Zaw Ko, a young Myanmar runner, sprints toward the finish line ahead of a foreign runner during Myanmar's first ever international marathon in Yangon, southern Myanmar, 27 January 2013.
(Downloading or Copying or Publication are 100% permitted ! Copyleft@LYNN BO BO)
Lynn Bobo
ဒီကေလးက 10 km challenge မွာ ေျပးတာပါ။ (အသက္ ၁၂ ႏွစ္ကေန ၁၉ ႏွစ္ၾကား မွာ တတိယေနရာက ပန္းဝင္တယ္လို႔ သိရတယ္။ က်ေနာ့္အထင္ သူက Overall မွာလဲ ပထမ လူ ၅၀ ေလာက္မွာ ပန္းဝင္တယ္။)
ပန္းဝင္ခါနီး မီတာ ၁၀၀ ေလာက္အလိုမွာ ေကာင္ေလးေနာက္က ႏိုင္ငံျခားသား ကပ္ပါလာလို႔ ေဘးက ပရိသတ္ေတြက ဝိုင္းေအာ္တယ္။ ေကာင္ေလး လွည့္ၾကည့္ၿပီး အသားကုန္ ညွစ္ေျပးတယ္။ ေနာက္က ႏိုင္ငံျခားသားလဲ အတင္းလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ၃-၄ ေပေလာက္ပဲ ျခားၿပီး ပန္းဝင္တယ္။ ေကာင္ေလး ေရွ႕ကပဲ။ လူ ၅၀ ေလာက္ပန္းဝင္ၿပီးတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲမွာ တေနရာနဲ႔ ဘာမွ မထူးေပမယ့္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး မေလွ်ာ့တမ္းေျပးၾကတယ္။ ဒါစိတ္ဓါတ္ပဲ..။ ႀကီးတာငယ္တာ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ငံ မရွိပဲ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ၾကတဲ့ စိတ္ဓါတ္၊ အေျပးသမား စိတ္ဓါတ္ပဲ။ ဒီကေလး ပန္းဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတေယာက္ အႏိုင္ရတဲ့အတြက္ ပီတိနဲ႔ က်ေနာ္ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့တယ္။
လူႀကီးတေယာက္ေနာက္က ဖိအားေပးေနတယ္၊ ကေလးတေယာက္က ေရွ႕က ေျပးတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို က်ေနာ္ရိုက္ထားတာ 7 frames ရွိတယ္။ အေကာင္းဆံုးတပံုကို က်ေနာ့္မိခင္ဌာနကို ပိုၿပီး ေနာက္ထပ္ ေကာင္းတယ္ထင္တဲ့တပံုကို ျမန္မာစိတ္ဓါတ္ရွိမယ္ထင္တဲ့ က်န္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ က်ေနာ္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ Share လုပ္တယ္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတေယာက္အတြက္ ဂုဏ္ယူပီတိျဖစ္စရာ ျမင္ကြင္းေလးကို အခမဲ့ရွဲရင္း က်ေနာ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတခ်ဳိ႕ရဲ႕ သိမ္ဖ်င္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္တခ်ဴိ႕ကို ျမင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီလူေတြကို ေဇာ္ကိုေျပးတာရဲ႕ တဝက္ ၅ ကီလိုမီတာေလာက္ ေျပးခိုင္းၿပီး က်ေနာ္ ဓါတ္ပံုထပ္ရိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။
No comments:
Post a Comment