ေခါင္းထဲမွာက အမွတ္တစ္ရာ ရင္ထဲမွာက သုညႏွင့္ အေပါင္းအသင္းမ်ား

 
ေရးသားသူ- ေမာင္သာခ်ိဳ

(တစ္)

စာေရးဆရာႀကီးျမသန္းတင့္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဘာသာျပန္ဆုိေပးေသာ ေက်းဇူးျဖင့္ ကမၻာ့ဂႏၴ၀င္၀တၳဳရွည္ႀကီး အမ်ားအျပားကို ထိေတြ႕ျမည္းစမ္းခြင့္ရခဲ့ရာ စာေရးဆရာမ M.M. Kaye ၏ The Far Pavilions ၀တၳဳရွည္ႀကီးသည္လည္း တစ္ပုဒ္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ဆရာက သည္၀တၳဳရွည္ႀကီးကုိ “ေရႊျပည္ေတာ္ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀း”အမည္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဤ၀တၳဳပါ ဇာတ္လုိက္မင္းသား အက္ရွ္က မိခင္ေရာ ဖခင္ပါ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီ အိႏၵိယ၌ စစ္ဗုိလ္ကေလးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေန႔ အိႏိၵယႏုိင္ငံသား ဘီဂ်ဴရန္းက အက္ရွ္ကုိ အဆိပ္လူးဓားေျမႇာင္ျဖင့္ အလစ္အငိုက္၀င္ထုိးစဥ္ အက္ရွ္က ေရွာင္ကာ ေျခထိုးေပးလုိက္သျဖင့္ ဘီဂ်ဴရန္း ၀မ္းလ်ားထုိးလဲက်ကာ မထႏုိင္ဘဲရွိေနစဥ္ ဓားေျမႇာင္ကုိေကာက္ကာ ထုိးရန္လုပ္ၿပီးကာမွ မထုိးျဖစ္ဘဲ တံု႔သြားတြန္႔သြားသျဖင့္ ယင္းကုိစာေရးသူက သံုးသပ္ခ်က္ထည့္ထားေပးခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ လက္နက္မဲ့လူတစ္ေယာက္ကုိ ေနာက္ေက်ာမွေန၍ ဓားျဖင့္ထိုးရန္ တံု႔သြားတြန္႔သြားရျခင္းမွာ အဂၤလိပ္တုိ႔၏ မ်ိဳး႐ုိးဗီဇႏွင့္ အဂၤလိပ္ပညာေရးေၾကာင့္တဲ့။

ဤေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္က အဂၤလိပ္ပညာေရးတြင္ စာသင္ခန္းေတြထဲ၌ ဤကဲ့သို႔ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္သည့္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးကုိ သြတ္သြင္းေပးလုိက္ေၾကာင္း ဆုိသည့္အခ်က္ကုိ အံ့ၾသသြားမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေၾသာ္...စာသင္ခန္းေတြထဲကေန (သို႔မဟုတ္) သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းေတြထဲကေန တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ အလိုရွိအပ္စြာေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သားတစ္ေယာက္ကုိ ပံုသြင္းထုတ္လုပ္ေပးႏုိင္သည္ဆုိပါ့လား။

ဤေနရာ၌ ပံုသြင္းထုတ္လုပ္ေပးလိုက္သည္ဆုိျခင္းမွာ သခ်ၤာေတာ္သူ၊ အဂၤလိပ္စာေတာ္သူ၊ ႐ူပေဗဒေတာ္သူ၊ ဓာတုေဗဒေတာ္သူ စသည္စသည္ျဖင့္ အသိဉာဏ္ကို ထူးခၽြန္ေအာင္ ပံုသြင္းေပးလိုက္႐ံုမွ်သာမက စံမီေသာ လူသားတစ္ေယာက္၏ ႏွလံုးသားမ်ိဳးရွိေနေစရန္ စိတ္ကိုပါ ပံုသြင္းေပးလုိက္သည့္ စာသင္ခန္းမ်ားႏွင့္ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းမ်ားကို ဆုိလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(ႏွစ္)

