ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက
ဘုရင္ႀကီး တစ္ပါးမွာ သမီးေတာ္ ႏွစ္ပါးရွိသတဲ့..။ အဲဒီ သမီးေတာ္ေလးေတြ
ငိုရင္ မ်က္ရည္ေတြဟာ စိန္ပြင့္ေတြ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္တဲ့..။
ပထမ မင္းသမီးကေတာ့ သူမရဲ့ စိန္ပြင့္ေတြနဲ႔ ရဲတိုက္ေတြ တစ္ခုပီးတစ္ခုေဆာက္တဲ့ မင္းသားေလးနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တယ္။
မင္းသမီးငယ္ေလးကေတာ့ သိုးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္လိုက္ပါတယ္။
ဘုရင္ႀကီး နတ္ရြာစံခါနီးမွာ သမီးေတာ္ ၂ပါးကို ေခၚေတြ႔ေတာ့ သမီးႀကီးမွာ
ေရႊေငြရတနာ လက္၀တ္လက္စားေတြ အျပည့္နဲ႔ သမီးငယ္နဲ႔ သိုးေက်ာင္းသားကေတာ့
ဆင္းရဲၿမဲပါပဲ..။
ဘုရင္ႀကီးက အံ့အား တႀကီးနဲ႔ ေျပာပါတယ္..။ "သမီးရဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္နဲ႔တင္ေတာင္ မင္းတို႔ ခ်မ္းသာေနႏိုင္ရက္သားနဲ႔ကြာ။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ" သိုးေက်ာင္းသားေလးက ျပန္ေျဖပါတယ္ "ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို မ်က္ရည္ မက်ခိုင္းရက္လို႔ပါဗ်ာ"
Credit@ Yu Hninn Liu
ပထမ မင္းသမီးကေတာ့ သူမရဲ့ စိန္ပြင့္ေတြနဲ႔ ရဲတိုက္ေတြ တစ္ခုပီးတစ္ခုေဆာက္တဲ့ မင္းသားေလးနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တယ္။
မင္းသမီးငယ္ေလးကေတာ့ သိုးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္လိုက္ပါတယ္။
ဘုရင္ႀကီး နတ္ရြာစံခါနီးမွာ သမီးေတာ္ ၂ပါးကို ေခၚေတြ႔ေတာ့ သမီးႀကီးမွာ ေရႊေငြရတနာ လက္၀တ္လက္စားေတြ အျပည့္နဲ႔ သမီးငယ္နဲ႔ သိုးေက်ာင္းသားကေတာ့ ဆင္းရဲၿမဲပါပဲ..။
ဘုရင္ႀကီးက အံ့အား တႀကီးနဲ႔ ေျပာပါတယ္..။ "သမီးရဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္နဲ႔တင္ေတာင္ မင္းတို႔ ခ်မ္းသာေနႏိုင္ရက္သားနဲ႔ကြာ။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ" သိုးေက်ာင္းသားေလးက ျပန္ေျဖပါတယ္ "ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို မ်က္ရည္ မက်ခိုင္းရက္လို႔ပါဗ်ာ"
Credit@ Yu Hninn Liu
No comments:
Post a Comment