ရာဂမီးေတာက္သူမ်ားၾကားမွ မလုံၿခံဳသည့္ ကေလးမ်ားဘဝ

The Voice Weekly

ရာဂမီးေတာက္သူမ်ားၾကားမွ မလုံၿခံဳသည့္ ကေလးမ်ားဘဝ
....................................................................
(အယ္ဒီတာတစ္ဦး)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းကျဖစ္သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေရွ႕ပိုင္းၿမဳိ႕ေတာ္ နယူးေဒလီရွိ အေဆာက္ အအုံတစ္ခု ေျမညီထပ္မွ ငါးႏွစ္သမီးေလး တစ္ဦးကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ျဖစ္ၿပီးမွ ကယ္တင္ခဲ့ရသည့္ ထုံးစံအတိုင္း မျမင္ရက္မ႐ႈရက္စရာ အျဖစ္ဆိုးႀကီးကို ခံစားေနရသူေလး အား ေတြ႕ျမင္သူတိုင္း ရင္ထုမ...နာ ျဖစ္ၾကရသည္။

ထိုကေလးကို လူငယ္ႏွစ္ဦးက အႀကိမ္ႀကိမ္ အဓမၼက်င့္ခဲ့သည့္ အျပင္၊ မေျပာျပႏိုင္ေလာက္သည့္ ရက္စက္မႈေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ျပဳက်င့္ထားခဲ့ၾကသည္။ ကေလးကို ႏွစ္ရက္ခန္႔ ႀကဳိးျဖင့္ တုပ္ထားခဲ့ၿပီးမွ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္ေလးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တို႔က အဓမၼက်င့္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ကေလးေပ်ာက္ေနစဥ္ ကတည္းက မိဘမ်ားသည္ ရဲစခန္းသို႔ အေၾကာင္းၾကား ခဲ့ေသာ္လည္း ရဲမ်ားက အမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ ခဲ့ၾကေၾကာင္းကို “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရဲစခန္းကို သြားတိုင္တယ္။ အေရးေပၚဖုန္းလိုင္း ကလည္း တိုင္တယ္။ သူတို႔က ခပ္ေအးေအးပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကေလးကိုရွာေတြ႕မွ သူတို႔ေရာက္ လာတာ။ ၿပီးေတာ့ ရဲေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုက္ဆံလာေပးတယ္။ ခင္ဗ်ားသမီး အသက္ရွင္ေနတာပဲ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္ဗ်ာ” ဟု ကေလး၏ ဖခင္ျဖစ္သူက ေဆြးျမည့္စြာ ေျပာလာသည္။

ထိုတစ္လတည္းမွာပင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဒၵရာပရာဒက္ရွ္ တြင္လည္း ေနာက္ထပ္ ငါးႏွစ္သမီးေလး တစ္ေယာက္ ထပ္မံ အဓမၼက်င့္ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္။ ထိုကေလးမွာ ကံဆိုးစြာျဖင့္ အသက္ဆုံး႐ႈံး သြားခဲ့ရသည္။ ထိုကေလးမွာလည္း တနလၤာေန႔ကတည္းက ေပ်ာက္ေနခဲ့ၿပီး ဗုဒၶဟူးေန႔မွ ေျမေအာက္ခန္းတစ္ခုအတြင္း ငိုသံၾကားသျဖင့္ ျပန္ေတြ႕ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ယင္းအမႈတြင္လည္း ရဲမ်ားက မိဘမ်ားကို ႐ူပီး ၂၀၀၀ (၃၇ ေဒၚလာခန္႔) လာေပးၿပီး အမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရန္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ကေလးအေျခအေန မေကာင္းေတာ့ေၾကာင္း ဆရာဝန္က ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့သည္။ အဓမၼက်င့္ျခင္းထက္ မဟုတ္တ႐ုတ္ လုပ္ထားသည့္ ဒဏ္ရာေတြက ႀကီးမားသျဖင့္ ေသြးလြန္ကာ ေသဆုံးသြားခဲ့ရသည္။