ျမန္မာ့ပညာေရးကုိ စိတ္၀င္စားသူ ေစတနာရွိသူ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕တို႔ႏွင့္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္တုိင္း စာသင္ခန္းမ်ားႏွင့္ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းမ်ားအေၾကာင္း ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ ေျပာျဖစ္တတ္ရာ အေျခခံပညာ၌ လူငယ္တို႔၏စိတ္ကုိျပင္သည့္ သင္႐ိုးမ်ား အားနည္းေၾကာင္းကုိ မၾကာခဏ ၾကားရတတ္ပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားရွိဖုိ႔၊ ကိုယ္က်င့္တရား မားမတ္ခုိင္ခံ့ဖုိ႔၊ ေမတၱာက႐ုဏာမုဒိတာ ဥေပကၡာ စသည့္ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးကုိ က်င့္ႀကံလက္ခံႏုိင္ဖုိ႔ အဂတိတရားေလးပါးကေန ေသြဖည္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ဟီရိၾသတၱပေခၚ မဟုတ္တာကိုလုပ္ရန္ ရွက္ေၾကာက္၀န္ေလးသည့္ ေလာကပါလတရားႏွစ္ပါးကို ေစာင့္ထိန္းဖို႔၊ သေဘာထားႀကီးဖုိ႔၊ တာ၀န္ယူတတ္ဖို႔၊ ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္ဖုိ႔၊ ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးကုိ မတုန္လႈပ္ဖုိ႔ စသည္စသည္ျဖင့္ လူ႔ေလာကကုိ ျဖတ္သန္းရင္ဆုိင္ၾကရေလေသာအခါ ထားရွိအပ္သည့္ စိတ္အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကုိ ပါးပါးနပ္နပ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ေပးေသာ သင္႐ိုးမ်ားအားနည္းျခင္းကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အကယ္၍ ရွားေတာင့္ရွားပါး ထုိသုိ႔ေသာ သင္႐ိုးမ်ား ပါရွိေနသည္ထားဦး ဆရာ၊ ဆရာမ တခ်ိဳ႕၏ သင္ၾကားပံုနည္းစနစ္က လြဲမွား၍ေနပါသည္။ အခ်က္အလက္မ်ားကို ထုတ္ႏုတ္ကာ ေမးတတ္ေျဖတတ္လွ်င္ ေအာင္ျမင္ၿပီဟု သေဘာထားလ်က္ စိတ္ကုိသင္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနျခင္းျဖင့္ အလြဲႀကီးလြဲခဲ့ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

(သံုး)

လူတုိင္းလုိလုိႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္ ကဗ်ာကေလးတစ္ပုဒ္ကုိ ေဖာ္ျပပါရေစ။ ဆရာမင္းသု၀ဏ္၏ လက္ရာကေလး ကဗ်ာကေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။

ၾကက္တူေရြး ၾကက္တူေရြး
ေရႊခဲၾကက္တူေရြး။
ညီပုေလးကုိ စာအံသင္
ေရႊခဲစာအံသင္။
ညီေလးခင္က စာျပန္တုန္း
ေရႊခဲစာျပန္တုန္း။
၀လံုးေရးဖုိ႔ ညီေလးတုိင္
ေရႊခဲမေရးႏုိင္။
ေငးမႈိင္ရွာေပါ့ ၾကက္တူေရြး
ေရႊခဲၾကက္တူေရြး။

သည္ကဗ်ာကုိ ဆရာမတစ္ေယာက္ ကေလးေတြကို သင္ၾကားေပးေနခဲ့ပံုက အေမးအေျဖပံုစံႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သာဓကေဆာင္ပါရေစ။

ကဗ်ာထဲရွိငွက္ကုိ ေဖာ္ျပပါ။
ၾကက္တူေရြးငွက္ျဖစ္ပါသည္။

ညီေလးသည္ ဦးစြာဘာလုပ္ေနသနည္း။
စာအံေနပါသည္။

ညီေလး စာျပန္ေသာအခါ ၾကက္တူေရြးက မည္သို႔လုပ္သနည္း။
စာလိုက္အံပါသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ညီေလး ဘာလုပ္သနည္း။
ညီေလး ၀လံုးေရးပါသည္။

ထုိအခါ ၾကက္တူေရြး ဘာလုပ္သနည္း။
ငိုင္သြားပါသည္...တဲ့။

ဤကဲ့သို႔ အေမးမ်ားႏွင့္ အေျဖမ်ားကို ကြက္တိေျဖႏုိင္လွ်င္ အမွတ္ ၁၀၀ ေပးသည္ဟု ဆုိၾကပါစုိ႔။ အခ်က္အလက္တစ္ခုမွားလွ်င္ အမွတ္အနည္းငယ္စီ ေလွ်ာ့ကာေလွ်ာ့ကာ သြားျခင္းျဖင့္ စာသင္သားကို ေကာင္း၊ ဆုိး၊ ေတာ္၊ ညံ့ လုပ္ပစ္ေသာ သင္ၾကားနည္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းလိုက္တာ။

တကယ့္ကဗ်ာ၏ ရည္မွန္းခ်က္က ကေလးမ်ား၏ ရင္တြင္းသို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား (Sympathy) သြင္းေပးဖုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။

