24 November 2012 |
- By 8 Days
Q. ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ကျဖစ္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္က..
A. ဆယ္ေက်ာ္သက္တုန္းက ေလယာဥ္မယ္ လည္းျဖစ္ခ်င္တယ္။
အၿမဲ တမ္း သီခ်င္းဆိုေနရတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္တဲ့ အတြက္ အဆိုေတာ္
လည္းျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဆရာမ လည္းျဖစ္ခ်င္တယ္။ သူမ်ား ကို ဆရာလုပ္ရတာ ႀကိဳက္တယ္။
ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာ လည္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေသးတယ္။Q. အဆိုေတာ္လုပ္ျဖစ္သြား တာက..
A. သီခ်င္းဆိုျဖစ္တာကအဆို ေတာ္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ထင္ မထားဘူး။ ေတြးထားတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းမွာသီ ခ်င္းဆိုတဲ့အခါ အသံေကာင္းတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္း ကပြဲေတြမွာ ဆိုၾကည့္ပါလားတဲ့၊ ဘုရားသီခ်င္းေခြေတြ လုပ္ေတာ့လည္း ေခၚဆိုတယ္။ ဘုရား ေက်ာင္းမွာ ၿပိဳင္ပြဲရွိရင္ ဝင္ၿပိဳင္တယ္။ အဲဒီမွာ ဆုေတြလည္းရတယ္။ ေနာက္ City FM က တက္သစ္ လြင္ျပင္မွာ ဝင္ၿပိဳင္ၾကည့္ပါလားလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေျပာတယ္။ အိမ္ကခြင့္မျပဳဘူး။ ပညာေရးပဲလုပ္ ေစခ်င္တယ္။ ဆိုၾကမယ္ ေပ်ာ္ၾက မယ္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေခတ္စားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႐ုပ္ျမင္ရင္ အိမ္ကသိသြားမွာစိုးလို႔ ေရဒီယိုဆို မွတ္မိစရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးဆိုၿပီး ဝင္ၿပိဳင္ရင္း အဆိုေတာ္ျဖစ္လာခဲ့ တာေပါ့။
Q. ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာမွာ ဘယ္အရာကို အမ်ားဆံုး ေရြးခဲ့လဲ
A. ေရဗကၠာက အရမ္းစိတ္ ကူးယဥ္တတ္တယ္။ ဘာေလးလုပ္ လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္။ ဘယ္အရာ ဆိုအဆင္ေျပမယ္။ ဒါလည္းျဖစ္ ခ်င္တာေပါ့။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးကမွ ဒါကတကယ္လုပ္ ရင္ အဆင္ေျပပါ့မလား။ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါ့မလားေပါ့။ ကိုယ္ ရဲ႕ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔လက္ရွိျဖစ္ ႏိုင္ေခ်အေနအထားနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ လိုက္တဲ့အလုပ္က ကိုယ့္မိဘ၊ ကိုယ့္ ေမာင္ႏွမ၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္၊ ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သူေတြကို မထိ ခိုက္ဘူးဆို အေကာင္အထည္ေဖာ္ တာမ်ားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရဗကၠာ က ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာၾကား ထဲမွာ balance ေပါ့။ ဘက္ညီ ေအာင္လုပ္တယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြအားလံုးထဲမွာ ျဖစ္ သင့္တဲ့အရာကိုေရြးၿပီးလုပ္တယ္။