ရက္အနည္းငယ္သာ ျခားၿပီး ႐ြယ္တူကေလးႏွစ္ဦး အဓမၼအက်င့္ခံ ရျခင္းေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးေတြ၊ မိခင္ေတြ ေဒါသပုန္ ထခဲ့ၾကရသည္။ ၅ ႏွစ္သမီးေလး တစ္ေယာက္ကို အသက္ေသသည္အထိ ရက္စက္စြာ အဓမၼက်င့္ခံလိုက္ရသည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မေက်နပ္မႈမ်ားျဖစ္ကာ အစိုးရကို တိုက္ပြဲ ဆင္ခဲ့ၾကသည္။ အမ်ဳိးသမီးေတြက မိမိတို႔ဘဝႏွင့္ ကေလးမ်ားဘဝ မလုံၿခံဳမႈကို ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ ၾကသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းရသည္အထိ ျပႆနာမ်ားက ႀကီးထြားသြားခဲ့သည္။

ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဆႏၵျပသူမ်ား နယူးေဒလီ ရဲစခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လာၾကသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၏ တာဝန္ရွိသူမ်ားကို ျဖဳတ္ေပးရန္ ဝိုင္းၿပီး ေတာင္းဆိုၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ငါးႏွစ္သမီးေလး ေဆးကုသ ေနသည့္ ေဆး႐ုံသို႔လာၿပီး စုေဝးခဲ့ၾကသည္။

အိႏၵိယ အမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ပါတီ ဥကၠ႒ ဆိုနီယာဂႏၵီကလည္း အစိုးရအား စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အေရးယူေနျခင္းျဖင့္ မုဒိမ္းမႈမ်ားကို ရပ္တန္႔မသြားေစႏိုင္ေၾကာင္း ျပင္းထန္စြာ သတိေပးခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ အစိုးရက တာဝန္ရွိ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ သုံးဦးကို ရာထူးခ် အေရးယူထားေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုရဲမ်ားထဲမွ ႏွစ္ဦးမွာ ကေလးေပ်ာက္တိုင္စဥ္ ခ်က္ခ်င္း အေရးမယူခဲ့ သူမ်ားျဖစ္သည္။

ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မိုဟန္ဆင္း ကလည္း မၾကာမီ မိန္႔ခြန္းတစ္ခု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သူက အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားဘဝ လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရမႈ ရွိေစရမည္ဟု အာမခံသြားသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဘတ္စ္ကား စီးလာသည့္ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေဆးေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးကို သူမ၏ ရည္းစားျဖစ္သူေရွ႕တြင္ပင္ မုဒိမ္းသမားငါးေယာက္က အဓမၼက်င့္ၿပီး ကားေပၚက ပစ္ခ်သျဖင့္ ထိုေက်ာင္းသူေလး ေသဆုံးခဲ့ရသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားဘဝ အမွန္တကယ္ အကာအကြယ္ မဲ့လာၿပီလား ဆန္းစစ္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ကတည္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ အဓမၼမႈေပါင္း ၃၃၆ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးတက္လာသည္ဟု NCRB (Citing National Crimes Record Bureau) ၏ အစီရင္ခံစာ တစ္ခုတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အေရအတြက္ပင္ျဖစ္သည္။

အာရွလူ႔အခြင့္အေရးစင္တာ (ACHR) ၏ အစီရင္ခံစာတြင္လည္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ကေလးအဓမၼမႈေပါင္း ၄၈၃၃၈ မႈရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ၂၁၁၃ မႈသာရွိသျဖင့္ ၃၃၆ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ တိုးလာသည္ဆိုျခင္းမွာ အဆိုးမဆိုသာ။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းတြင္ပင္ ကေလး အဓမၼမႈေပါင္း ၇၁၁၂ မႈရွိသည္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကေလးအဓမၼမႈ မ်ားကို ျပန္လည္ ေျခရာေကာက္ၾကည့္ရာ မဒၵရာပရာဒက္ရွ္တြင္ ၉၄၆၅ မႈ၊ မဟာရာရွ္တရ တြင္ ၆၈၆၈ မႈ၊ ဥတာပရာ ဒက္ရွ္တြင္ ၅၉၄၉ မႈ၊ ဒါမန္ႏွင့္ ဒီဥတြင္ ၉ မႈ၊ ဒါဒရာႏွင့္ နာဂါဟာဝိလီတြင္ ၁၅ မႈ၊ နာဂါလန္တြင္ ၃၈ မႈရွိခဲ့ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာအရ သိရွိရသည္။