မိမိစာကုိ သင္အံရြတ္ဆိုစဥ္က တုပကာ လုိက္ၿပီးရြတ္ဆုိႏုိင္ခဲ့ေသာ ၾကက္တူေရြးငွက္ကေလး မိမိစာေပေရးသားေတာ့ သူ႔ခမ်ာ လက္မရွိသျဖင့္ လုိက္မေရးႏုိင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ငိုင္ေတြကာသြားရပံုကုိ ကေလးတုိ႔အား သတိျပဳမိေစကာ ကုိယ့္ေလာက္မဖြံ႕ၿဖိဳးသူ၊ ကုိယ့္ေလာက္မျပည့္စံုသူ၊ ကုိယ့္ေလာက္မႂကြယ္၀သူ တစ္ဦးဦး တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ စာနာေထာက္ထား သနားညႇာတာေသာစိတ္ ၀င္ေရာက္လာေစရန္အတြက္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည့္ ကဗ်ာျဖစ္ပါသည္။ Feeling with other, Feeling into other ဟု ဖြင့္ဆုိသကဲ့သုိ႔ အျခားႏွင့္အတူ ၀င္ေရာက္ခံစားတတ္ေသာ အျခား၏ေနရာကေန ၀င္ေရာက္ခံစားတတ္ေသာ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား (Sympathy)ကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမည့္ကဗ်ာ ျဖစ္ပါသည္။ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ စိတ္သည္ လူႏွင့္တိရစာၦန္ကို ခြဲျခားပစ္လုိက္ေသာစိတ္ျဖစ္သည့္အတြက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေနေပ်ာ္ထုိင္ေပ်ာ္ျဖစ္ဖုိ႔ လူတုိင္း၌ အလုိရွိအပ္စြာေသာ စိတ္အေျခခံသေဘာတရား တစ္ရပ္ျဖစ္ရာ ယင္းကုိ ကေလးတုိင္း၏ ရင္ထဲသို႔ သြင္းေပးႏုိင္ပါမွ ဤကဗ်ာကို သင္ၾကားမႈ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္သည္ဟု ဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းေဘးအေၾကာ္တဲက လူတစ္ေယာက္ကို အေႏြးအကၤ်ီခၽြတ္ေပးတာ၊ က႐ုဏာရွင္မႀကီး မာသာထရီဆာ (Mother Teresa) ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ေသာကပရိေဒ၀သမားတို႔အတြက္ ထိုးေကၽြးေပးတာ၊ ကြန္ပ်ဴတာသမား ဘီလ္ဂိတ္ (Bill Gates) ေဒၚလာ ၅၈ ဘီလီယံကုိ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားတို႔အတြက္ ပံုေအာေပးတာ စသည္စသည္တုိ႔သည္ ထုိကုိယ္ခ်င္းစာတရား အေျခခံကေန အေကာင္အထည္ေပၚကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိစိတ္မ်ိဳးထြန္းကားလာေစရန္ ကဗ်ာကိုမသင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ အထက္တစ္ေနရာ၌ ေရးျပထားခဲ့သလို အေမးႏွင့္အေျဖပံုစံျဖင့္ သင္ၾကားေနျခင္းျဖင့္ ဘာမ်ားအက်ိဳးရွိႏုိင္ပါသနည္း။

လြယ္ကူေသာ ဥပမာတစ္ခုကုိ ထပ္ဆင့္သာဓက ေဆာင္ပါရေစဦး။

တို႔တာ၀န္

လယ္သမားႀကီး ဦးသာေအာင္
စပါးစုိက္ကာ ျပည္က်ိဳးေဆာင္။
ကိုဖိုးေမာင္ အလုပ္သမား
ကုန္ထုတ္တိုးဖုိ႔ သူ ႀကိဳးစား။

ဦးဖုိးက်ားက ေက်ာင္းဆရာ
စာေပတတ္ဖို႔ သင္ေပးတာ။
ေမာင္ထြန္းသာ တပ္မေတာ္သား
ႏုိင္င့ံရန္ကုိ ကာကြယ္ထား။

စာျဖန္႔ျဖဴးေရး ေမာင္သိန္းတန္
စာပို႔ရာတြင္ အခ်ိန္မွန္။
ကုိသာဇံ မီးသတ္သမား
မီးသတ္ရာတြင္ သူ စြန္႔စား။

ရဲသားႀကီးက ကုိလွေရႊ
လူဆိုးဖမ္းဖို႔ တာ၀န္ေက်။
တို႔လံုေမ မခင္ျမ
ယာဥ္ထိန္းရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္လွ။