Q. ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ က မိဘေတြထိန္းခ်ဳပ္ခံရတာက...
A. ခံရတာေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးကို ထိန္းခ်ဳပ္ခံရတာ။ အဲဒါ ေၾကာင့္ လူငယ္ဘဝဆံုး႐ံႈးခဲ့တယ္။ အျပင္မွာ ဘာဆိုင္ဖြင့္ဖြင့္မသိဘူး။ ျပင္ပအေတြ႕အႀကံဳ အရမ္းနည္းတယ္။ ဘယ္ကိုမွေပးမသြားဘူး။ အဲေတာ့ သိမ္ငယ္သလို ခံစားရတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက အရမ္းကို တိုးတက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကတိုးတက္ မႈမရွိဘူးလို႔ခံစားရတယ္။ ေရဗကၠာ က အရမ္းထိန္းခ်ဳပ္တာကိုမႀကိဳက္ ဘူး။ အခုဆို အေဖနဲ႔အေမက ေရဗကၠာလည္း အရြယ္တစ္ခုရ လာၿပီ၊ လုပ္ငန္းအေတြ႕အႀကံဳ လည္းရွိလာ ၿပီဆိုေတာ့အရမ္း ထိန္းခ်ဳပ္တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။
Q. မိဘေတြထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ အေပၚမွာ မိဘေတြကိုဘယ္လိုျမင္ခဲ့လဲ။
A. အဲဒီတုန္းက ေမေမက အရမ္းထိန္းခ်ဳပ္တယ္ ထင္ခဲ့တယ္။ မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ အရမ္းထိန္းခ်ဳပ္တယ္ လို႔ထင္ခဲ့တယ္။ မေက်မနပ္ေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ နည္းနည္းေတာ့ လြတ္လပ္ေပးခ်င္ပါတယ္။
Q. မိဘေတြကို အရမ္းမထိန္းခ်ဳပ္ေအာင္ အႀကံေပးစကားက။
A. အဓိက ကိုယ္ကထိန္းႏိုင္ တယ္ဆို အၿမဲၾကပ္ထားမယ္၊ ထိန္း ႏိုင္တယ္ဆို တစ္မ်ိဳးေတာ့ေကာင္း တယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ၾကပ္ေတာ့ ၾကပ္ထားတယ္။ လြတ္သြားတဲ့ တစ္ ခ်ိန္ရွိရင္မေကာင္းဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အရမ္းၾကပ္ထားရင္လြတ္ ေျမာက္မႈကိုရွာတာေပါ့။ ၾကပ္ခ်င္ ရင္ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကပ္ထားရင္ အဆင္ေျပတယ္။ တတ္ႏိုင္သ ေလာက္သူ႕ဘဝသူ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ ေအာင္၊ ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္၊ ဆံုး ျဖတ္တတ္ေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိေအာင္ မိဘေတြစိစစ္ ၿပီး အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ လြတ္ လပ္ခြင့္ေပးသင့္တယ္လို႔ထင္ပါ တယ္။
Q. ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြ မိဘေတြကို အျပစ္မျမင္ေအာင္ အႀကံေပးစကားက..
A. မိဘေတြကေတာ့ ေစတ နာနဲ႔ ေမတၲာနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္တာေပါ့။ သမီးမိန္းကေလးဆို ပိုဆိုးဦးမယ္။ ဒါကလည္း မိဘေတြကိုအျပစ္ေျပာ လို႔မရပါဘူး။ မိဘေတြအေနနဲ႔လည္း ေခတ္ကာလအေျခအေနကိုေစာင့္ ၾကည့္ၿပီး ေခတ္နဲ႔ေနထိုင္တတ္ဖို႔ ေတာ့လိုတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုရွိ တာက မိဘေတြဘယ္ေလာက္ ေခတ္မီတယ္ေျပာေျပာ သားသမီး ေတြကို မမီတာကေတာ့အမွန္ပဲ။
Q. ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ ေတြကို စိတ္ကူးေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အႀကံေပး စကားက..
A. အခုေခတ္လူငယ္ေတြက အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတပိုျြကယ္ဝ ပါတယ္။ ရႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြ လည္းပိုစံုတာေပါ့။ ခုေခတ္လူငယ္ ေတြက ပိုစိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္း မယ္၊ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာပိုမ်ားမယ္လို႔ ထင္တယ္။ ေရဗကၠာ တို႔တုန္းက exposure နည္းတာေတာင္မွျဖစ္ ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြေတြမ်ားခဲ့တာ။ အခုေခတ္ exposure အရမ္းမ်ား ေတာ့ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတာ္ေတာ္ မ်ားမွာပါ။ ဒါေပမဲ့လည္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ျဖစ္ ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လည္းလိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လည္း ဒုကၡမေရာက္ဘူး။ ကိုယ့္မိဘ၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္လည္း ဒုကၡမ ေရာက္ဘူး ဆိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ၊ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပါလို႔ေျပာ ခ်င္ပါတယ္။ ဆႏၵေတြကို ဆႏၵအျဖစ္ထားရင္ ဒါဘယ္ေတာ့မွျဖစ္ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဆႏၵ တစ္ခုရွိလာၿပီဆို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔လိုပါတယ္လို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment