''

ဒါမွမဟုတ္
''တြယ္ခ်ိတ္ေလးကို ခၽြတ္ျပီး ... အရွက္တရားကို ေရာင္းစားရတဲ့ ဘ၀ကို ေက်ာခိုင္းေတာ့မွာမုိ႕လို႕
ဒီ တြယ္ခ်ိတ္ေလး မလိုအပ္ေတာ့တာလား ''
ဒုတိယ အဓိပါယ္နဲ႕အတူ အကို႕ကို ဒီတြယ္ခ်ိတ္ေလး ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါေစလို႕

အကို ဆုေတာင္းပါတယ္....

....................................................

'' ေဟ့ေရာင္ ... ငါတို႕ ရပ္ကြက္ထဲကို ၀ိုင္းေရာက္ေနတယ္ကြ''

ဟုတ္ပါတယ္...ရပ္ကြက္ထဲဆိုတာထက္ ...ကၽြန္ေတာ္တို႕ လမ္းရဲ႕ အေနာက္ထိပ္ဆံုးကို
၀ိုင္းေရာက္လာခဲ့တာပါ..

၀ိုင္းက ၀ိုင္းမဟုတ္ေတာ့သလို ... ညဥ္႕ငွက္မေလးလဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
၀ိုင္းမွာ ကာမပိုင္ လင္ေယာက်ာ္း ရွိေနျပီ
သူမရဲ႕ အမ်ိဳးးသားက အညာက လက္သမားဆရာေလးတစ္ေယာက္ပါ
လမ္းအေနာက္မွာရွိတဲ့ လက္သမားရံုေတြမွာ အလုပ္လုပ္ဖို႕ ေရာက္လာတဲ့
လက္သမား ဆရာေလးနဲ႕အတူ ... ေယာင္ေနာက္ ဆံထံုးပါ

သူမေရာက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္..



တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ ..
၀ိုင္းဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတယ္..
ေလာကဓံေၾကာင့္ ဆိုရမလား ..ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ငယ္ေပမယ့္ ..
ရုပ္ကေလးက အရင္လို မႏုပ်ိဳေတာ့ဘူး ..
အရင္လို လွတပတေလး မျပင္ဆင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ..
ဒါေပမယ့္ ...

သူမဘ၀ေလး ျဖဴစင္သြားျပီ .. သန္႕ရွင္းသြားျပီ

သူမ အေၾကာ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္တယ္ ...
အေၾကာ္ဆိုင္ေလး နာမည္က ၀ိုင္း တဲ့ ..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ သြားစားျဖစ္ေပမယ့္ ... စကားေတြအမ်ားၾကီးေတာ့ မေျပာျဖစ္ပါဘူး

ေျပာဖို႕လဲ မလိုအပ္ဘူးေလ .. ဒါေပမယ့္ သူမဆီက ခင္ခင္မင္မင္နဲ႕ ဆက္ဆံမႈေတာ့ ရပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္တယ္ .. ၀ိုင္းကို ဒီလို ဘ၀နဲ႕ ျမင္ရတာ ..

တြယ္ခ်ိတ္ေလးေပးခဲ့တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းခဲ့တာ ျပည္႕သြားခဲ့လို႕

၀မ္းသာ မဆံုးပါဘူး ..
ဒါေပမယ့္ ကံၾကမာက ... အျငိဳးၾကီးတယ္..

သိပ္ျပီး ဇတ္လမ္းဆန္ေနမလား ....

တစ္ကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြက စိတ္ကူးယဥ္ထက္ အမ်ားၾကီး ပိုဆန္းျပားတယ္
မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လွည္႕စားတတ္လြန္းတယ္ဗ်ာ
တစ္ေန႕ .. ၀ိုင္း ဆိုတဲ့ အေၾကာ္ဆိုင္ေလးမွာ အေၾကာ္ေတြ မရွိဘူး

ေၾကာ္မယ့္သူလဲ မရွိဘူး ..
အားေပးမယ့္ စားသံုးသူေတြလဲ မ၇ွိဘူး
၀ိုင္း ေနမေကာင္းလို႕ ေဆးရံုတင္လိုက္ရတယ္..

သိပ္မၾကာပါဘူး .... ၀ိုင္းတစ္ေယာက္ ဆံုးျပီတဲ့ ..

............
''ေအာင္ေသာ္ ... ၀ိုင္းဆံုးတာ ေသြးရိုးသားရိုးမျဖစ္ႏိုင္ဘူးကြ
..A လားမသိဘူး..

