အိုင္းစတိုင္းဟာ အသက္ ၄ ႏွစ္သားအထိ စကားမေျပာပါဘူး။ အသက္ ၇ ႏွစ္သားအထိ စာမဖတ္တတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းဆရာမကလည္း သူ႔ကို ဥာဏ္ထိုငု္းတဲ့ သူ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။
အိုင္းစတုိင္းဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက အသက္ၾကီးတဲ့ အခ်ိန္အထိ ပါလာတဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိပါေသးတယ္။ စာၾကာၾကာမဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ စာၾကာၾကာဖတ္မိရင္ အားလံုးကို ျပန္မမွတ္မိႏိုင္ေလာက္ေအာင္
သခၤ်ာညံ့တယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့ၾကေပမယ့္ ဂ်ီၾသေမၾတီ မွာ ဆရာတစ္ဆူလိုေတာ္လာျပီး ရူပေဗဒ ဆိုင္ရာ ေတြးေခၚမွုမွာလည္း အသစ္အဆန္းမ်ား ရွိတယ္ဆုိတာ သိျမင္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ရူပေဗဒမွာ ဆရာတစ္ဆူ ျဖစ္လာျပီး ႏိုဘယ္လ္ဆုၾကီး ဆြတ္ခူး ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယေန႔တိုင္ ကမၻာက ေလးစားရတဲ့ သိပၸံ ပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ျပီး လူေသေပမယ့္ သူ႔နာမည္ကေတာ့ ကမၻာ တည္သေရြ ႔ က်န္ရွိေနအံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment