ဘ၀ကို ေစာင္းၾကိဳးလိုက်စ္ျပီး
တီးခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေမ ေမ ေရ . . . ဆိုတဲ့
ေအာ္ညီးသံတစ္ခုသာ
ျပဳတ္က်လာခဲ့ေပါ့။
...
ေရာက္ဆဲအရြယ္က
ဆယ္တန္းလည္းျပန္ေျဖလို႔မရ
သက္ၾကီးအပူေဇာ္ခံလည္း ၀င္ပါလို႔မရ။
တကယ့္ကို ဇေကာဇက။
တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာရ ဆိုလည္း
အနာဂတ္ကို စကၠဴစြန္တစ္ခုလို
ၾကိဳးျဖတ္ပစ္လိုက္တာၾကာေပါ့။
သြားေလသူ ကဗ်ာဆရာကိုလွသန္းကေတာ့
(ငါတို႔ဟာ ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ရဲ႔႕ေဘးထြက္ပစၥည
ေၾကြးေၾကာ္ဖူးခဲ့။
ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေခတ္ျပိဳင္မ်ိဳးဆက္ကို
(ပန္းဆိုးတန္းတံတားေအာက္က
ဆံပင္စုတ္ဖြား ေဘာင္းဘီအစုတ္နဲ႔
စိတ္ေရာဂါသည္ဟာ ငါတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
အရက္ဆိုင္ထဲ စြတ္ကယ္စြတ္ကယ္၀င္ေသာက္
ဆံပင္ရွည္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လက္ေပြ႕ေရာင္းတဲ့တစ္ေယာက္
ငါတု႔ိရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
ေၾသာ္ . . . ငါတို႔ မ်ိဳးဆက္
ပိုးစိုးပက္စက္နိဳင္လိုက္တာ။) . . လို႔။
ဖြဲ႔ႏြဲ႕ဖူးခဲ့။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုလွသန္းေနာက္
မေရွးမေႏွာင္းေပါ့။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုး။
မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ အ၀ိဇၨာအိုး။
လိုခ်င္တက္မက္မွဳေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက
ဟင္းလင္းျပင္တစ္ခုပါ။
ေစ်းေပါင္အက်ိဳးမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရထိုးျပီး
ေရာင္းဖို႔ ၾကံေတာ့လည္း
မာနကခြင့္မျပဳျပန္ဘူး။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ပဲ. . .
ေခါင္းေပၚမွာ ပလက္တီနမ္
အံသြားေတြက ပလက္တီနမ္
ဘ၀မွာ အဖိုးတန္တာဆိုလို႔
ေနာင္တေတြပဲ စုေဆာင္းမိခဲ့ ။ ။
(ေနေနာ္)
၀၈ ၀၆ ၁၃
ဘ၀ကို ေစာင္းၾကိဳးလိုက်စ္ျပီး
တီးခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေမ ေမ ေရ . . . ဆိုတဲ့
ေအာ္ညီးသံတစ္ခုသာ
ျပဳတ္က်လာခဲ့ေပါ့။
...
ေရာက္ဆဲအရြယ္က
ဆယ္တန္းလည္းျပန္ေျဖလို႔မရ
သက္ၾကီးအပူေဇာ္ခံလည္း ၀င္ပါလို႔မရ။
တကယ့္ကို ဇေကာဇက။
တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာရ ဆိုလည္း
အနာဂတ္ကို စကၠဴစြန္တစ္ခုလို
ၾကိဳးျဖတ္ပစ္လိုက္တာၾကာေပါ့။
သြားေလသူ ကဗ်ာဆရာကိုလွသန္းကေတာ့
(ငါတို႔ဟာ ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ရဲ႔႕ေဘးထြက္ပစၥည
ေၾကြးေၾကာ္ဖူးခဲ့။
ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေခတ္ျပိဳင္မ်ိဳးဆက္ကို
(ပန္းဆိုးတန္းတံတားေအာက္က
ဆံပင္စုတ္ဖြား ေဘာင္းဘီအစုတ္နဲ႔
စိတ္ေရာဂါသည္ဟာ ငါတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
အရက္ဆိုင္ထဲ စြတ္ကယ္စြတ္ကယ္၀င္ေသာက္
ဆံပင္ရွည္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လက္ေပြ႕ေရာင္းတဲ့တစ္ေယာက္
ငါတု႔ိရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
ေၾသာ္ . . . ငါတို႔ မ်ိဳးဆက္
ပိုးစိုးပက္စက္နိဳင္လိုက္တာ။) . . လို႔။
ဖြဲ႔ႏြဲ႕ဖူးခဲ့။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုလွသန္းေနာက္
မေရွးမေႏွာင္းေပါ့။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုး။
မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ အ၀ိဇၨာအိုး။
လိုခ်င္တက္မက္မွဳေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက
ဟင္းလင္းျပင္တစ္ခုပါ။
ေစ်းေပါင္အက်ိဳးမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရထိုးျပီး
ေရာင္းဖို႔ ၾကံေတာ့လည္း
မာနကခြင့္မျပဳျပန္ဘူး။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ပဲ. . .