ငါတို႕ေတာ့ ဒုတ္ခပါပဲကြာ ''
ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မဲ့ျပံဳးေလးပဲ ျပံဳးျပလိုက္တယ္..
၀ိုင္းဆံုးတာ HIV ေၾကာင့္ပါဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမျပေတာ့ပါဘူး

သူတို႕ေတြ စိတ္တဇ ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ပါ

ဟုတ္ပါတယ္...
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္တုန္းက .. လမ္းေနာက္က စတိုးဆိုင္ေလးတစ္ခုမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ကြမ္းယာ၀ယ္ျပီး ေစာင့္ေနတုန္း..
နာက္ကေန ...ၾကားဖူးေနက် အသံေလးတစ္ခုက တိုးတိုးေလး လာကပ္ေျပာတယ္

''အကို ... ညီမ သြားရေတာ့မယ္ .. ညီမ ေဆးစစ္တာ positive လုိ႕ အေျဖထြက္တယ္ အကို
ညီမ ဒီေလာကၾကီးက ထြက္မသြားခင္.. အကို႕ကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္လို႕ပါ

ညီမကို အရမ္းေတာ္တယ္လုိ႕ ေျပာေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးပါ...

ဒီေလာကၾကီးမွာ ညီမကို ေတာ္တယ္လို႕ေျပာတာ အကိုနဲ႕ ညီမေမေမပဲ ရွိခဲ့တာပါ
အဲဒီစကားတစ္ခြန္းနဲ႕ ညီမ ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္

ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့တယ္....
ဘာပဲေျပာေျပာ ..ေလာကၾကီးကေန ဒီေရာဂါဆိုးနဲ႕ ထြက္သြားရေပမယ့္

ေလာကဓံကို ညီမအႏိုင္ယူခဲ့တယ္..ညီမ ရိုးရိုးသားသားနဲ႕ ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္သြားပါတယ္ အကို''
ထံုးစံအတိုင္း ..ဆြံ႕အစြာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ျငိမ္သက္ေနမိတယ္
ဘာမွ ျပန္မေျပာျဖစ္ဘူး..

ကၽြန္ေတာ္ လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ...ေက်ာခိုင္း ထြက္သြားတဲ့ သူမကိုပဲ ျမင္ရေတာ့တယ္
.........
ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေဘးအုတ္ခံုေလးမွာ ထိုင္ေနတယ္
ဒီေန႕ ေန႕လည္က ၀ိုင္း အသုဘကို သြားပို႕ျဖစ္တယ္....
ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ..တြယ္ခ်ိတ္ေလးေတြ သူမအသက္နဲ႕ တြက္ျပီး ၀ယ္..
ပီးေတာ့ ခ်ိတ္ေလးေတြကို ျဖဴတ္ေပး ...ေျမမွာ ျမဳပ္ေပးခဲ့တယ္
သူမ လြတ္လပ္ပါေစ...ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း တြယ္ခ်ိတ္ေလးကို ခၽြတ္ေပးရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕
၀းကြာပါေစ ...
...

အုတ္ခံုေလးမွာ ထိုင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည္႕လိုက္တယ္..
ၾကယ္ကေလးေတြနဲ႕ လမင္းၾကီး ၾကားထဲမွာ ..

၀ိုင္းဆိုတဲ့ ၂တန္းအရြယ္ ကေလးမေလး ေပၚလာတယ္...ဆုေလးကိုင္လို႕

သူ႕ေမေမကလဲ ျပံဳးလို႕ ... ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရီျပျပီး .....
သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လွည္႕ထြက္သြားတယ္
သြားေတာ့ ၀ိုင္းေရ

ေနာက္ထပ္ ဘ၀ေတြ ဘ၀ေတြ ..သံသရာမျပီးသေရြ႕ ဆက္သြားႏွင့္ပါ

ေနာင္ ဘ၀ဆက္တိုင္း ျဖစ္ေလရာမွာ ဒီဘ၀လို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြ မေတြ႕ပါေစနဲ႕

ျဖစ္လာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕လဲ အကို ယံုပါတယ္

ညီမေလးက ဘ၀ေပးအေျခအေန ကံၾကမာဆိုးေၾကာင့္
ဘ၀ပ်က္ခဲ့ေပမယ့္ ...
စိတ္ဓါတ္ေတြမွ မပ်က္စီးခဲ့တာ

ခိုင္မာတည္ၾကည္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ေလာကဓံကို အရံႈးမေပးေက်ာ္လႊားျပခဲ့တဲ့
ညီမေလး တစ္ကယ္ေတာ္ပါတယ္
ငါ့ညီမ တစ္ကယ္ေတာ္ပါတယ္ကြာ ....

''၀ိုင္း ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္ပါေစ''



//////



ဆရာၾကယ္