ဦးစိန္ဘက ဆရာ၀န္
ကုသေရးမွာ သူ ထူးခၽြန္။
မလွမြန္ သူနာျပဳ
ေစတနာႏွင့္ သူ ျပဳစု။

ဦးသာႏုက ေခါင္းေဆာင္ကာ
ေက်းရြာေကာင္းက်ိဳးသယ္ပိုးမွာ။
ကားဆရာ ကုိဘေသာင္း
ေဘးရန္ၾကည့္၍ သတိႏွင့္ေမာင္း။

ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား တုိ႔အေဖာ္
အရြယ္ေရာက္လုိ႔ ႀကီးျပင္းေသာ္။
ပညာေတာ္ ျမတ္စိတ္ထား
တာ၀န္ကုိယ္စီထမ္းစို႔လား။

ဤကဗ်ာကုိသင္ေသာအခါ လယ္သမားႀကီး၏အမည္ကုိေဖာ္ျပပါ။ ဦးသာေအာင္။ အလုပ္သမားႀကီး၏အမည္ကုိေဖာ္ျပပါ။ ကုိဖိုးေမာင္။ ေက်ာင္းဆရာႀကီး၏အမည္ကုိေဖာ္ျပပါ။ ဦးဖိုးက်ား။ စစ္သားကေလး၏အမည္ကုိေဖာ္ျပပါ။ ေမာင္ထြန္းသာ စသည္ စသည္ျဖင့္ ေမးၾက႐ံု ေျဖၾက႐ံုမွ်ႏွင့္ ကဗ်ာသင္ၾကားမႈသည္ ဘာမ်ားအက်ိဳးသက္ေရာက္ပါစ။

လယ္သမားႀကီး၊ အလုပ္သမားႀကီး၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ တပ္မေတာ္သား၊ စာပို႔လုလင္၊ မီးသတ္ရဲေဘာ္၊ ရဲသား၊ ယာဥ္ထိန္းရဲေမ၊ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳ၊ ရပ္ရြာအက်ိဳးေဆာင္၊ ကားဆရာ စသည္စသည္တို႔သည္ ကုိယ့္အခန္းက႑ကေန ကုိယ့္တာ၀န္ေက်စြာ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသလို ကေလးတို႔လည္း အိမ္တြင္ ကုိယ့္တာ၀န္ကုိယ္သိကာ ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္လုိေသာ စိတ္မ်ိဳး၀င္သြားေအာင္ သင္ၾကားသြတ္သြင္းေပးပါမွ တာ၀န္သိသူ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ထြန္းလာေရး၌ သင္ၾကားမႈက ေထာက္ကူႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

(ေလး)

ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္တစ္ေနရာ၌ ကၽြန္ေတာ္ခ်ေရးထားခဲ့သလို အေျခခံပညာ၌ စိတ္ကုိသင္သည့္ သင္႐ိုးမ်ားနည္းပါးကာ ပါ၀င္ေနခဲ့လွ်င္လည္း သင္ၾကားပံု သင္ၾကားနည္း အားနည္းခ်ိဳ႕ငဲ့ကာ ေဘးသုိ႔ေခ်ာ္ေနသျဖင့္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ အလိုရွိအပ္စြာေသာ ေပမီေဒါက္မီ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ ႏုိင္ငံေတာ္သားမ်ားကို ဆံုး႐ံႈးေနခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

“ေရႊြျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀း”၀တၳဳထဲက ဇာတ္လိုက္မင္းသားအက္ရွ္က တစ္ဖက္ရန္သူ မလႈပ္သာ၊ မရွားသာေသာ အေနအထားတြင္ ေနာက္ေက်ာကေန ဓားျဖင့္ထိုးသတ္ႏုိင္ပါလ်က္ မထိုးဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္အေနအထားသို႔ေရာက္ေအာင္ ေစာင့္ေနခဲ့ေသာစိတ္ဓာတ္ကုိ M.M.Kaye က အဂၤလိပ္တို႔၏ ပညာေရးေၾကာင့္ဟုဆုိခဲ့ပါၿပီ။

စာသင္ခန္းေတြက သူတုိ႔ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ ႏွလံုးသားပံုစံကုိ ထုဆစ္ေပးလုိက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ စာသင္ခန္းမ်ားထဲ၌ ႏွလံုးသားေလ့က်င့္ခန္း သင္ခန္းစာမ်ား အားနည္း၊ မနည္း၊ အကယ္၍ ထုိသင္ခန္းစာမ်ိဳးပါေနခဲ့လွ်င္လည္း သင္ၾကားပံု အားနည္း၊ မနည္း ျပန္လည္၍ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ၾကေသာ္ ေကာင္းေလစြဟု ေတာင့္တေနမိပါသည္ခင္ဗ်ား။ ။

Credit to :7Day News Journal