ေခါင္းေပၚမွာ ပလက္တီနမ္
အံသြားေတြက ပလက္တီနမ္
ဘ၀မွာ အဖိုးတန္တာဆိုလို႔
ေနာင္တေတြပဲ စုေဆာင္းမိခဲ့ ။ ။
(ေနေနာ္)
၀၈ ၀၆ ၁၃
တီးခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေမ ေမ ေရ . . . ဆိုတဲ့
ေအာ္ညီးသံတစ္ခုသာ
ျပဳတ္က်လာခဲ့ေပါ့။
...
ေရာက္ဆဲအရြယ္က
ဆယ္တန္းလည္းျပန္ေျဖလို႔မရ
သက္ၾကီးအပူေဇာ္ခံလည္း ၀င္ပါလို႔မရ။
တကယ့္ကို ဇေကာဇက။
တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာရ ဆိုလည္း
အနာဂတ္ကို စကၠဴစြန္တစ္ခုလို
ၾကိဳးျဖတ္ပစ္လိုက္တာၾကာေပါ့။
သြားေလသူ ကဗ်ာဆရာကိုလွသန္းကေတာ့
(ငါတို႔ဟာ ဆိုရွယ္လစ္စံနစ္ရဲ႔႕ေဘးထြက္ပစၥည
ေၾကြးေၾကာ္ဖူးခဲ့။
ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေခတ္ျပိဳင္မ်ိဳးဆက္ကို
(ပန္းဆိုးတန္းတံတားေအာက္က
ဆံပင္စုတ္ဖြား ေဘာင္းဘီအစုတ္နဲ႔
စိတ္ေရာဂါသည္ဟာ ငါတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
အရက္ဆိုင္ထဲ စြတ္ကယ္စြတ္ကယ္၀င္ေသာက္
ဆံပင္ရွည္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လက္ေပြ႕ေရာင္းတဲ့တစ္ေယာက္
ငါတု႔ိရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေပါ့။
ေၾသာ္ . . . ငါတို႔ မ်ိဳးဆက္
ပိုးစိုးပက္စက္နိဳင္လိုက္တာ။) . . လို႔။
ဖြဲ႔ႏြဲ႕ဖူးခဲ့။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုလွသန္းေနာက္
မေရွးမေႏွာင္းေပါ့။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ့ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုး။
မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ အ၀ိဇၨာအိုး။
လိုခ်င္တက္မက္မွဳေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက
ဟင္းလင္းျပင္တစ္ခုပါ။
ေစ်းေပါင္အက်ိဳးမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရထိုးျပီး
ေရာင္းဖို႔ ၾကံေတာ့လည္း
မာနကခြင့္မျပဳျပန္ဘူး။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ပဲ. . .
ေခါင္းေပၚမွာ ပလက္တီနမ္
အံသြားေတြက ပလက္တီနမ္
ဘ၀မွာ အဖိုးတန္တာဆိုလို႔
ေနာင္တေတြပဲ စုေဆာင္းမိခဲ့ ။ ။
(ေနေနာ္)
၀၈ ၀၆ ၁၃
No comments:
Post a Comment