“ဒါ့ထက္မက အမႈေတြအမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္ေသးတယ္။ ကေလးေတြျဖစ္တဲ့ ျပႆနာေတြကို ရဲမတိုင္တာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကေလးေတြ အေပၚကို မေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့ အဓမၼျပဳက်င့္မႈေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ ေနၾကတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္” ဟု ACHR မွ ဒါ႐ိုက္တာ စူဟာ့စ္ခ်ကမာက ေျပာၾကား ခဲ့သည္။

အ႐ြယ္ မေရာက္ေသးသည့္ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ အဓမၼမႈမ်ား အစီရင္ခံစာ တစ္ခုျဖစ္သည့္ ‘အိႏၵိယငရဲတြင္းမ်ား’ တြင္ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ကေလးသူငယ္ဆိုင္ရာ အဓမၼမႈေပါင္း ၇၃၃ မႈသည္ ကေလးသူငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာမ်ားတြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အမႈမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခုႏွစ္အတြင္း ကေလးသူငယ္ အဓမၼမႈေပါင္း ၃၉ မႈျဖစ္ခဲ့ရာ အစိုးရေဂဟာတြင္ ၁၁ မႈျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ပုဂၢလိက သို႔မဟုတ္ NGO မ်ားက ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ကေလးေဂဟာမ်ားတြင္ ၂၇ မႈ ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။

လူႀကီးမ်ားက ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ ရန္ျပဳတတ္သျဖင့္ ရာဂမီးေတာက္သူ မ်ား၏ ပစ္မွတ္သည္ ကေလးမ်ား ျဖစ္လာသည္။ အရက္ေသစာ ေသာက္စားမႈ မ်ားျပားလာျခင္း၊ ကာမရာဂ ၾကြစရာ ညစ္ညမ္း႐ုပ္ရွင္ေတြကို ေနရာအႏွံ႔ ေပါမ်ားစြာရရွိႏိုင္ျခင္း စသည္တို႔မွာ ကေလးမ်ား ဘဝအတြက္ စိတ္မေအးစရာ အေနအထားမ်ား ျဖစ္သည္။

အိႏၵိယတြင္ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားဧည့္သည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကိုပါ မေခ်မငံ ေျပာဆိုျခင္း၊ ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ား ရွိလာျခင္းေၾကာင့္ သတိေပးထားရမႈမ်ား ရွိလာသည္။ လမ္းေပၚ တြင္ ကစားေနၾကသည့္ ကေလးမ်ားဘဝ မလုံၿခံဳသည္သာမက မိဘမဲ့ေဂဟာ မ်ားတြင္ အေစာင့္အေရွာက္ခံ ေနၾကရေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား ဘဝသည္ပင္ လုံၿခံဳမႈ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ACHR အစီရင္ခံစာမ်ားက ေဖာ္ျပလာသည္။

အျပစ္မဲ့သည့္ ကေလးမ်ားဘဝ ေျခခ်စရာ မရွိသည့္ ေလာကတြင္ အသက္ရွင္ေနရေသာ သူတို႔အတြက္ က႐ုဏာသက္စရာ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ ေဒသတိုင္းတြင္ ရာဂမီး ေတာက္ေလာင္မႈမ်ား ရွိႏိုင္ပါသည္။ ထိုရာဂမီးကို မည္သူေတြ ၿငႇိမ္းသတ္ၾကမည္နည္း။ မည္သို႔ ၿငိႇမ္းသတ္မည္နည္း။ အေျဖ မရွိေသးသည့္ ပုစၦာကို တြက္ခ်က္ေနခ်ိန္တြင္ ကေလးမ်ား ဘဝသည္ ငရဲတြင္းသို႔ သက္ဆင္း ေနၾကရၿပီ ျဖစ္သည္။

(၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွ ေမလအတြင္း ထုတ္ခဲ့သည့္ www.nytimes.com, www.ipsnews.net, www.smh.com.au, www.sify.com, www.hindustantimes website မ်ားတြင္ ေရးသား ထားသည့္ သတင္းမ်ားကို ကိုးကားပါသည္။)

(http://www.thevoicemyanmar.com/index.php/foreign-affairs/item/3763-ygm.html)